ده فیلم برتر سال ۲۰۱۴ مجلۀ سایت اند ساوند

به نقل از سایت فرارو:
نشریه سینمایی سایت اند ساوند که یکی از معتبرترین نشریات سینمایی انگلیسی زبان است، مطابق سنت هر سالۀ خود دست به نظرخواهی در مورد بهترین فیلم های سال ۲۰۱۴ زده است. بر اساس این نظرخواهی که در آن ۱۱۲ منتقد فیلم، نویسنده، مورخ و استاد سینما از سراسر جهان شرکت داشتند، ده فیلم به عنوان بهترین فیلم های سال ۲۰۱۴ انتخاب شدند.

به گزارش بی بی سی، فیلم "پسربچگی" (Boyhood) ساختۀ ریچارد لینکلیتر با ۴۲ رای در صدر فهرست منتقدان نشریۀ سایت اند ساوند قرار گرفته است. پس از آن فیلم "خداحافظی با زبان" ساختۀ ژان لوک گدار، با ۲۱ رای به عنوان دومین فیلم برتر سال ۲۰۱۴ انتخاب شده است. علاوه بر فیلم های فیلمسازان مطرح و سرشناسی چون مارتین اسکورسیزی، مایک لی، ژان لوک گدار، نوری بیلگه جیلان، وس اندرسن، برادران داردن، پدرو کوستا، الخاندرو گونزالس ایناریتو، فردرک وایزمن و ریچارد لینکلیتر، فیلم هایی از فیلمسازان کمتر شناخته شده ای مثل پاول پاولیکوفسکی، پیتر استریک‌لند، میروسلاو اسلبوش‌پیتسکی و لیساندرو آلونسو نیز در این فهرست دیده می شود.

فیلم های "آقای ترنر" (مایک لی)، "نشنال گالری" (فردریک وایزمن)، "گرگ وال استریت" (مارتین اسکورسیزی)، "ضربۀ شلاق" (دیمین شازل)، "دوک برگندی" (پیتر استریکلند)، "پرنده باز" (آلخاندرو گونزالس ایناریتو)، "دو روز، یک شب" (برادران داردن)، "سیتیزن فور"(لورا پویتراس)، "شمایل سکوت"(جاشوا اوپنهایمر) و "باد شدید می‌وزد" (هایائو میازاکی) در ردۀ یازدهم تا بیستم این فهرست جای دارند.

در اینجا به معرفی کوتاه ده فیلم اول این فهرست می پردازیم: 

نقد فیلم شهر گناه به عنوان اثری از ژانر نوآر

پیرو جلسه ای که در خصوص نقد و بررسی ژانر نوآر داشتیم و این که فیلم شهر گناه(2005)  یک نمونه خوب از این ژانر در دهه اخیر محسوب میشه من فیلمو دیدم و از بین نقد هایی که برای فیلم تو منابع مختلف بود من نقد اقای پرویز جاهد که از مدرسان برجسته سینما هستند در لندن رو در زیر اوردم.

این نقدها تحت عنوان خشت و اینه موجود است .

کله پاک کن‌ : ته مانده ی استفراغ تنسیق یافته در کالبد بشریت

می خواستم چند سطری در باب لینچ و کله پاکنش بنویسم

اما پنداشتم که (سخن گفتن) در مورد اثری که تنها با بیان (تصویر) بیننده را مخاطب قرار می دهد یک کج سلیقگی محض است

به افرادی که دغدغه ی اخلاق ُ فلسفه و بخصوص سینما را دارند به شدت توصیه می شود !

ساکن طبقه وسط/ذره ای محتوا و دیگر هیچ...!

از گفتن موضوع فیلم میگذرم

لبه فردا (اثری زیبا و ماندگار)

نقدی بر فیلم لبه فردا

 چندی قبل فیلم لبه فردا را با نیلوفر مردیها و عباس شکوری دیدم و دقت دوستان (مخصوصاً عباس شکوری) به جنبه های مختلف فیلم موجب شد که بیشتر متوجه عمق دقت و زیبایی فیلم شوم.

شاید لبه فردا را می بایست یکی از شاخص ترین فیلم های تابستان امسال دانست که توانست موفقیت بسیاری را در گیشه و در میان منتقدان بیابد. فیلم با هزینه ای 178 میلیون دلاری ساخته شده است و تاکنون در حدود 300 میلیون دلار در سطح جهان فروش داشته است که از لحاظ گیشه یک موفقیت محسوب می شود.

راش + یک حلزون = توربو

کارگردانی این انیمیشن من رو متحیر کرده.

نمیدونم چرا اونقدری که لیاقتش رو داره اسمی ازش برده نمیشه...

قاب بندی ها

کات های ناگهانی و استفاده ی مکرر از تفاوت شدید سرعت بین یه حلزون و وسایل متحرک دیگه

ایده ی جالب فیلمنامه

و از همه مهمتر، کارگردانی فوق العاده در دو نکته:

1- میزانسن های دوربینی که وجود نداره

2- ترکیب و هارمونی بین همه ی اجزای فیلم بخصوص پلان ها ی متفاوت از نظر صوتی در تدوین

 

وقتی فرض های قدرت جانورهای بیگانه را می پذیری و فیلمنامه را تحسین می کنی.

امروز علی محیط و حاج خانمش مهمون ما بودن. حاج علی آقا بسیار مصر و مشتاق بود که این فیلم رو ببینم. کلاً حس می کنم من و محیط در لذت بردن از فیلم های فانتزی (به مفهوم پر بودن از جلوه های ویژه ی کامپیوتری) سلیقه ی نسبتاً مشترکی داریم. مثلاً جفتمون به شدت از فراموشی خوشمون می اومد به حدی که تصمیم گرفتم اکرانش کنم. یا هردو به شدت از منطقه 9 لذت می بریم. در مقابل هر دو از محدوده ی اقیانوس و گودزیلای 2014 ناامید شدیم.

خلاصه که فیلم رو دیدم. مثل این بود که کارگردان و نویسنده ی این فیلم و فراموشی باید یکی باشن از بس که گره ها می تونست با هم مقایسه بشه ولی این فیلم نسبت به فراموشی خیلی پخته تر بود.

 

10+1 فیلم مورد علاقه من

خب پس از لیست بادکنک‌ها، بهتره که لیستی از فیلم‌های توپر هم اینجا قرار بدم. به هر حال محض تنوع بد نیست:

(البته کم کم دیگه این لیست بازیا داره زیاد میشه )

فیلم‌های بادکنکی، قسمت دوم

طبق دعوت دوست عزیزمون جناب عبقریان، نظرتون رو به لیست فیلم‌هایی که به عقیده بنده به هیاهویی برای هیچ تبدیل شدند دعوت میکنم:

فیلم های که همچون بادکنک هستند

از بچه ها میخواهم فیلم های که از نظرشون بد ولی معروف و پر سر و صدا هستند رو معرفی کنند من خود برای اولین نفر این کار رو میکنم 

و گربه ماهی را خواهد خورد.

مسئله اساسی‌ای که با هر بار سینما رفتن ذهنم را مشغول می‌کند این سوال است که: آیا سینما باید هنری روایتگر باشد یا خیر؟

نگاهی به فیلم تحقیر

 سینما چنانکه آندره بازن می گوید:"جایگزینی ست برای نگاه ما.دنیایی که بیشتربا رویاهای ما هماهنگی دارد." تحقیرداستان آن دنیاست.

10 و نیم فیلم عمر تا حالای من

1-شوالیه تاریکی از نولان

2-تلقین از نولان

3-بیگانگان در قطار از هیچکاک

4-پنجره پشتی هیچکاک

5-شاهدی برای یک محاکمه از وایلدر

6-آپرتمان از وایدر

7-دوازده مرد خشمگین از لومت

8-سرگیجه هیچکاک

9-ارباب حلقه ها از جکسون 

10-چه زندگی شفت انگیزی است از کاپرا

و فیلم کوتاه بادکنک قرمز از لا موریس

البته من فیلم کم دیدم

ویرایش شده همون روز 

10 فیلم عمر من

دیروز مهدی رسولی تو صفحه شخصیش لیست ده فیلم تاثیر گذار عمرش رو گذاشته بود و ار من و چند نفر دیگه هم خواسته بود این لیست رو بنویسیم.واسه همین به ذهنم رسید تو وبلاگ هم این لیست رو بذارم و از اعضای کانون هم دعوت می کنم هرکدوم که مایل بودند ده فیلم برتر عمرشون رو تو وبلاگ منتشر کنن.

لیستی که از 10 فیلم تاثیر گذار عمرم میخوام اینجا بنویسم ممکنه در آینده تغییراتی داشته باشه ولی تا الان اینها محبوب ترین های من هستن:

1- گاو خشمگین (مارتین اسکورسیزی)

2- روزی روزگاری در غرب (سرجیو لئونه)

3- سامورایی (ژان پیر ملویل)

4- پنجره عقبی (آلفرد هیچکاک)

5- هفت سامورایی (آکیرا کوروساوا)

6- تحقیر (ژان لوک گدار)

7- راه کارلیتو (برایان دی پالما)

8- موجود (جان کارپنتر)

9- چشم چران (مایکل پاول)

10- مرگبار ببوسم (رابرت آلدریچ)

گزارش فعالیت:نقد و بر رسی گودزیلا

دیروز نقد و بررسی گودزیلا انجام شد

فعالین:

خودم

مسعود قرهی

سعید پشت مشهدی

آمریکا 5 فرانسه 5 بقیه هیچ

10 مستند برتر تاریخ سینما از طرف سایت اندساوند (منتقدهای دنیا) 

گودزیلا

سلام به همگی,

دیشب ورژن جدید فیلم گودزیلا محصول 2014 رو دیدم و خوشم اومد .هم سرگرم کننده بود هم از لحاظ هنری حرف هایی واسه گفتن داشت.

یکساعت پیش به ذهنم رسید که فردا ظهر از ساعت 12 تا 2 نقد و بررسی این فیلم رو تو کانون داشته باشیم.

حضور هرچه بیشتر بچه ها موجب شادی ماست

(برای اطلاعات بیشتر لطفا به قسمت نظرات مراجعه شود)

امروز، فیلم مردان بزرگ، مردان خسته

همین چند ساعت پیش فیلم رو دیدم و شاید قسمتی یا تمام صحبت های پایین از روی اشتباه در «اولین تماشا» یا از علاقه ای که به میرکریمی و پرستویی دارم ناشی شده باشه. اما:

باز هم میرکریمی به من ثابت کرد که از اینکه فیلم رو در خدمت توصیف یک رفتار انسانی به خطر نقد شدن بکشونه، نمی ترسه.

بعید بود امروز بدون پرستویی بتونه (و بتونم) بزرگی و خستگی میرکریمی و یونس، رو منتقل کنه (و درک کنم)

«دربند» شهبازی، «بیگانه»ی توکلی، و حالا «امروز» میرکریمی، فیلم هایی نیستن که مردم غرق شده در نامردی درک کنن.

(دفتری) که الفبا را بالا آورد ُ (حکایتی) که در گفتمان درد به ناکجا رفت / بررسی موج نو (قسمت اول)

سینما بنابر بستر روایی که دارد و دوربین به عنوان عاملی (مشاهده گر ) عملا گریزی جز بازتاب ندارند . هرچند تقلا برای چگونگی نمایش ماهیت این بازتاب به ذات انعکاس جهت می دهد و نمایان گر (سبک)  سازندگان اثر می باشد اما حتی همسو بودن کارگردانان از جهات مختلف (جهان بینی ُ تکنیک کارگردانی ُ موضوع روایی و .. ) ولو از یک مکتب ُ در مورد (سبک) به تمایز می گراید .
شاید در طول تاریخ سینما جز چند مورد انگشت شمار عملا با مفهوم (مکاتب) به شیوه ای که در سایر هنرها می بینیم روبرو نمی شویم . فارغ از آن در دل این مکاتب تکاثر و تفاوت نگرش به قدری پررنگ می گردد که عملا شاخص های آن فقط تا یک حد انتزاعی و کلی در هم تنیده اند و در سایر موارد عرصه را برای پرورش جهان بینی شخصی باز می گذارد
برای مثال دو تن از  نمایندگان مکت نءورالیسم ایتالیا ( روسلینی و دسیکا ) را اگر در کفه ی ترازو قرار بدهیم تفاوت در نگرششان بقدری آشکار است که اگر به تاریخ سینما مسلط نباشیم دشوار بتوان آن ها را ذیل یک مجموعه قرار داد

اما براستی دلیل این امر چیست ؟

آذر شهدخت پرویز و دیگران یک افتضاح به تمام معنا

 

پله آخر شاهکار فیلم نامه

این فیلم یکی از بهترین فیلم هایی است که در چند سال اخیر دیده ام. 

 

فیلم دوراهی ساخته سعید پشت مشهدی

واقعا انتظار دیدن یک فیلم بهتر از این رو داشتم. راستش من زیاد در این باره ها اطلاع ندارم ولی فکر می کنم این فیلم موارد اولیه یک فیلم را هم نداشت. 

صدا گزاری، تدوین ، فیلم برداری و فیلم نامه اصلا خوب نبود. 

واقعا فیلم های قبلی پشت مشهدی از این بهتر بود.

این فیلم اصلا خوب نیست. به نظر من بهتر همانطور که برای اکران فیلم معیار داشتن ارزش هنری را داریم برای ساخت فیلم هم این معیار را داشته باشیم. 

خط ویژه

یک فیلم خوب. ارزش سینما رفتن را دارد. البته با بلیط 3 تومنی. 

 

برف/ بالاخره یک فیلم نامه عالی

این فیلم ارزش اکران را دارد. 

فیلمی با دو نیمه کاملا متفاوت / 50 قدم آخر