کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی
کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی

کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی

اونا اشتباه نمیکنن! اتفاقی کاری نمی کنن! همیشه یه دلیلی دارن! / تریلوژی بورن

http://wp.artemi.us/wp-content/uploads/2011/08/the-bourne-supremacy-original.jpg


قسمت اول بورن رو که دیدم (هویت بورن)، گفتم بذار هر سه قسمتش رو ببینم بعدش به بقیه پیشنهاد بدم که ببینن یانه (میراث بورن که مثلا قسمت چهارم این فیلم محسوب میشه رو خیلی قبل تر دیده بودم و خوشم نیومده بود)... ولی الان که قسمت دومش تمام شد(برتری بورن) نتونستم جلوی خودم رو بگیرم...

 

 

قسمت اولش خوب بود... ولی قسمت دومش بیشتر من رو خوشحال کرد... چیزی که باعث شد خیلی قسمت دوم من رو خوشجال کنه این بود که با اینکه فیلم رو به پیشنهاد علی محیط دیدم، ولی در عین تعجب فیلم روی اوج تمام شد. (واچمن و تکاور تنها رو هم به پیشنهاد محیط دیدم که جفتشون نزدیک به اواخر فیلم، یهو چنان بد شدن که حالم گرفته شد)

فیلمنامه منطقی با نظام علی و معلولی قابل باور

کارگردانی خیلی خوب به ویژه در حفظ ریتم و پرهیز از جنگولک بازی

موسیقی اصیل و دنباله دار

خیلی خوب بود

خیلی از دیدن این فیلم خوشحالم و بهتون پیشنهاد میکنم حتما اول هویت بورن و بعدش برتری بورن رو ببینید

قسمت سومش رو هم میخوام ببینم و اگه خوب بود اون رو هم پیشنهاد میدم

«میراث بورن» که با بازیگر و کارگردان و خط داستانی متفاوتی نسبت به سه قسمت اول ساخته شده رو من به اشتباه پیش از همه دیدم و اصلا خوشم نیومد. میراث بورن رو جزو تریلوژی بورن به حساب نمیارن

این مطلب رو هم دوست دارم کپی کنم:


«پیش تر گفتیم که برخی منتقدان محتوا و متن قصه قسمت های دوم و سوم فیلم را کوبیده و آن را در قیاس با قسمت اول ضعیف تر شمرده اند، اما اکثریت با سینمایی نویس هایی است که معتقدند در میان سری فیلم های دنباله دار اکشن و پرماجرای هالیوود که در سال های اخیر باب و مطرح و اکران شده اند، «بورن»ها از سایرین بهتر هستند زیرا به دنبال سر و صداهای آزاردهنده و مشتی انفجار و قتل و ماجراسازی و دیالوگ های کوتاه و تند نیستند و به جای فیلم یک کار شلوغ و پرهمهمه و فاقد محتوا تحویل بیننده ها داده نشده و برعکس قصه هایی بالنسبه آرام و مبتنی بر قصه هایی بالنسبه منطقی و قابل فهم به روی پرده رفته و به علاوه بازی دیمون در رل اصلی و کارگردانی آن وقسمت های فنی و طراحی هنری فیلم ها نیز خوب بوده و این را وجه تمایز این کار بر سایر فیلم های اکشن و دنباله دار دانسته اند.»

نظرات 1 + ارسال نظر
علی محیط دوشنبه 22 مهر 1392 ساعت 00:02

اگر ژانری به نام فیلم های جاسوسی را در سینما اینگونه تعریف کنیم:
گروهی از فیلم های اکشن یا درام که درون مایه سازمان های جاسوسی یا اطلاعاتی-نظامی را داشته و بر مجموعه ای از حوادث سری استوار هستند.

می توانیم سه گانه بورن را جز اولین فیلم های موفق این سبک بدانیم.

معروف ترین فیلم های این گروه از سری معروف 007 آغاز شد. با این حال ساخت ماموری جاسوس، ادم کش و در یک کلام همه فن حریف، که بسیار واقعی بر پرده نقره ای سینما ظاهر شود را می توان در فیلم های بورن مشاهده کرد.

در سری های بورن خبری از ماشین هایی که از آنها موشک خارج شود یا ساعتی که همه کار کند یا تغییر چهره هایی عجیب نیست. در بورن خبری از ماموریت های عجیب در جزیره های عجیب و شخصیت های عجیب نیست. در بورن خبری از گنده گویی های بیهوده، بمب های اتمی دزدیده شده و... نیست، بلکه در بورن به واقع سعی می شود تا وضیعت انسان ها و روابط موجود در شبکه های سری را به گونه قابل پذیرش نقل کند و آدم کشان شبکه های سری جهان را به شکلی واقعی ترسیم نماید که از این نظر آنرا بسیار موفق از آب در آمده دانست.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد