نگاهی بر فیلمِ مارماهی (Murina) 2021

چه با یونگ موافق باشیم و چه نه، ناخودآگاه آدمی‌ــ که می‌خواهم تعبیر «آستانگی رویا و نارویا» را برایش به‌کار گیرم‌ـ‌‌ـ، سهم بسزایی در تأویل ما از خویشتن و پیرامون‌مان بازی می‌کند. در اعصارِ گذشته، اساطیر تجسّد همان گوهرِ متضادی بودند که از درون‌مان می‌جوشید؛ امیالی‌که گاه از درکِ تکانه‌هایِ عاطفی‌اش ناتوان می‌ماندیم و می‌مانیم. مارماهی فیلمی نمادگرایانه‌ست که هم وجوه روان‌شناختی دارد و هم اسطوری و اجتماعی. چینش نمادهایی با اصل شباهت و تضاد هم‌چون مارماهی، دریا، جزیره، شکار، نیزه، قربانی شدن و تا پایان... آن هم با چینشِ نقش‌محوری ‌که هر کدام از عناصر به دیگری معنا می‌بخشند، مخاطب را با اثری چندوجهی و سینمایی مواجه می‌سازد.  

پیشنها های معمولی برای علاقه مندان به فیلم هایی با جلوه های ویژه ی زیاد

از فیلم هایی که اخیرا دیده ام:

کلاورفیلد:  

یه ایده ی عمیق... یه احساس جدید

ایده ی کمی تکراری با کمی خلاقیت

فیلمنامه ی فوق العاده

بازی عالی نقش اول زن و دانشمند نسبتاً دیوانه (با بازی و چهره ای به شدت شبیه به چراغ خودمان)

دیالوگ های به شدت درگیر کننده، ولی برخلاف کار اخیر نولا، قابل درک

حق ندارید از دیدن این فیلم لذت نبرید / یک انیمیشن بزرگسالانه با کارگردانی خارق العاده

قلمروی طلوع ماه، آقای فاکس شگفت انگیز و هتل بزرگ بوداپست، نمیتونه کارگردانی داشته باشه جز «وس اندرسون».

«تو چشم ترین» امضای این کارگردان، استفاده از میزانسن های مکانیکی برای دوربین و دکوپاژهای پیچیده است. ولی قطعاً در زمینه های مربوط به فیلمنامه هم، یه علایق خاصی داره...

دیدن هتل بزرگ بوداپست حسی رو به من داد که با دیدن شهر بچه های گمشده و آملی هم بهش رسیدم البته در اون دو فیلم خیلی بیشتر بود و در بوداپست بیشتر غرق بازی های شاهکار، طنز فوق العاده، تدوین معرکه، فیلمبرداری مدیریت شده ی معرکه و ترکیب تصاویر، رنگ ها، و موسیقی بودم. (آملی رو بسیار بزرگ تر از بوداپست می دونم)  

یک مستند عجیب و غریب!

این مستند بیشتر از اینکه شما رو با زندگی عجیب و غریب حیوونا آشنا کنه، شما رو مسحور فیلمبرداری عجیب و غریبش می کنه!

تدوین و صداگذاری و همچنین موسیقی های کار هم عجیبه.

کلاٌ مستند نیست. یه فیلم سینماییه ولی واقعی.

من صرفاً تا حالا یک قسمتش رو دیدم.

پیشنهاد میکنم حتماً ببینید و امیدوارم عبقریان بذاره برای دانلود.

پیشنهاد فیلم های 2013 از طرف گلخندان / باز هم خوآکین فونیکس

فستیوال فیلمِ نیویورک این هفته برگزاز شد و از بین فیلم هایی چون مشاور , رِیدلی اسکات/ گرانش , آلفونسو کوآرون / درون دیمین لوییس , برادران کوئن / زیرِ پوست , جاناتان گلیزر / راش , ران هاوارد / هفت سالِ یک برده , استیو مک کویین / ... جایزه بهترین فیلمِ امریکایی به اثر جدید اسپایک جونز یعنی فیلم (او Her ) تعلق گرفت .

نقطه قوت این فیلم به رای منتقدان بازی خوآکین فونیکس است . فونیکس سالِ 2008 سینما را به دلیلِ زرق و برق بیهوده ترک کرد ولی با اِسرار پل توماس اندرسون سال پیش در فیلمِ مرشد بازی کرد . فونیکس در دوران حرفه ای کاری اش 4 بار کاندید اسکار شد و برایِ بازی درخشانش در فیلمِ مرشد سال گذشته جایزه بهترین هنرپیشه فستیوالِ ونیز را از آن خودش کرد . کِیسی افلِک هم فیلم مستندی تقدیر شده ای از چالش های ذهنی این بازیگر نابغه اما از لحاظ عقلی رو به زوال ! ساخته است .

امید وارم با این فیلمِ اسپایک جونز , فونیکس بتواند بالاخره جایزه اسکار را بدست آورد .

اونا اشتباه نمیکنن! اتفاقی کاری نمی کنن! همیشه یه دلیلی دارن! / تریلوژی بورن

قسمت اول بورن رو که دیدم (هویت بورن)، گفتم بذار هر سه قسمتش رو ببینم بعدش به بقیه پیشنهاد بدم که ببینن یانه (میراث بورن که مثلا قسمت چهارم این فیلم محسوب میشه رو خیلی قبل تر دیده بودم و خوشم نیومده بود)... ولی الان که قسمت دومش تمام شد(برتری بورن) نتونستم جلوی خودم رو بگیرم...