فیلم هایی که ما ساختیم و فیلم هایی که آنها ساختن / فرهادی-جیلان /تراژدی

در مورد خواب زمستانی خیلی حرف میشه زد ولی در اینجا فقط تاکید روی تراژدی هست . پیشنهاد میکنم حتما این فیلم رو ببینید .

 بعضی از مفاهیم با استخوان و خون ما گره خورده مثل همین  تراژدی, اینجاست که از سینما میشه استفاده کرد برای نمایش این مفاهیم که البته کارگردان هایی مثل اصغر فرهادی اون رو در سطحی ترین و ظاهری ترین شکل خودش نشون میدن و نقطه مقابل بیلگه جیلان با استفاده از جادوی صدا-تصویر سینما و یک روایت ناب به عمق این مطلب میره .  

چند سوال یا بررسی فیلم عصبانی نیستم از نظر فیلمنامه ای

مهسا اسدی:

میدونم متن ضعیفیه ولی چون کسی چیزی درباره این فیلم پست نکرده سوالامو همینجوری میپرسم 

نقطه اوج فیلم کجاش بود؟
چرا فیلم هیچ جریانی رو دنبال نمیکرد؟
چرا فیلم یک پایان تکراری* داشت یا آیا واقعا نمیشه برای فیلم ها پایانی بهتر از عدم پایان پیدا کرد(پایانی جذاب تر) ؟
آیا ایران امروز واقعا انقدر وضعیت بدی داره...؟؟؟
(کسی قسمت های حذف شده فیلم رو دیده یا درمورد محتوا و پیامش چیزی میدونه آیا؟ )

*در فیلم درباره الی نویسنده فیلمش رو به پایان برد که به پایان فیلم انتقاد شد همون نویسنده در فیلم جدایی نادر از سیمین عدم پایان رو برای فیلمش انتخاب کرد که مورد پسند بود (و البته لطمه ای به اصل فیلم نمیزد) اما متاسفانه این نوع پایان بین بقیه ی نویسنده ها باب شد انگار! که در مورد فیلم عصبانی نیستم به نظر من جالب نبود.

کُپی پِیست: محسن قدکساز