کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی
کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی

کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی

مرد مرده، وسترن معکوس


بررسی‏ تطبیقی‏ فیلم‏ مرد مرده‏ جیم جارموش‏ و فیلم‏ جویندگان‏ وسترن‏ کلاسیک‏ جان فورد

 

ادامه مطلب ...

نقد و بررسی فیلم August : Osage County

کارگردان : John Wells

نویسنده : Tracy Letts

بازیگران : Meryl Streep, Dermot Mulroney, Julia Roberts

 

خلاصه داستان : مناسبت جمع شدن اعضای خانواده به دور هم، خودکشی پدر قدرتمند خانواده بورلی وستون (سم شپرد) است.سه دختر او برای مراسم خاکسپاری پدر به خانه می آیند. بزرگترین آنها باربارا (جولیا رابرتز) به همراه همسر دور و غریبه اش بیل (ایوان مک گرگور) و مشایعت دختر 14 ساله اش جین (ابیگیل برزلین) از راه می رسد. دختر دوم ایوی (جولیان نیکلسون) متوجه می شود رابطه ی عاشقانه ی مخفیانه اش با پسرعموی بزرگش لیتل چارلی (بندیکت کامبربچ) نزدیک به فاش شدن است و ...

ادامه مطلب ...

دیالوگ فیلم

+ طاهره: این کفشا تو رو یاد چی میندازه ؟


- دوست طاهره: هنوز اینارو داری ؟!

+ آره...


- چقدر جنس خوب بهت دادم... ببین نوی نو مونده !...


+ بیخود شلوغش نکن... ربطی به جنس کفش تو نداره... منم که جایی ندارم برم !...


به همین سادگی

 رضا میرکریمی

 

ادامه مطلب ...

آگراندیسمان شاهکار نیست، ملال آور است


در بخشی از مصاحبه برگمان خواندم که

"مصاحبه گر : ظاهراً همین دیدگاه را در مورد آثار آنتونیونی دارید.
برگمان : حقیقت این است که هرگز کارهای آنتونیونی را چندان دوست نداشته‌ام؛ او دو شاهکار دارد که به کلی با کارهای دیگرش فرق دارند؛ و شما لازم نیست که خود را بیخود درگیر سایر فیلمهایش کنید. اولی «آگراندیسمان»، که شخصا آن را چندین بار دیده ام. و دیگری «شب». «فریاد» را روی نوار ویدئو دارم. خدای من چه فیلم ملال‌آوری است! آن‌قدر خسته کننده است که مات می‌شوید."


ترغیب شدم فیلم را ببینیم.  فیلمی که برگمان آن را بهترین اثر آنتونیونی میداند. فیلم را به زحمت تمام کردم و باید عرض کنم این فیلم هم  به شدت ملال آور است. هفت هشت نقد بند بالا بر این اثر خواندم. سراسر تحسین این شاهکار. نقد هایی مالیخولیایی و گمشده در تعاریف هنری. تفسیر های عجیب و غریبی که مرغ پخته توی زود پز خنده اش میگیرد . اما خیالتان را راحت کنم فیلم ابتر است . فیلم تکلیف هیچ چیز را مشخص نمیکند و به این روش در سینماگری افتخار هم میکند. نیم خط قصه دارد که آن هم تعطیل است دل خوش کرده است به لحظه . تنها سکانس قابل اعتنا همان سکانس آخر  بازی تنیس با توپ خیالی است.

نقد و بررسی فیلم Joy


 

کارگردان : David O. Russell

 

نویسنده : David O. Russell

 

بازیگران : Jennifer Lawrence, Robert De Niro , Bradley Cooper

 

هزینه تولید: ۶۰ میلیون دلار

 

محصول کشور: ایالات متحده آمریکا

 

کمپانی توزیع کننده : 20th Fox Century

 

خلاصه داستان : جوی داستان شخصیتی به همین نام است که بعد از مدتی به بنیان‌گذار و مادرخوانده یک امپراتوری کسب و کار خانوادگی تبدیل می‌شود.

ادامه مطلب ...

دو دلیجان؛ روبه‌روی هم - فورد و تارانتینو


"دلیجان" به عبارتی "پدرجد" تمامی وسترن‌های تاریخ سینما محسوب می‌شود. تا پیش از ساخت آن، به فیلم‌های وسترن به‌عنوان محصولات تجاری و پول‌ساز نگاه می‌شد و منتقدین آن‌ها را ازنظر هنری چندان جدی نمی‌گرفتند. جان فورد هم شهرت و اعتبار نسبی خود را نه به‌واسطه وسترن‌های پرشمارش، بلکه از صدقه‌سر معدود آثار درام خود به دست آورده بود. لیکن "دلیجان" آن‌چنان فیلم خوش‌ساخت و کاملی بود که فراتر از تحسین منتقدان، هم جایگاه هنری فورد را به‌عنوان یک هنرمند مؤلف در انتهای دهه سی میلادی مستحکم‌تر نمود، هم جان وین را به ستاره نوظهور هالیوود تبدیل کرد و مهم‌تر از همه، وسترن را به‌عنوان یک ژانر قابل‌اعتنا و برجسته هنری تثبیت کرد (معروف است که اورسن ولز برای ساخت "همشهری کین"، چهل‌وپنج بار به تماشای دلیجان نشست). سیل فیلم‌های وسترن در سه دهه بعدی که با حضور بزرگ‌ترین ستاره‌ها و توسط برجسته‌ترین فیلم‌سازان هالیوودی ساخته می‌شدند، حاکی از جریان سازی این اثر ماندگار تاریخ سینماست. بدین ترتیب شاید بتوان هر فیلم وسترنی را وامدار و الگو گرفته دلیجان دانست. اما شباهت‌های فراوان و کم‌سابقه تازه‌ترین اثر تارانتینو با دلیجان، فراتر از ادای دین، یک ارجاع بزرگ و هدفمند است که کارکرد محتوایی تعیین‌کننده‌ای در مضمون مورداشاره نهایی اثر دارد. اما این شباهت‌ها – و البته تفاوت‌ها – در چیست؟

  ادامه مطلب ...

چطور می توان فیلمی ساخت که ضبط آن دوازده سال به طول می انجامد


«ریچارد لینکلیتر» که پیش از این با ساخت سه گانه «پیش از طلوع / غروب / نیمه شب» خود در فواصل زمانی 9 ساله ما را شگفت زده کرده بود، اینک باز هم ایده گذر زمان را دستمایه خلق آخرین اثر خود «بچگی» (Boyhood) قرار داده است. در پروژه ای که ساخت آن دوازده سال به طول انجامیده، تماشاگر بزرگ شدن بچه ها و پا به سن گذاشتن والدین آنها را به چشم بر روی پرده سینما می بیند و گاهی حتی می تواند در یک چشم بر هم زدن شاهد تغییر رفتاری شخصیت ها باشد، مثل تغییراتی که نشان از پا نهادن شخصیت به یک دوره سنی خاص دارند. اما ساخت یک پروژه دوازده ساله چطور ممکن می شود؟ امروز سری به منابع مختلف زده ایم تا بتوانیم جواب این سوال را از خود «لینکلیتر» بشنویم، و ببینیم ایده اولیه «بچگی» از کجا شکل گرفت و چطور پرورش پیدا کرد.

یک سال زمان برای نوشتن یک سکانس

ابتدا به سراغ ویدیوی مصاحبه ای از «ریچارد لینکلیتر» می رویم که در آن از پروسه ساخت «بچگی» صحبت می کند. او در این ویدیو به ما می گوید پس از ضبط نماهای مربوط به سکانس هر سال، تا سال بعد فرصت داشته تا روی تدوین نماهای گرفته شده کار کند و ضمنا به این فکر کند که سال بعد در زندگی شخصیت اصلی فیلمش «میسون» چه اتفاقاتی می افتد و به این ترتیب فیلمنامه مربوط به سکانس های سال بعد را کامل کند. او همچنین عنوان می کند که با بزرگتر شدن «الار کولتران» بازیگر شخصیت «میسون» گاهی از او درخواست می کرده تا بعضی از دیالوگ هایش در زندگی واقعی را برای کارگردان یادداشت کند تا بتواند از آنها در فیلمنامه استفاده کند. فیلم کامل مصاحبه را ببینید:

   ادامه مطلب ...

طولانی‌ترین و کوتاه‌ترین سخنرانی‌ها در مراسم اسکار متعلق به چه کسی است؟


دریافت جایزه اسکار در مراسم اسکار که هرساله برای صنعت فیلم و سینما برگزار می‌شود بزرگ‌ترین دستاوردی است که می‌تواند در زندگی یک بازیگر اتفاق بی افتد. اما در پروسه دریافت جایزه یک مشکل بزرگ وجود دارد و آن‌هم صحبت کردن پس از دریافت جایزه بر روی صحنه است. حال تصور کنید در بزرگ‌ترین لحظه زندگی یک هنرمند پس از گرفتن جایزه اسکار بر روی صحنه که صدها میلیون نفر در حال تماشای مراسم آن هستند باید صحبت کند و احساسات خود را در مقابل گرفتن یکی از بزرگ‌ترین جوایز صنعت فیلم و سینما ابراز کند.

  ادامه مطلب ...

stalag 17 فیلم خوبی است اما درباره لامپ سوال دارم

بازداشتگاه 17 فیلم خوبی است . ده سال زود تر از فرار بزرگ ساخته شده و اکثر  المان هایی که در فرار بزرگ میبینیم در بازداشتگاه 17 وجود دارد . و چون بیلی وایلدر آن را ساخته طبیعتا با یک فیلم قصه گو مواجهیم .

اما در باره لامپ نکته جالبی کشف کردم . همه معتقدند که  William Holden  جاسوس است. اما حقیقت چیز دیگری است . William Holden به دنبال  کشف راز نحوه جاسوسی جاسوس اصلی است  که سایه چراغ (وقتی چراغ به سیم خود گره زده شده است یعنی پیامی وجود دارد)  را روی دیوار میبیند و به آن مشکوک میشود. در نمای بعد برمیگردد و به چراغ در حال تکان خوردن نگاه میکند. اما سوال



منبع نوری که سایه ی چراغ را ایجاد میکند کجاست ؟ نور چراغ دیگری است یا نور طبیعی ؟

بلافاصله William Holden  را میبینم که به چراغ نگاه میکند / در پشت چراغ هیچ منبع نوری نیست .  و جالب اینکه منبع نور در این نما در محل سایه ی چراغ  نمای قبل است چرا که سایه ی سر شخصیت روی ستون تخت افتاده .



ادامه مطلب ...

لیست کامل 50 فیلم برتر قرن 21 به انتخاب مجله نیویورکر


1. “In Praise of Love” (2001, Jean-Luc Godard)

2. “No Home Movie” (2015, Chantal Akerman)

3. “Like Someone In Love” (2012, Abbas Kiarostami)

4. “The World” (2004, Jia Zhangke)

5. “Hill of Freedom” (2014, Hong Sang-soo)


  ادامه مطلب ...

روبوکاپ، لبو، کله پاچه، قیمه، دوغ و چند نکته دیگر


نمیدونم این یادداشت به دست عوامل فیلم  robocop   محصول  2014 میرسه یا نه . ولی امیدوارم بچه ها همت کنن برسونن.
حالا من با بدنه ی فیلم کار ندارم که همه آنچه ما از روبوکاپ در ذهنمان داشتیم را شست و برد اما سکانس ابتدایی فیلم که مثلا گزارش زنده ای از تهران است قابل بررسی موشکافانه ای است که سعی میکنم به گوشه هایی از اشکالات این سکانس اشاره کنم.



داداش گلم. اون عزیزی که اون سر دنیا نشستی و قرار بوده تهران رو بازسازی کنی. آخه گلابی،  کله پاچه طبقه ی دوم ؟ باشه داداش. طبقه دوم. اسم نداره ؟ قشنگ تابلوئه نه کله میدونی چیه نه پاچه. داداش کلپچ بره سفید مثلا یا کلپچ میرزا . کلپچ خالی که نمیشه. حالا از اونم بگذریم عزیز من لامپ مهتابی سبزش کو؟ این تابلویی که تو گذاشتی بیشتر تابلو خیاطی های طبقه دوم بازار رضاست تا کله پاچه های تهران.

 
ادامه مطلب ...

کوبریک قصد داشت «پینوکیو» را بسازد


بیش از هفده سال از  مرگ استنلی کوبریک می‌گذرد و در این مدت بارها و بارها پرده از حقایق ریز و درشت زندگی شخصی و حرفه‌ای فیلمساز فقید امریکایی برداشته شده است. با این حال، دوست و دستیار قدیمی او به تازگی در گفت‌وگویی اعلام کرده کوبریک درست قبل از مرگش تصمیم گرفته بود علاوه‌بر ساخت درامی جنگی با محوریت جنگ جهانی دوم، اولین فیلم کودک کارنامه‌اش را هم با اقتباس از قصه پینوکیو جلوی دوربین ببرد.
  ادامه مطلب ...

لیام نیسن با کمدی سیاه می‌آید

لیام نیسن ستاره اصلی مجموعه فیلم‌های اکشن «ربوده‌شده» در جدیدترین پروژه سینمایی هانس پتر مولان فیلمساز 60 ساله نروژی ایفای نقش خواهد کرد. این پروژه، بازسازی نسخه نروژی فیلم موفق «به ترتیبِ ناپدید شدن» (In Order of Disappearance) ساخته خود مولان است که اولین‌بار در سال 2014 با بازی استلان اسکارشگارد بازیگر معروف سوئدی روی پرده رفت.


به گزارش «سینیوروپا»، هانس پتر مولان فیلمساز نروژی قصد دارد به زودی نسخه انگلیسی‌زبان کمدی سیاه «به ترتیب ناپدید شدن» را جلوی دوربین ببرد. این کمدی موفق، اولین‌بار در بخش مسابقه اصلی شصت و چهارمین جشنواره فیلم برلین به نمایش درآمد و در 12 جشنواره بین‌المللی دیگر نیز روی پرده رفت. کیم فاکس اوکسان فیلمنامه‌نویس دانمارکی نگارش سناریوی فیلم اصلی را برعهده داشته است.
 
ادامه مطلب ...

ماجرای حمله طرفداران«هری‌پاتر» به نویسنده

جی. کی. رولینگ خالق اصلی مجموعه رمان‌های فانتزی «هری پاتر» در واکنش به حملاتی که نسبت به انتخاب یک بازیگر سیاهپوست (نوما دومزونی) برای بازی در نقش هرمیون گرنجر در نمایش «هری پاتر و کودک نفرین‌شده» صورت گرفته، منتقدان خود را «یک مشت نژادپرست» و «ابله» خوانده است. رمان‌نویس ۵۰ ساله در تازه‌ترین گفت‌وگوی خود با روزنامه انگلیسی «آبزرور» به کسانی که از انتخاب نوما دومزونی بازیگر سیاهپوست برای بازی در نمایش «هری پاتر و کودک نفرین‌شده» انتقاد کرده‌اند، شدیدا تاخته است.
 
ادامه مطلب ...

دی کاپریو کاندیدای حضور در نقش مولانا!



دیوید فرانزونی فیلمنامه نویس برنده اسکار در حال نوشتن فیلمنامه‌ای از زندگینامه مولانا است و در عین حال با انتقاد روبه رو شده چون می‌گوید دوست دارد دی کاپریو این نقش را بازی کند.این فیلمنامه نویس که فیلمنامه ‌«گلادیاتور» را نوشته چندی پیش به استانبول سفر کرد تا با محققان و کارشناسان زندگی مولانا ملاقات کند و بتواند با تکمیل فیلمنامه ساخت آن را سال آینده کلید بزند.
 
ادامه مطلب ...

«دونده زمین»، «فروشنده»، مسئله پول خارجی و «هفت»!



جدل‌های «هفت» متاسفانه از موضوعات اصلی و زیربنایی‌ش فاصله گرفته و به جدل‌های دوقطبی‌ نسبتا بی‌حاصل فراستی- تبریزی یا افخمی-روشنفکران تبدیل شده که البته در جای خود می‌تواند بحث مهمی باشد و قابل پیگیری، اما در میان این های‌وهوی رسانه‌ای موضوعی اساسی که می‌توانست نخ تسبیح تمام حاشیه‌های چند هفته اخیر سینمای ایران باشد گم شد، موضوعی که می‌توانستیم با آن جنجال‌های مربوط به «دونده زمین» تبریزی را با «فروشنده» اصغر فرهادی و حاشیه‌های سرمایه‌گذار قطری‌ش یکجا و از یک منظر تحلیل کنیم و به نتایجی قابل بحث برسیم؛ «سرمایه‌گذار خارجی در سینمای ایران».
 
ادامه مطلب ...

نگاهی به «خرچنگ» ساخته‌ی یورگوس لانتیموس

در آینده‌ی دیستوپیایی نزدیکی،‌ افراد مجرد و تنها طبق قوانین شهر به هتل مرموزی فرستاده می‌شوند و در آن‌جا موظف‌اند ظرف ۴۵ روز شریکی برای زندگی رمانتیک خود پیدا کنند. در هتل، ضیافت‌های رقصی برپا می‌شود و تبلیغاتی در باب مزایای داشتن شریک زندگی مدام توی گوش آدم‌ها خوانده می‌شود. سرنوشت هولناکی در انتظار کسانی است که نتوانند یا نخواهند از پس این تعهد بربیایند: آن‌ها را با فرایندی تبدیل به حیوانی به انتخاب خودشان می‌کنند و بعد در جنگل به حال خود رهای‌شان می‌کنند. افراد ساکن در هتل می‌توانند با شکار هر یک از فراری‌هایی که به «تک‌رو» موسوم‌اند یک روز بر مهلت تعیین‌شده بیفزایند...
 
ادامه مطلب ...

طولانی ترین فیلم سینمایی


اَندرس وِبِرگِ سوئدی در حال تولید طولانی‌ترین فیلم تاریخ سینماست؛ فیلمی که با شکستنِ رکوردِ «عصرِ جدید، برای همیشه» که فیلمی ۲۴۰ ساعته بود و در سال ۲۰۱۱ ساخته شد در کتاب رکوردهای گینس نام خود و سازنده‌اش را ثبت خواهد کرد. طولِ زمانِ این فیلمِ سوئدی که قرار است در سال ۲۰۲۰ میلادی به نمایش درآید ۷۲۰ ساعت یعنی ۳۰ روز است! به گزارش گاردین این فیلمساز سوئدی که در طول ۲۰ سال فعالیت فیلمسازی‌اش سابقۀ ساخت ۳۰۰ فیلم کوتاه را داشته است این فیلم را آخرین فیلم خود معرفی کرده است. نام این فیلم «آمبیانس» است و فضایی سوررئال و انتزاعی‌ـ‌ذهنی دارد که به دنیای خواب و خیال مانندِ شخصیِِ فیلمساز مربوط می‌شود. کارگردان این فیلم گفته که دو ترِیلِرِ دیگر را هم از این فیلم منتشر خواهد کرد: یکی به مدت ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه در سال ۲۰۱۶ و یکی به مدت ۷۲ ساعت در سال ۲۰۱۸، تا مخاطبانش را برای ماراتونِ ۷۲۰ ساعتی‌ای که بدون محاسبۀ زمان‌های خواب ۳۰ روز مخاطبان را در سالن سینما نگه خواهد داشت آماده کند.
 
ادامه مطلب ...

Witness for the Prosecution



فیلمساز  در پایان فیلم از ما میخواهد که پایان فیلم را برای دوستانمان افشا نکنیم تا انها نیز از فیلم لذت ببرند. قصد افشا ندارم ولی مهمتر از پایان قصه، شخصیت پردازی آقای وکیل است. میزانسن های دفتر وکیل و آن بالابر تک نفره، فوق العاده است.

le trou

تبدیل تهدید به فرصت یعنی آدمیزاد بشیند بدون صدا (اسپیکر)حفره ژاک بکر را ببیند و حظ کند.

نقد فراستی در برنامه سینما کلاسیک قبل از پخش فیلم حفره

سلام. امشب آخرین اثر فیلمساز معتبر فرانسوی، ژاک بکر، را با هم می بینیم: حفره.

حفره، به نظرم، جدّی ترین و مؤثر ترین فیلم فرار از زندان است. ممکن است از آن فرار از زندان های پر از اکشنی که آدم معمولاً انتظارش را دارد، نباشد . . . که نیست. اما فیلم بسیار جدّی، عمیق، و مؤثری است. فیلم رئالیستی ای که خیلی ها، از جمله سادول [George Sadol]، منتقد و مورخ بزرگ، از آن به عنوان نئورئالیزم فرانسوی یاد می کنند.
 

ادامه مطلب ...