گفتگو با اینگمار برگمان : ولز قلابی است ، فیلم های گدار بی محتوا است

برگمن طی همکاری با«انستیتوفیلم سوئد»به تماشای 150 فیلم انتخابی‌اش نشسته.فیلم‌ها توسط یک کامیون به خانۀویلایی‌اش در جزیرۀ فارو تحویل داده می‌شوند و او در سالن سینمای ویژه‌اش به تماشای آن‌ها می‌نشیند.
به صورت آیینی به نمایش فیلم‌ها می‌پردازد.خصوصا در تابستان‌ها که اعضای خانواده‌اش کنارش هستند.هر روز ساعت سه بعد از ظهر فیلمی بر اساس برنامۀ از پیش تعیین شده توسط برگم روی پرده می‌رود وفرزندان و نوه‌های پر شمارش کنار او به تماشا می‌نشینند.صدها فیلم دیگر از گوشه و کنار دنیا به دستش می‌رسد که برخی را می‌بیند.وخیلی‌ها را نه.در آرشیو خصوصی‌اش حداقل چهار صد فیلم سی و پنج میلی متری ونزدیک به 4500 نوار وجود دارد که از آن به عنوان یکی از غنی‌ترین مجموعه‌های خصوصی نام برده می‌شود.

گفت‌وگو با مدیر فستیوال «سالنتو» ایتالیا

در قرن حاضر و با پیشرفت‌های عجیب و غریب تکنولوژی که شاید یکی از فرزند‌های آن همین سینما باشد عرصه رقابت و نفوذ فرهنگی یا بهتر بگویم تبادل فرهنگ با سرعت و هزینه بیشتری انجام می‌شود که البته تاثیرگذارتر هم خواهد بود. «هنر_صنعت» سینما مقوله‌ای است که ایتالیایی‌ها در آن خودنمایی کردند و هنرمندان قابل توجهی را در عرصه جهانی نیز معرفی کردند. چند روزی بود که متوجه شدیم لوئیچی کامپونیلی مدیر فستیوال «سالنتو» ایتالیا در ایران به سر می‌برد و بنا دارد کلاس‌هایی را برای علاقه‌مندان سینما برگزار کند. به همین دلیل با وی به گفت‌وگو نشستیم که متن آن به شرح ذیل آمده است.

_پیش مقدمه سوالی است که شاید خودش پاسخ بقیه سوال‌ها را به نوعی بدهد و یا در جهت برخی از آنها باشد. می‌خواهم بدانم وقتی به کشور من ایران آمدید با چه واکنشی در درون‌تان مواجه شدید؟ چقدر چیزی را که نسبت به زنان و مردان ایرانی در ذهن متصور بودید شبیه به چیزی است که در این چند روز که ایران بودید دیدید؟

کامپونیلی: ابتدا باید بگویم که احترام زیادی برای سینمای ایران قائل هستم.  آثار سینمای ایران بسیار نزدیک به فیلم‌های سینمایی ایتالیایی است. البته شاید به دلیل این است که نوع زندگی و فرهنگ‌شان نیز شبیه به هم است. وقتی به کشور ایران آمدم و برای اولین بار در خیابان‌های این کشور قدم زدم آنچه که دیدم با چیزی که در اخبار ایتالیا درباره این کشور شنیده بودم بسیار متفاوت بود.

چطور می توان فیلمی ساخت که ضبط آن دوازده سال به طول می انجامد

«ریچارد لینکلیتر» که پیش از این با ساخت سه گانه «پیش از طلوع / غروب / نیمه شب» خود در فواصل زمانی 9 ساله ما را شگفت زده کرده بود، اینک باز هم ایده گذر زمان را دستمایه خلق آخرین اثر خود «بچگی» (Boyhood) قرار داده است. در پروژه ای که ساخت آن دوازده سال به طول انجامیده، تماشاگر بزرگ شدن بچه ها و پا به سن گذاشتن والدین آنها را به چشم بر روی پرده سینما می بیند و گاهی حتی می تواند در یک چشم بر هم زدن شاهد تغییر رفتاری شخصیت ها باشد، مثل تغییراتی که نشان از پا نهادن شخصیت به یک دوره سنی خاص دارند. اما ساخت یک پروژه دوازده ساله چطور ممکن می شود؟ امروز سری به منابع مختلف زده ایم تا بتوانیم جواب این سوال را از خود «لینکلیتر» بشنویم، و ببینیم ایده اولیه «بچگی» از کجا شکل گرفت و چطور پرورش پیدا کرد.

یک سال زمان برای نوشتن یک سکانس

ابتدا به سراغ ویدیوی مصاحبه ای از «ریچارد لینکلیتر» می رویم که در آن از پروسه ساخت «بچگی» صحبت می کند. او در این ویدیو به ما می گوید پس از ضبط نماهای مربوط به سکانس هر سال، تا سال بعد فرصت داشته تا روی تدوین نماهای گرفته شده کار کند و ضمنا به این فکر کند که سال بعد در زندگی شخصیت اصلی فیلمش «میسون» چه اتفاقاتی می افتد و به این ترتیب فیلمنامه مربوط به سکانس های سال بعد را کامل کند. او همچنین عنوان می کند که با بزرگتر شدن «الار کولتران» بازیگر شخصیت «میسون» گاهی از او درخواست می کرده تا بعضی از دیالوگ هایش در زندگی واقعی را برای کارگردان یادداشت کند تا بتواند از آنها در فیلمنامه استفاده کند. فیلم کامل مصاحبه را ببینید:

من «پرویز پرستویی» یک روستایی روستایی زاده‌ام

عصر روز سه شنبه (هجدهم اسفند ماه) در مراسمی به پاس نکوداشت چهار دهه فعالیت مستمر و تاثیرگذار هنرمند نام‌آشنا و گرانقدر استاد «پرویز پرستویی» در خبرگزاری فارس برگزار می‌شود. این مراسم با نام «ستاره شرقی» و با حضور هنرمندان عرصه سینما و تلویزیون و نیز مسئولین فرهنگی برپا می‌گردد. به همین مناسبت نگاهی داریم به بخشی از زندگینامه خودنوشت این بازیگر صاحب سبک. متنی که در ادامه می‌خوانید منتخبی از کتاب «ستاره بی نقاب؛ من پرویز پرستویی» است که در آن این ستاره شرقی به بیان خاطرات و سرگذشت کودکی خویش با زبانی بی پیرایه و صریح پرداخته است:

طولانی‌ترین و کوتاه‌ترین سخنرانی‌ها در مراسم اسکار متعلق به چه کسی است؟

دریافت جایزه اسکار در مراسم اسکار که هرساله برای صنعت فیلم و سینما برگزار می‌شود بزرگ‌ترین دستاوردی است که می‌تواند در زندگی یک بازیگر اتفاق بی افتد. اما در پروسه دریافت جایزه یک مشکل بزرگ وجود دارد و آن‌هم صحبت کردن پس از دریافت جایزه بر روی صحنه است. حال تصور کنید در بزرگ‌ترین لحظه زندگی یک هنرمند پس از گرفتن جایزه اسکار بر روی صحنه که صدها میلیون نفر در حال تماشای مراسم آن هستند باید صحبت کند و احساسات خود را در مقابل گرفتن یکی از بزرگ‌ترین جوایز صنعت فیلم و سینما ابراز کند.

stalag 17 فیلم خوبی است اما درباره لامپ سوال دارم

بازداشتگاه 17 فیلم خوبی است . ده سال زود تر از فرار بزرگ ساخته شده و اکثر  المان هایی که در فرار بزرگ میبینیم در بازداشتگاه 17 وجود دارد . و چون بیلی وایلدر آن را ساخته طبیعتا با یک فیلم قصه گو مواجهیم .

اما در باره لامپ نکته جالبی کشف کردم . همه معتقدند که  William Holden  جاسوس است. اما حقیقت چیز دیگری است . William Holden به دنبال  کشف راز نحوه جاسوسی جاسوس اصلی است  که سایه چراغ (وقتی چراغ به سیم خود گره زده شده است یعنی پیامی وجود دارد)  را روی دیوار میبیند و به آن مشکوک میشود. در نمای بعد برمیگردد و به چراغ در حال تکان خوردن نگاه میکند. اما سوال

منبع نوری که سایه ی چراغ را ایجاد میکند کجاست ؟ نور چراغ دیگری است یا نور طبیعی ؟

بلافاصله William Holden  را میبینم که به چراغ نگاه میکند / در پشت چراغ هیچ منبع نوری نیست .  و جالب اینکه منبع نور در این نما در محل سایه ی چراغ  نمای قبل است چرا که سایه ی سر شخصیت روی ستون تخت افتاده .

عکاسان برجسته ارزشمندترین درس هایی که از اشتباهات خود گرفته اند را فاش می کنند

همه افراد در زندگی کاری خود مرتکب اشتباهاتی می شوند. گاهی این اشتباهات به درس های بسیار ارزشمندی بدل می شوند. رابرت کی بگز از سایت fstoppers نیز به این مهم باور داشته و از این رو سراغ شماری از عکاسان برجسته رفته تا بزرگترین اشتباهات آن ها و ارزشمندترین درس هایی که گرفته اند را جویا شود. در ادامه این مطلب لنزک از شما عزیزان برای مطالعه این تجربیات ارزشمند دعوت می کنیم.

دوربین یخ زده

دوربین های پیشرفته جدید کامپکت و DSLR اغلب قابلیت مقاومت در برابر سرما (freeze-proofing) دارند، اما تا وقتی که در یک منطقه بسیار سرد زندگی نکنید (یا عمدا آن را در فریزر نگذارید) عملا قادر به تست این ویژگی نیستید. عکاس سوئیسی الساندرو دلا بلا این کار را با دوربین دی اس ال آر کانن خود انجام داده است. در تصویر فوق دوربین او را در حین عکاسی در دمای فوق العاده پایین مشاهده می نمایید. در ادامه این مطلب لنزک ماجرا را بیشتر برایتان شرح خواهیم داد و شاهد ویدیو تایم لپسی که او از عکس های این شب سرد ساخته خواهید بود.

رای گیری معاونت مالی در تابستان

بدینوسیله آقای عبقریان  به عنوان معاون مالی در تابستان جاری پیشنهادو تصدی این سمت توسط ایشان به رای گذاشته میشود

زمان رای گیری از 30 خرداد تا پنج روز

Beautiful Horse

 

ژیژک و سینما

از دهه 60 میلادی به بعد با ظهور نگرش های مختلف و متفاوت، نظریه فیلم دچار تحولات فراوانی شد. ظهور نظریه های چپ و از طرفی دیگر بارورتر شدن نظریه های کلاسیک سینمایی به واسطه حضور تئوری مولف و انسانگرایی ساختارگرایانه، به مفهوم نقد و تحلیل فیلم کمک های فراوانی و آن را وارد مرحله بلوغ کرد.

اگر پول‌اش را از آنها بگیرد و سرشان کلاه بگذارد و فیلم خودش را بسازد، دم‌اش گرم

جناب فراستی، دوباره حسابی شلوغ کرده‌اید (با خنده). ماجرای اعتراض طیف روشنفکری به شما درباره اظهارنظری که در مورد فیلم جدید کمال تبریزی داشتید، چیست؟

 

من که قصدی نداشتم. حس‌ام را راجع به فیلم گفتم. فیلم «دونده زمین» مرا به‌شدت عصبانی کرد. بعد ماندم که می‌شود خارج از ایران چنین مزخرفی ساخت. مثل آن فیلم دری‌وری مخملباف که اسمش «رئیس‎‌جمهور» است! احمقانه است. هم زبان‌اش و هم همه جنبه‌های فیلم کاریکاتوری است. در آنجا خیلی تعجب نمی‌کنیم، ولی در ایران آدم باید خیلی نمی‌دانم چه باشد که چنین آشغالی بسازد، با پول خارجی‌ها و برای تبلیغ آنها. همه اینها یک طرف، آنچه که به‌شدت عصبانی‌کننده است، این است که فیلم واقعاً به‌زعم فیلمساز نمادین است. به‌شدت در سینما ضد نماد هستم و فکر می‌کنم احمقانه است، ولی معلوم است که نمادین کار کرده است. آدمی وانت دارد و در آن همه خنزر پنزرها هست، بعد غذا می‌آورد و پخش می‌کند، معلوم است نماد چیست، لاک‌پشت، قفل مدرسه، همه چیز و اینکه آدم‌ها نشسته‌اند و ثابت یا خواب هستند یا معتاد و دارند برفک تلویزیون نگاه می‌کنند. این خیلی توهین‌آمیز است. از آنجایی که هویت روستا را از آن گرفته است، خود روستا را هم نمادین می‌کند. یعنی فقط یک روستا نیست، بلکه ایران است و این خیلی توهین‌آمیز است. توهین به مردم است. اگر توهین یا نقد یا دولتی را رد می‌کرد، می‌گفتیم دعواست. بنشینیم بحث کنیم و ببینیم چقدر در آورده است. ادعای‌اش این است که علیه دولت قبل است؟ اما اصلاً این‌طور نیست. به نظر من اساساً علیه مردم است. اینها یک طرف. طرف دیگر اینکه یک ژاپنی می‌آید و به این مردم خنده یاد می‌دهد و در واقع به‌نوعی منجی اینها می‌شود تا اینها وارد زندگی شوند. این دیگر خیلی زور دارد و خیلی توهین‌آمیز است. انگار پول گرفتی که مملکت‌ات را این‌گونه جلوه بدهی و او منجی شود. این مصداق آن دیاثت فرهنگی است که عرض کردم.

  

Scandinavian Houses With Green Roofs

The Dune Foxes Of The Netherlands

فراخوان جذب معاون مالی

به یک معاون مالی سر به راه، بدون تابعیت دو گانه نیازمندیم.

رای گیری -اعلام پروژه : کشف و تحلیل ساز و کار نهاد های سینمایی در دانشگاه های دنیا

پیرو پست پاسخ به سوالات روی تخته پروژه (کانونی) " کشف و تحلیل  ساز و کار نهاد های سینمایی در دانشگاه های دنیا " با مدیریت اجرایی خودم  به رای گذاشته میشود . هدف از پروژه پاسخ به سوال "چه در کانون نیست؟" است.پروژه به سه فاز 1-  شناسایی نهاد های سینمایی در دانشگاه های دنیا 2- تحلیل محتوا و فعالیت های نهاد های شناسایی شده 3- مقایسه، و ارائه نتایج. تقسیم میشود.

پ ن : برخی دوستان پیش از این اعلام آمادگی کردند . لطفا ذیل این پست مجددا بیعت کنند. چرا که این پست ویرایش و مرجع پروژه خواهد شد

پ ن : برخی دوستان دیگر که اعلام آمادگی نکردند. هیچوقت دیر نیست.

پ ن  : طرفا جهت تهییج به گوشه ای از سایت دانشگاه مینسوتا در ادامه مطلب نگاه کنید

تقویم تاریخ : مصطفی عطار پور، دو سال گذشته در چنین روزهایی اولین دکترینش را در باب دموکراسی و آریستوکراسی  نوشته است.  در پروژه کشف و تحلیل  ساز و کار نهاد های سینمایی در دانشگاه های دنیامشارکت کنید. خو ب است. ثواب  هم دارد . مانع ورود مسئول ارتباطات اینترنتی به مقوله دکترین و  کراسی ها هم  خواهید شد. آفرین.

ویرایش شده - درج ادامه مطلب توسط خودم

ویرایش شده توسط خودم  - کانونی بودن پروژه به دلیل برداشت اشتباه من از پروژه کانونی حذف شد. پروژه شخصی است /

لیست کامل 50 فیلم برتر قرن 21 به انتخاب مجله نیویورکر

1. “In Praise of Love” (2001, Jean-Luc Godard)

2. “No Home Movie” (2015, Chantal Akerman)

3. “Like Someone In Love” (2012, Abbas Kiarostami)

4. “The World” (2004, Jia Zhangke)

5. “Hill of Freedom” (2014, Hong Sang-soo)

نظریه مونتاژ شوروی

سبک مونتاژ شوروی در سال 1924 در کلاس‌های درس "کوشلف " در مدرسه‌ی دولتی سینما و هنگام ساخت فیلم «ماجراهای عجیب آقای وست در سرزمین بلشویک‌ها» به ظهور رسید.
  

داستان وبلاگ نویسی در تابستان

همانطور که در جریان هستید، در تابستان به دلیل دوری راه و غم هجران، حق رای اعضای کانون از فعالیت در وبلاگ حاصل میشه. اما بعد. پیشنهاد میشود هر کدام از دوستان از لیست زیر یک آیتم  انتخاب کنند و هفته ای 2 پست با موضوع انتخاب شده ارسال کنند. اگر به موضوعی علاقه دارید اما منابع آن را نمیشناسید مجموعه از منابع به شما معرفی خواهد شد. توصیه موکد و ترجیح من اینه که تمامی پست ها حاوی تصویر  باشه. (تصویر بدون لوگو، کراپ و در پیکو فایل آپلود شده).
لطفا ذیل همین پست آیتم مورد نظرتون رو اعلام کنید.

1-    بازنشر مجموعه عکس  (1- نجاتی 2- آرامش)
2-    بازنشر تکنیک های عکاسی (1- نجاتی 2- ارامش)
3-    معرفی عکاس (1- نجاتی 2- آرامش)
4-    معرفی کارگردان
5-    بازنشر نقد فیلم  و انیمیشن(1 - خانی 2- شهسواریان)
6-    اینفوگرافی سینمایی  (1- خانی)
7-    بازنشر اخبار جشنواره های سینمایی
8-    بازی حافظه ها (به این نحو که اسکرین شاتی از یک فیلم در وبلاگ قرار میگیرد و دوستان باید حدس بزنند این نما مربوط به چه فیلمی است) (1- ملک 2- نیک نژادی 3 - سرکشیک)
9-    معرفی مکاتب هنری
10-    درج ویدیو (انیمیشن یا فیلم کوتاه)  (1- سینا  2- اسدی)
11-    دیالوگ های سینمایی (1- سینا 2- س.احمدی 3- ملک 4- سرکشیک)

پ ن : به مسئول حق رای و اساسنامه، حقوقدانان آینده مرز و بوم : کسب حق رای در تابستان تنها با فعالیت در وبلاگ امکان پذیر است. (دیگر بهانه ارشد و امتحانات و جابجایی قله های علم و فناوری قابل قبول نیست)

---

 به یک معاون ارتباطات اینترنتی که پشت ستاره ی حلبی ش قلبی از طلا داشته باشه نیازمنیدم

نام افراد جلوی موضوعات توسط خودم ویرایش شده و میشود

روبوکاپ، لبو، کله پاچه، قیمه، دوغ و چند نکته دیگر

نمیدونم این یادداشت به دست عوامل فیلم  robocop   محصول  2014 میرسه یا نه . ولی امیدوارم بچه ها همت کنن برسونن.
حالا من با بدنه ی فیلم کار ندارم که همه آنچه ما از روبوکاپ در ذهنمان داشتیم را شست و برد اما سکانس ابتدایی فیلم که مثلا گزارش زنده ای از تهران است قابل بررسی موشکافانه ای است که سعی میکنم به گوشه هایی از اشکالات این سکانس اشاره کنم.

داداش گلم. اون عزیزی که اون سر دنیا نشستی و قرار بوده تهران رو بازسازی کنی. آخه گلابی،  کله پاچه طبقه ی دوم ؟ باشه داداش. طبقه دوم. اسم نداره ؟ قشنگ تابلوئه نه کله میدونی چیه نه پاچه. داداش کلپچ بره سفید مثلا یا کلپچ میرزا . کلپچ خالی که نمیشه. حالا از اونم بگذریم عزیز من لامپ مهتابی سبزش کو؟ این تابلویی که تو گذاشتی بیشتر تابلو خیاطی های طبقه دوم بازار رضاست تا کله پاچه های تهران.

 

استفاده از گوشی هوشمند به عنوان دوربین عکاسی

عکاسی با گوشی های هوشمند در عصر ما، بسیار رایج و فراگیر شده است و به نظر می رسد جای پای خود را خوب محکم کرده است. تخمین زده شده که تقریبا دوسوم جمعیت جهان از تلفن همراه استفاده میکنند، که از این تعداد، نیمی صاحب گوشیهای هوشمند هستند. دانستن این که چه تعداد از این گوشیها برای عکاسی استفاده می شود غیر ممکن است، اما می توان حدس زد که این تعداد بسیار زیاد است. هر روزه ۳۵۰ میلیون عکس بر روی شبکه های اجتماعی گذاشته می شود، و سه تا از محبوب ترین دوربین ها در فلیکر گوشی های آیفون هستند. به نظر می رسد که عکاسی با گوشی هوشمند، دارد به معمول ترین راه عکسبرداری تبدیل می شود. در ادامه این مطلب لنزک، در این مورد بیشتر صحبت خواهیم کرد.

با رشد عکاسی با گوشیهای هوشمند، پرسشهایی در مورد ذات عکاسی و آینده آن بر می خیزد. آیا گوشیهای هوشمند در حال نابود کردن عکاسی به عنوان یک هنر هستند؟ آیا عکاسی با گوشیهای هوشمند، به روشهای تصویرسازی خللی وارد کرده است؟ آیا گوشیهای هوشمند دوربین های واقعی هستند؟

کمر پرتو ، فوکوس، لنز

استفاده خلاقانه از لنز دوربین کیفیت فوق‌العاده‌ای به عکاسی داده و شکلی که شما دنیا را از درون نمایاب دوربین می‌بینید متفاوت خواهد کرد. گاهی دیده اید که در مطالب بخش «نکات آموزشی» ما استفاده از یک لنز خاص را توصیه کرده باشیم مثلا استفاده از لنز ماکرو برای عکس گرفتن از یک کفش دوزک کوچک. در ادامه شما را با انواع لنز های دوربین و کاربردشان آشنا می کنیم.

فراخوان اولین دوره جایزهٔ عکاسی «مجلۀ شهرکتاب»

مجلۀ «شهرکتاب» با افتخار اولین دوره‌ی جایزه‌ی عکاسی خود را با عنوان «جایزهٔ عکاسی مجلۀ شهرکتاب» را برگزار می‌کند. این تمرینی است برای بهتر دیدن دنیایمان و بیرون کشیدن جنبه‌ای جذاب و هنری از آن، و چه‌بسا خلق دنیایی تا پیش از این نادیدنی و پیچیده. ما عکاسان را فرامی‌خوانیم به جشن هنر و عکاسی. مفاهیم و چیزهایی که می‌توان در مورد آن‌ها عکس برداشت این‌ها هستند: مرگ، عشق، جنگ، افسردگی، میان‌سالی، کتاب، کار، شهر، موسیقی، تاریخ، شعر، شادی، ادبیات داستانی ایران، خشونت، تنهایی، نفت، کوشش، زمان، رنگ، چشم، محدودیت، نسل، ترس، امید، شکست، خیانت، بحران، دوستی، دشمنی، تصادف، جدایی، کابوس، غربت، فقدان، خاطره، تنبلی، ابتذال، تراژدی، قهرمان، صلح.
  

کوبریک قصد داشت «پینوکیو» را بسازد

بیش از هفده سال از  مرگ استنلی کوبریک می‌گذرد و در این مدت بارها و بارها پرده از حقایق ریز و درشت زندگی شخصی و حرفه‌ای فیلمساز فقید امریکایی برداشته شده است. با این حال، دوست و دستیار قدیمی او به تازگی در گفت‌وگویی اعلام کرده کوبریک درست قبل از مرگش تصمیم گرفته بود علاوه‌بر ساخت درامی جنگی با محوریت جنگ جهانی دوم، اولین فیلم کودک کارنامه‌اش را هم با اقتباس از قصه پینوکیو جلوی دوربین ببرد.
 

لیام نیسن با کمدی سیاه می‌آید

لیام نیسن ستاره اصلی مجموعه فیلم‌های اکشن «ربوده‌شده» در جدیدترین پروژه سینمایی هانس پتر مولان فیلمساز 60 ساله نروژی ایفای نقش خواهد کرد. این پروژه، بازسازی نسخه نروژی فیلم موفق «به ترتیبِ ناپدید شدن» (In Order of Disappearance) ساخته خود مولان است که اولین‌بار در سال 2014 با بازی استلان اسکارشگارد بازیگر معروف سوئدی روی پرده رفت.

به گزارش «سینیوروپا»، هانس پتر مولان فیلمساز نروژی قصد دارد به زودی نسخه انگلیسی‌زبان کمدی سیاه «به ترتیب ناپدید شدن» را جلوی دوربین ببرد. این کمدی موفق، اولین‌بار در بخش مسابقه اصلی شصت و چهارمین جشنواره فیلم برلین به نمایش درآمد و در 12 جشنواره بین‌المللی دیگر نیز روی پرده رفت. کیم فاکس اوکسان فیلمنامه‌نویس دانمارکی نگارش سناریوی فیلم اصلی را برعهده داشته است.