پاسخی به یک دکترین

ویرایش در ساعت 15:39 توسط نگارنده( دو لینک دکترین و  موارد قرمز رنگ، اضافه و اصلاح شد.)

ترم گذشته سعید پشت مشهدی دکترینی نوشت در مورد کانون. این دکترین خب ایرادهایی داشت و خالی از اشکال نبود. ترم پیش به خودش هم گفتم.حتی به مواردیش اشاره کردم. عباس شکوری همان روزها پاسخ این دکترین رو نوشت . اما خب من بش گفتم در وبلاگ قرار نده چون قرار بود جلسه ای در این رابطه تشکیل بشه و بعد از جلسه من میخواستم این متن در وبلاگ بزارم. الان این متن رو در وبلاگ قرار میدم. پاسخ هایی که به دکترین مشهدی داده شده مورد تایید من (زرگر) و مسئول اساسنامه (امیر حیدری) هم هست. توصیه می کنم که اول دکترین سعید پشت مشهدی در ترم پیش خونده بشه و بعد بیاید این متن رو بخونید. یه چیزی رو هم بگم . حتما بخونید و نظرتون رو بگید هیچ اشکالی نداره .بزارید اصلا بحث شکل بگیره. مطمئنا مسائل رو شفاف میکنه و به آینده کانون کمک.   

   

 

مشهدی: ساخت 10 فیلم کوتاه در عرض تنها یکسال

این بزرگترین و تنها دروغیه که از زبان کانون فیلم فکر کنم تو کلیپ سال 91 بود که گفته شد.

شکور: اول باس بگم که این جمله اولین بار در کلیپ گفته نشده بلکه قبلش گفته شده بود که در کلیپ هم منعکس شد.

ثانیاً ادعای اینکه کانون دروغ گفته، نیاز به اثبات داره. مخصوصاً وقتی در وبلاگ نوشته بشه، خیلی خیط تر میشه.

چیزی که من در خاطرم هست اینه که قبل از اینکه مسئولیت تولید اون کلیپ به من داده بشه، چند نفر از بچه های کانون به فعالیت ها یک توجهی کردن و مشخص شد که در عرض 365 روز، تولید ده فیلم، یا شروع شده به انجام اقدامات مقدماتی یا شروع به پیش تولید کرده ان یا در حال فیلمبرداری هستن یا در حال گذراندن مراحل پس از تولید هستند یا اینکه تولیدشان به پایان رسیده.

یعنی مراحل تولید حتی بیش از 10 فیلم توسط اعضای کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی، در یه بازه ی 365 روزه (معادل طول زمانی یک سال) انجام می شود. منظور این نبود که فیلم ها به پایان تمام مراحل رسیده اند بلکه پروسه ی تولید حتی بیش از 10 فیلم در یک سال، مورد تایید دوستان بود. حالا اینکه کدوم فیلم ها بودن، یادم نیست. به هر حال مشهدی می تونه باور نکنه.

به هر حال این حرف دروغ نبود که دوستان در اون دوره روش تاکید کردن. اگه مشهدی ادعا میکنه که کانون دروغ گفته باید اثبات کنه چون حرفش در حد «اتهامه»!

_________________________

مشهدی: بیشترین تعداد فیلم کوتاه ساخته شده در یکسال فقط سه تا بوده که اونم پارسال بود خب میخواستم ببینم که حالا دلیل چیست و اصلا فایده ای داره کانون فیلم بسازه یا نه؟

شکور: اینطور نیست. تا جایی که یادمه سالی بود که حداقل 5 فیلم به تولید نهایی در یک سال رسید. فکر میکنم در همان بازه ای بود که حداقل ده فیلم در حال تولید بودن.

_________________________

مشهدی: فعالیت های کانون به سه دسته تقسیم میشن: اکران ها – کلاس ها – تولیدات

شکور: این هم غلطه.

فعالیت های کانون به این سه دسته تقسیم نمیشه بلکه این سه تا، مصادیقی از فعالیت های کانونن.

مثلاً نمایشگاه عکس در کدوم دسته قرار میگیره؟

یا نمایشگاه معارفه، فعالیت کانون نیست؟

یا حتی خود جلسات...

یا خیلی مصادیق دیگه...

کلاً فعالیت های کانونی به نظر من در یک طیفه که بین دو نقطه ی «هنری مطلق» و «کانونی مطلق» در نوسانه.

_________________________

مشهدی: خب هدف کانون قطعا در درجه اول باید ارتقای خودش باشه ارتقایی که با کلاس ها و ساخت ها بدست میاد نه با اکران ها

شکور: من معتقدم که کاملاً جمله ی اول درسته و در درجه ی اول، هدف کانون باید ارتقای اعضای خاص خودش باشه، ولی جمله ی دوم باز هم غلطه. ارتقا صرفاً با کلاس ها و ساخت ها به دست نمیاد. گاهی بعضی آنقدر فیلم ندیده اند یا فیلم بد دیده اند که اصلاً اهل این چیزها نیستند که اتفاقاً خیلی از اعضای کانون ازین جمله اند. به نظر من اولین قدم برای ارتقای این دوستان، اکران فیلم های خوب برای اونها و توضیح در مورد علت خوب بودنشونه. قدم های بعدی مثل کلاس و حتی ساخت (که بسیار باید سر وسیله ی ارتقای همه ی اعضا بودنش صحبت کرد) بعد از این باید رخ بده که مطمئن بشیم عضو یه حداقل هایی رو از هنر فیلم به دست آورده.

_________________________

مشهدی: بزارید راحت تر بگم مهر 87 وقتی برای اولین بار اومدم کانون با دوستان صفایی تقوی محیط و ... همون اول گفتیم بیاید فیلم بسازیم گفتیم خب بلد نیستیم سوادش رو نداریم خب اومدیم کلاس های سینمایی گذاشتیم و همه خواستیم فیلم بسازیم یادمه یکبار من و شکوری و محیط و تقوی و شادی قاهری همزمان پنج تا طرح فیلمنامه بردیم پیش دکتر کاظمی مسوول وقت امور فرهنگی و ایشون از بین اون پنج تا طرح کار من و قاهری رو به دلایل ممیزی کلا رد کردند و گفتند از اون سه تا دوتاش رو با نظر خود بچه ها بسازیم ولی اینقدر جو دوستانه و علاقه به سینما بود بین بچه ها که شکوری میاد کمک من برای ساخت طرح تایید نشده ی من و یا من میرم کمک تقوی و الا اخر ولی خب کانون اومد برای ساخت مصوباتی مطرح کرد که بیشتر حالت منع ساخت دارند تا تشویق درحالیکه به این نکته توجه نکرد که هیچ وقت تا حالا تو یکسال کانون ده تا فیلم نساخته که برای ساخت یازدهمیش یهو دوتا فیلمساز همزمان بخوان بسازن و اون مشکلات پیش بیاد و هیچ وقت تولیدات کانون به اون عدد نرسید خب دلیلش:

شکور: قبل از اینکه در مورد مسائل اصلی این پاراگراف صحبت کنم باس بگم اولین تولید کانون، فیلم مستندی به کارگردانی خانم لطیف پور بود که اگه اشتباه نکنم در سال 86 ساخته شد و متاسفانه از بس که کانون هرج و مرج و بی قاعده بود، هیچ کدوم از اعضا هم ندیدیم و هیچ نسخه ای هم ازش در دست نیست.

و اولین فیلم داستانی کانون هم بعد از ایشون ساخته شد که تازه وارد بود که اولین تولید مشترک من و شفیعی و عطار هم بود که اون دوران یادم نمیاد مشهدی به کانون اومده بود یا اگرم بود خیلی کم رنگ بود.

حالا بعد از این مقدمه باس عرض کنم: به نظر من این پاراگراف از این متن، قلب دکترین مشهدیه و متاسفانه اشتباهات اصلی مشهدی هم در اینجا شروع میشه.

مشهدی در این پاراگراف یه جمله میاره که بدجور همه چیز به هم ریخته توش:

«کانون اومد برای ساخت مصوباتی مطرح کرد که بیشتر حالت منع ساخت دارند تا تشویق درحالیکه به این نکته توجه نکرد که هیچ وقت تا حالا تو یکسال کانون ده تا فیلم نساخته که برای ساخت یازدهمیش یهو دوتا فیلمساز همزمان بخوان بسازن»

عرض شود که کانون فیلم به هیچ عنوان برای خاص «تولید فیلم»، مصوباتی نداره بلکه هر کس میخواد در قالب کانون فیلم و عکس، فیلم تولید کنه، باید همون کار ساده ای رو که باید برای یک پروژه ی شخصی انجام بده، انجام بده، یعنی «صرف اعلام؛ و رای گیری در حالت اعلام تعارض».

مشکل اینجاست که بعضی ها برای فیلمشون به امکاناتی نیاز دارن که امورفرهنگی اونها رو به شکلی خیلی محدود به بچه ها میده. مثلاً پول.

وقتی کسی از کارگردان ها، پولی بیش از دویست تومن میخواد، اینجا دیگه مشکل پیش میاد چون امورفرهنگی چه در رویه ی عملیش و چه حتی در الفاظش از زبون خانم زاهدی، دکتر کاظمی، دکتر صالحی، دکتر میراحمدی، دکتر جهانگیری و خانم آقایی و خانم برزگر اعلام کرده که ما در سال یه رقم محدودی رو می تونیم به شما برای تولید فیلم بدیم. حتی به جایی رسیده که گفتن: «دانشجو رو چه به فیلم سازی!» یا «مگه اینجا کمپانی تولید فیلمه...» و ازین مسائل. متاسفانه گاهی اعضای کانون با تولیداتشون این تصورات مدیران رو هم تقویت می کنن مثل اتفاقی که اخیراً رخ داده و باید بررسی بشه.

پس اگه کسی از بچه ها پولی نخواد بلکه مثل یه پروژه ی دیگه ی کانون، بدون پول، بخواد فیلم بسازه، و مثلاً همونطور که اکران نیاز به تالار داره، اون هم نیاز به لوکیشن داره و همونطور که اکران نیاز به نیرو داره، او هم نیاز به عوامل داره، میتونه صرفاً اعلام کنه و بدون اینکه حتی زحمت رای گیری رو هم به خودش بده، بره بسازه. مثل کاری که عماد در اولین تمرین فیلمسازیش یا خانم فتحی کردن.

حتی گاهی بعضی اونقد از بروکراسی گریزونن و حوصله ی این کارها رو ندارن که حتی زحمت این اعلام رو هم به خودشون نمیدن و با اینکه اغلب عواملشون از بچه های کانون هستن، بدون حتی همون اعلام میرن می سازن و بعداً هم میگن که مشکلی ندارن که این یکی از کارهای کانون باشه که این هم رخ داده و هیچ مشکلی نداشته مثل هندزفری تقوی (که مجوز حتی از کانون بود) و میز شام صفایی...

تو همین بحبوحه متاسفانه بعضی از دوستان شروع کردن به تولید فیلم با هزینه ولی در عمل نشون دادن که اصلاً از این تولید کردن ها، قرار نیست خودشون رو ارتقا بدن. اینجاست که قانون «الزام برای رای گیری برای بودجه» میتونه راه گشا باشه و بگه که «حالا که در سال مثلاً ما فقط 2 ملیون تومن می تونیم فیلم بسازیم و این معادل استاندارد تولید 4 فیلمه، به 4 نفر که واقعاً خودشون رو با فیلم سازی ارتقا میدن و برای کانون بیشترین فایده رو دارن اجازه بدیم که از این پول استفاده کنن و بقیه برن یه منبع مالی دیگه پیدا کنن ولی اگه چیز دیگه ای از کانون خواستن، کانون نوکرش هم هست.»

بنابراین کانون، قانونی برای تولید فیلم نذاشته بلکه قانون گذاشته برای «گرفتن بودجه ی محدود از فرهنگی» که خاص تولید هم نیست بلکه بچه ها هر کاری که بخوان بکنن و بودجه ای بخوان که فرهنگی از اون طریق سایر کارهای کانون رو زیر فشار میذاره، باید یه مسیری برای گرفتن این بودجه از کانون طی کنن.

مشهدی میگه « هیچ وقت تا حالا تو یکسال کانون ده تا فیلم نساخته که برای ساخت یازدهمیش یهو دوتا فیلمساز همزمان بخوان بسازن»

اصلاً من متوجه نمیشم که این حرفا یعنی چی!

مگه قوانین کانون فیلم در مورد جلوگیری از تعارض تولید کنندگان «یازدهمین» فیلم چیده شده؟

اول اینکه، همونطور که عرض کردم، در تاریخچه ی کانون، زبان به زبان چرخیده که در یک دوره ی 365 روزه،  حداقل ده فیلم در حال تولید بوده اند. حتی اگه ده تاش به تولید نهایی نرسیده باشن. ولی اگرهم همه ی این بحث تاریخی رو بذارم کنار، اصلاً مشکل، ده تا و یازده تا نیست که!

به نظرم مشهدی باز هم اساسنامه رو نخونده، این مسائل رو مطرح کرده

پینشهاد میکنم با حیدری صحبت کنه

کل این پاراگراف عجیب و غریب رو با این جمله ی مرکب جواب میدم: «در کانون فیلم هر لحظه هر کس می تواند با شرایط ساده ی پروژه ی شخصی دست به تولید فیلم بزند. چه ده تا چه صد تا. مشکل اینجاست که اگر پول بخواهد، باید این پول بر اساس یک سری ویژگی به اون تعلق گیرد وگرنه پول را باید از جای دیگر تهیه کند و بقیه ی کارها را در کانون انجام دهد. علت هم صرفاً تحمیل و فشار معاونت فرهنگی است.»

_________________________

مشهدی: هیچ وقت تا حالا تو یکسال کانون ده تا فیلم نساخته که برای ساخت یازدهمیش یهو دوتا فیلمساز همزمان بخوان بسازن و اون مشکلات پیش بیاد و هیچ وقت تولیدات کانون به اون عدد نرسید خب دلیلش:

یکی نبود بچه های فیلمساز بود تا سال ها تنها فیلمسازهای کانون شکوری و من و صفایی بودیم که خوشبختنانه امسال عطارپور و مینایی هم اضافه شدند و ایشالا قربانی و زردکوهی و ... هم به این جمع اضافه میشن و یک دلیل دیگش متاسفانه رفتار بخیلانه دو سه تا از دوستان در قبال ساخت بقیه بود بطوریکه منی که نزدیک به هفت ساله تو کانونم اینقدر بهم برخورد که گفتم دیگه تو کانون فیلم نمیسازم با اینکه تو همین مدت بسیار دوستان ازم خواستند که دوباره ساخت یک فیلم کانونی رو شروع کنم.

شکور:

مشهدی میاد توضیح میده که چرا به نظرش تولیدات کانون تا حالا نتونسته به تولید کامل ده فیلم در یک سال برسه. اگه از ابهامی که همچنان سر تاکید مشهدی بر عدد «ده» بگذرم در پاسخ به علت هایی که مشهدی میاره، اول اشتباهاتی که در جملاتش هست رو اصلاح میکنم بعدش میگم که چرا کانون به تولید بیشتر از سابق نرسیده (عدد ده و این مسائل هم مطرح نیست):

اول اینکه من معنی اصطلاح «بچه های فیلمساز کانون» رو نمیفهمم.

من که خودم رو فیلمساز نمی دونم. و علاوه بر اون به نظرم هر کس در کانون بخواد فیلم بسازه، می تونه. چه به صفت «فیلمساز» ملقب شده باشه چه نه.

ثانیاً اینکه تا قبل از عطار پور و مینایی، امثال کسایی مثل خانم فتحی و خانم لطیف پور هم «در کانون» فیلم ساختن. و امثال کسایی مثل فلاح و کوزه چیان، در همون زمانی که عضو کانون بودن، جدای کانون خودشون فیلم ساختن. و حتی کانون به تولیدات کسای دیگه ای که حتی عضو کانون نبودن ولی عواملشون از بچه های ما بود، کمک کرد مثل همون نمونه ای که از طریق فرامرزی اقدام کرد. بنابراین اگه اسامی ای که از طریق کانون، فیلم ساختن رو بخوایم بگیم، بیش از اسامی معروفی مثل شکوری و صفایی و تقوی و مشهدی میشه. (حتی یادمه که یوسف هم دو بار اقدام به تولید کرد ولی تو فیلمبرداری گیر کرد)

- مشهدی علت های عدم تولید ده فیلم در یک سال رو این دو تا مورد میگه:

1- « یکی نبود بچه های فیلمساز»

خوب من دقیقاً نمیفهمم یعنی چی

شاید منظورش «یکی نبودن»  به معنی همراه نبودن و یک دل نبودن و این مسائله.

من این رو چندان وارد نمیدونم.

بعضی از بچه ها که از کانون رفته ان که هیچی

کسایی که در کانون مونده ان و فیلم می سازن، به شدت به همدیگه کمک میکنن. حتی منی که به شدت حتی در زمان تولید فیلم «دوراهی» با مشهدی مشکل داشتم، کاری که به شدت ازش بدم می اومد (یعنی بازیگری) به این علت که مشهدی گفت نمیتونه کسی رو پیدا کنه و به مشکل خورده، پذیرفتم و در بدترین شرایط، هر کاری که گفت کردم به حدی که بابتش دچار استخون درد و سرماخوردگی غیرعادی هم شدم.

وقتی منی که با مشهدی اینقد مشکل دارم و حتی مطمئن بودم که کارش، نتیجه ی خوبی رو هم از نظر هنری به همراه نخواهد داشت – به هر حال نظر من بود و هست - برا همون بحث کمک به کسی که میخواد فیلم بسازه و از بچه های کانونه، اینقد هر کاری که مشهدی خواست انجام دادم، بعید می دونم بقیه ی کسایی که تو کانون تو ورطه ی فیلم سازین، انجام ندن.

عطار تو کار عماد بود

مشهدی تو کار عطار بود

عطار تو کار من بود

یوسف تو کار من بود

من تو کار مشهدی بودم

قربانی تو کار عطار و مشهدی بود

و...

2- «رفتار بخیلانه دو سه تا از دوستان در قبال ساخت بقیه»

این هم مشخص نیست دقیقاً منظورش چیه. در ادامه مشهدی یه بار دیگه هم به بخل بعضی اشاره کرده که بیشتر در اون قسمت صحبت می کنم.

-------------------------------

مشهدی: بیاید دقیق به این موضوع نگاه کنید چرا اینطور شد؟؟؟

شکور:

مگه چی شد؟

اصلاً در رابطه با موضوع مشهدی – تولید فیلم - اتفاقی نیفتاده که!

در گذشته کسایی که سودای تولید داشتن، اسامی ای بودن مثل تقوی، صفایی، شکوری، مشهدی، فتحی، فلاح، کوزه چیان

الان عده ایشون به دلایلی که مهمترینش فارغ التحصلیه رفته ان مثل صفایی و تقوی و کوزه چیان و فلاح و فتحی

و عده ایشون باقی مونده ان مثل: شکوری و مشهدی

و عده ای به این علاقه مندان به تولید اضافه شده اند مثل عطار و قربانی و عماد و یوسف و قدک و رسولی و طغیان و اکبری و حتی اسدی

الان اتفاقی دیده میشه؟

از گذشته مشکل بودجه بوده. هنوز هم هست ولی برای اینکه این بودجه یهو کم نشه، برای دادنش قاعده گذاشته شده.

در گذشته هر کس که میخواست فیلم بسازه، حتی اگه اصلاً خونش هم به فیلمسازی نمیخورد می تونست بسازه، الان هم همونطوره.

بازم میگم. کانون هیچ قاعده ای برای تولید فیلم نداره جز همون اعلام و پروژه ی شخصی. اون چیزی که ما براش قاعده داریم، دادن بودجه است که اونم به خاطر الزام امورفرهنگی انجام دادیم وگرنه اگه فرهنگی به ما میگفت: «ما پول هرچی فیلم بخواید بسازید رو می دیم»، حتی قواعد دادن بودجه هم در اساسنامه ی کانون وجود نداشت.

---------------

مشهدی :

بیاید دقیق به این موضوع نگاه کنید چرا اینطور شد؟؟؟

یکی از دلایل اش میتونه این باشه که خب کانون میگه بودجه امورفرهنگی در قبال ساخت محدوده ... خب گفتم هیچ وقت تا حالا که تولیدات کانون تو یکسال به ده تا اثر نرسیده و (از نظر من که باید سالی 30 تا فیلم بسازه) حتی هیچ وقت این رویکرد: رو نسبت به امورفرهنگی هم نداشته که این جزو عرف و بدیهیاته که کانون باید هرسال تولیدات زیادی داشته باشه در ضمن متاسفانه تا کنون به فکر پیدا کردن منابع مالی غیر از امورفرهنگی نیفتاده درحالیکه راه های فراوانی وجود داره برای جذب منابع مالی (من چون برای این فیلم جدیدم دنبالش بودم خیلی به این قضیه پی بردم) و اینکه اگر کانون بیفته تو خط تولیدات مداوم (رسیدن به 30 فیلم درسال) خود به خود بچه های علاقه مند به سینما نه تنها از شهید بهشتی بلکه ازجاهای دیگه هم جذب کانون میشن نمونه اش بابک رضایی که فیلمبردار فیلم دلیاری و صدابردار و فیلمبردار چندتا از کارهای من بود و یا فرشته مینایی که از زمان اومدنش به کانون به غیر از کارگردانی فیلم خودش منشی صحنه فیلم من مدیرتولید کلیپ من و دستیار فیلمبرداری تو کار عماد بود که خودش نشون میده چقدر علاقه مند به تولید هستند و کانون خوب میتونه ازین دوستان استفاده کنه .

شکور:

عرض کردم که، اشاره به تولید ده فیلم در یک سال که جایی در استدلال نداره و معلوم نیست که چرا مشهدی همش این عدد رو میگه. و البته که «فرایند تولید حداقل ده سال» در مدت «365 روز» یک بار در تاریخ کانون رخ داده که قبلاً اعلام شده بود.

ازین حرف تکراری بگذرم باس عرض کنم به نظر من اینکه کانون بره به سمت تولید بیشتر، نیاز به همت اعضا داره پس روی این حرف ها با اعضاست.

پس ای اعضای گل کانون. بیاید فیلم بسازید. امورفرهنگی هم که پول کم میده، نا امید نشید. برید از یه منبع مالی دیگه پول پیدا کنید. مثلاً امید صفایی کلی از جیبش پول خرج کرد و دخمه رو ساخت. من از جیب خودم و مدیر تولید، فیلم «من و تو و کلی احمق دیگه» رو ساختم. یا خانم فتحی فیلمی ساخت که بودجه ی کمی می خواست و از جیبش داد یا حتی تقوی و فلاح از جیب خودشون فیلم های جالبی ساختن. بنابراین اگه شرایط پول گرفتن از امورفرهنگی ایجاد نشد، پول رو از یه جای دیگه بیارید، و ایشالا که از ظرفیت های کانون برای پر کردن خلاء های دیگه بتونید استفاده کنید.

------------------------------

مشهدی: درضمن اون هدفی که شکوری داره برای همین اکران ملکه خیلی درست ترش تو ساخت ها خودش رو نشون میده

شکور:

این حرف بسیار درسته. گرم کردن کانون، یه هدفه که با ساخت فیلم بسیار بیشتر محقق میشه تا با اکران.

ولی آیا در زمان فیلمبرداری یه فیلم میشه که 40 نفر سر فیلمبرداری باشن؟

سوال دیگه اینه که زحمت راه انداختن تولید یه فیلم بیشتره یا یه اکران؟

به نظرم راهکار «عملیاتی» برای گرم کردن روابط بچه های کانون، ناچاراً اکرانه چون در فیلمبرداری هم خیلی کمتر از اکران اعضا می تونن دور هم باشن و هم راه انداختن تولید فیلم بسیار بسیار بسیار سخت تر از یه اکرانه...

------------------

مشهدی:

بارها به خود من از طرف بچه های کانون گفته شده که بیا فیلم بساز و مارو به عنوان عواملت استفاده کن ولی هیچوقت گفته نشده بیا فیلم اکران کن و مارو به عنوان پوسترزن استفاده کن!

شکور:

استقبال بچه ها از فیلم سازی کاملاً حقیقت داره چون در تولید فیلم لذت خیلی بیشتر از یه اکرانه. شاید حتی اکران برای خیلی ها لذت هم نداشته باشه. پس ای مشهدی! با همراهی کسایی که اصرار دارن، فیلمت رو بسازی، بازم فیلم بساز دیگه. بساز بقیه رو هم شرکت بده. فقط منابع مالی هم پیدا کن.

-------------

شکور: مشهدی:

تمام بچه های کانون به شدت علاقه مند هستند که تو پروسه ساخت حضور داشته باشن این به عنوان یک خروجی بهشون هویت و لذتی صدچندان نسبت به کارهای دیگه میده و حتی ممکنه به مرور علاقه اصلی خودشون رو تو سمت های مختلف سینمایی ببینند تا رشته خودشون همونطور که این قضیه قبلا برای من صفایی تقوی عطارپور و ... اتفاق افتاده میتونن با تجربه اندوزی خودشون هم حرفه ای بشن این درواقع این هدف اصلی تشکیل کانون فیلم بود که به مرور داره کمرنگ میشه و بچه ها بیشتر خودشون رو درگیر حق رای و پروژه کانونی و شخصی و موارد ریز اساسنامه کردند

شکورم:

هدف اصلی تشکیل کانون رو کسی که کانون رو تشکیل داده باس بگه. تا وقتی که من هستم، باید از من بپرسید که برای چی این کانون تشکیل شد. به همین قاطعیت.

به صورت دقیق از این پاراگراف متوجه نشدم از نظر مشهدی هدف تشکیل چی بوده ولی بنده عرض کنم که اولین هدف تشکیل کانون، اکران نجات سرباز رایان بود. بعدش هدف رو تغییر دادم و گفتم که «ارتقای سطح هنری دانشجوها» و کانونی های دیگه هم پذیرفتن که البت همیشه هم گفتیم که هدفی که اعضا براش میان تو کانون «لذت مشروع» هست که باید در راستای ارتقای سطح هنری خودشون و دانشجوهای دیگه، مدیریت بشه.

--------------------

مشهدی:

این یادتون باشه صرف کانونی بودن پروژه و این حرف ها کسی رو به کار تو کانون وادار نمیکنه اگر بکنه پس معلومه کانون هدفش رو گم کرده

شکور:

عرض شود که صرف کانونی بودن پروژه کسی رو به کار در اون پروژه وادار نمیکنه علتش هم اینه که به صرف وجود داشتن قانون مالیات، کسی در کشور وادار به پرداخت مالیات نمیشه. این یه ضعف قانونه. همه به شکستن قانون گرایش دارن تا اجراش. ای کاش در کانون، قوانین قدرت الزام کافی داشتن.

با تیکه ی دوم این جمله مخالفم. اگه وادار کنه، معلوم نمیشه که کانون هدفش رو گم کرده. شاید نهاد تصمیم گیری تصمیم بگیره که روشی برای عضویت در کانون اتخاذ کنه. مثلاً اینکه هر فرد باید در یک پروژه فعال باشه تا عضو تلقی بشه. حالا این تصمیم یعنی کانون هدفش رو گم کرده؟ نه! این ها فقط راه هایی برای رسیدن کانون به اهدافش و بقاشه.

--------

مشهدی:

باید کار تو کانون باعث ارتقای هنری عضو بشه و اون عضو با علاقه اون کار رو انجام بده

شکور:

این هم همه ی کارهای کانون رو در بر نمیگیره. آیا مثلاً تمیز کردن اتاق کانون منجر به ارتقای هنری عضو میشن؟ خیر

گذاشتن غرفه در معارفه منجر به ارتقای هنری اعضای غرفه میشه؟ خیر

اینکه ما اساسنامه داشته باشیم، موجب ارتقای هنری عضو میشه؟ خیر

آیا پوستر چسبوندن منجر به ارتقای هنری عضو میشه؟ خیر

(حتی آیا حمل کردن وسایل فیلمبرداری منجر به ارتقای هنری عضو میشه؟ خیر)

...

به نظرم مشهدی فراموش کرده که برای اینکه اعضا امکان ارتقای سطح هنری خودشون رو داشته باشن، باید کانونی وجود داشته باشه که بتونن درش این ارتقا رو به دست بیارن.

مواردی مثل مثال هایی که زدم همچنین گزارش فعالیت و الزام به حضور در پروژه ی کانونی و ... همگی برای همین بقای کانونه تا اعضا توش بتونن به فکر ارتقای خودشون هم باشن.

--------------------

مشهدی:

من زمانی که به کانون اومدم نه گزارش فعالیتی بود و نه حق رای ای و نه ... پوستر کلاس سینمای کلاسیک سعید عقیقی رو میچسبوندیم چون میدونستیم این کلاس چقدر برامون نفع و فایده داره نه برا گرفتن حق رای و گزارش فعالیت و امثالهم

شکور:

همونطور که همیشه میگم، این فعالیت ها بدون وجود راهکارهایی برای بقا، فقط یه دوره ی کوتاه دوام میارن و بعدش کانونی نخواهد بود که توش بشه کلاس عقیقی برگزار کرد. این بروکراسی ها برای همین بقاست وگرنه به شخصه خیلی از دانشجوها رو دیده ام که دنبال جایی هستن که فقط ازش لذت ببرن و مثل اناری که آبش رو مکیدن، بندازنش دور و برن سراغ یه انار دیگه. متاسفانه نمونه هایی هم در کانون ما رخ داد که باعث شده این بروکراسی ها دقیق تر و عملیاتی تر شه و همین الانش هم همین بروکراسی ها تا اندازه ی خوبی جلوی خیلی از کسایی که میخوان فقط از کانون منتفع بشن و حتی کسایی که میخوان خواسته یا ناخواسته به کانون ضربه بزنن رو گرفته.

-----------------

مشهدی:

نمیگم اساسنامه نباشه ولی میگم ذهن بچه ها داره روی فکر کردن به اساسنامه و امثالهم هدر میره

شکور:

فکر بچه ها روی این مسائل نیست. بلکه فقط قواعدی که نوشته شده، در حال رعایت شدنه.

خیلی وقته که مواد اساسنامه تکمیل شده و اساساً از آخرین ماده ای که تصویب شده خیلی گذشته.

--------------------------

مشهدی:

 نمیگم اکران نباشه ولی اکران باید مثلا مشابه اکران آثار کامران شیردل باشه که با دعوتش به کانون از صحبت هاش درس یگیریم

شکور:

اکران های کامران شیردل از معرکه ترین پروژه های کانونه و به خاطرش باید به رسولی و حق طلب احسنت گفت. یکی از معرکه ترین ها به خاطر حرفای بزرگی که شیردل زد.

ولی این که دلیل نمیشه همه ی کارهای کانون اون ریختی باشه!

مثلاً توی حرفای شیردل، مسائلی که مطلوب بچه هایی که به سینمای علمی تخیلی علاقه دارن وجود نداره

یا شاید برای کسایی که عاشق فیلم دیدنن نه ساختن، خسته کننده باشه

برای امثال من، مطلوب ترین پروژه ، همین پروژه ی شیردله ولی برای همه نه.

باس بذاریم به انتخاب خود اعضا که آیا میخوان ازین پروژه ها داشته باشن یا پروژه هایی متفاوت با این پروژه. آزادی رو برای همین در کانون گذاشتیم. برای اینکه ما برای ذائقه و علاقه و صلاح بچه ها، تصمیم نگیریم. این خود بچه ها باشن که تصمیم بگیرن شیردل براشون بهتره یا دیدن یه فیلم وحشت انگیز صرف.

تنها قیدی که در این حیطه وجود داره اینه که کارشون از نظر هنری نباس اونقد پائین باشه که دیگه «حداقل های گروه های هنری» هم رعایت نشده باشه. به طور مثال به نظر من هیچ گروهی که عرفاً بهش بگن «هنری» در حیطه ی فیلم در ایران وجود نداره که «شاخه گلی برای عروس» رو مسخره نکنه. بنابراین این فیلم حق حضور در کانون فیلم رو نداره.

--------------------------

مشهدی:

و میگم تمام تمرکز کانون باید قویا روی ساخت باشه

شکور:

این صرفاً یه نظره.

به نظر من اینقدر ها هم در کانون طلبه ی تولید فیلم وجود نداره.

علت وانگیزه ی کسایی هم که بسیار دوست دارن تو تیم های تولید باشه، همگی ارتقا نیست بلکه یکی از علت های این حجم علاقه اینه که تولید فیلم چیزی شبیه به اردوی تفریحی هم هست.

همونطور که گفتم، لذت، بزرگترین انگیزه ی اعضاست. این لذت برای کسی در تولیده، برای کسی در اکرانه، برای کسی در چایی خوردن در اتاق کانون کنار رفقاشه...

من معتقد نیستم که اعضایی که دنبال ارتقای هنری خودشونن، همشون و همیشه باس فیلم بسازن.

بعضی اصلاً به نقد علاقه دارن نه تولید. یا چه میدونم حتی خوره ی فیلمن نه تولید.

اتفاقاً اخیراً حس میکنم که این «علاقه به تولید فیلم» داره به «روشی که از آن طریق می توان باکلاس بود» و یا «توهم هنرمند بودن» یا «توهم توانایی در تبدیل شدن به کوبریک» تبدیل میشه و کسایی که حتی نمی دونن تفاوت «تولید» و «صندلی» چیه، به فکر تولید هستن. حالا ما کاری به این قضیه نداریم و گفتیم هر کس که علاقه داره بیاد بسازه و ما حمایت غیر پولیمون رو ارائه خواهیم داد مثلاً دوربین می دیم، لوکیشن می دیم، اعضا همکاری می کنن و ... چون ما به ارتقا فکر میکنیم و دنبال اینکه فقط به کسایی که می تونن اثبات کنن در آینده می تونن هنرمندهای بزرگی بشن، نیستیم.

به نظرم این علاقه به تولید هم باز در اختیار اعضاست. اگه خیلی دوست داشته باشن بسازن، میان میگن، منابع مالی پیدا میکنن، تیم درست می کنن و می سازن.

اگه همچین چیزی نباشه، یا تنبلی می کنن، یا واقعاً علاقه به تولید در همین حدی هست که الان داریم می بینیم یا توان بیشتر از این، در بچه ها نیست. بالاخره فیلم ساختن کار ساده ای نیست و چندین برابر اکران دردسر و زحمت داره.

-------------------

مشهدی:

و به راحتی میتونه به تولید 30 اثر در سال هم برسه

شکور:

والا تا منظور از «اثر» چی باشه.

آیا کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی امکان تولید 30 تا «کشتن مرغ مقلد» در یه سال رو داره؟

30 تا هندزفری؟

30 تا تردید؟

والا اگه فیلم ها سبک، کوتاه و خیلی دور از فضای حرفه ای تولید و امکانات ویژه و نیاز به فن آوری باشن، شاید سی تا بشه.

ولی به شخصه نه توانش رو در کانون می بینم نه علاقه ی در این حد رو و نه همتش رو.

عرض کردم که. تا جایی که در تاریخ کانون گفته شده، درخشان ترین کارنامه ی تولید کانون وقتی بود که در عرض یک سال ده فیلم در حال تولید بودن یا تولید شدن. در اون دوران، کانون بیشترین «خوره ی تولید» رو داشت ولی به حول و حوش ده تلاش برای ده فیلم رسید. آیا کانون الان می تونه به تولید سی فیلم فکر کنه؟

من به شخصه همچین نظری ندارم مگر اینکه به هر تصویری که گرفته بشه بگیم فیلم.

---------------------

مشهدی:

چون به شخصه به این تجربه رسیدم که لازمه ساخت اول وجود عوامل همراه و یکدله تا بودجه

شکور:

من هم به این معتقدم. ولی درعین حال معتقدم بدون بودجه، فیلم ساخته نمیشه بلکه چیزی که ساخته میشه، فقط ادعای فیلم بودن داره. آیا کندویی که من ساختم بودجه داشت؟ خیر. آیا فیلمه؟ اونم خیر!

--------------

مشهدی:

و این تو کانون هست و پتانسیل جذب افراد سینمایی همراه و دوست مشابه بابک رضایی و ... هم بدین وسیله بوجود میاد درمرحله بعد برگزاری کلاس های سینمایی باید باشه که کمک بکنه به ساخت درواقع همه کارها باید کمک کنه به بهبود تولید که خود این تولید باعث حفظ جو دوستی و کانونیت کانون وارتقای سطح هنری میشه.

شکور:

به این حد معتقد نیستم که اعضای کانون، همگی عشق تولید باشن.

کانون فیلمه نه کانون فیلمسازی که

کانون فیلم به فیلمسازی منحصر نمیشه

بذاریم به اختیار اعضا که دوست دارن چیکار کنن. فیلم بسازن یا فیلم ببینن یا فیلم پخش کنن یا اصلاً فیلم رو بذارن کنار و برای بقای کانون، کارهای غیر فیلمی بکنن مثل معارفه و جلسه و اساسنامه و ...

محبوب ترین کار من در کانون، ساخت فیلمه ولی مطمئنم محبوب ترین کار همه در کانون این نیست.

 ------------- 

مشهدی:

پاسخ به یک شبهه: یکبار با یکی از بچه ها بحثی میکردم و اون اعتقاد داشت که ساخت فیلم فقط برای کارگردانش فایده داره نه بقیه عوامل

جواب: اگر این طورباشه که هیچ وقت فیلمبردار و تدوینگر و بازیگر و صدابردار و مدیرتولید و... هیچ سمته دیگه ای تو سینما ایجاد نمیشد اصلا خود سینما دیگه وجود نداشت کانون میتونه بازیگر تدوینگر منشی صحنه و ... به سینمای حرفه ای بده.

شکور:

به نظر من هم فایده ی ساخت فیلم فقط برای کارگردانش نیست ولی معتقدم «بیشترین» فایده ی ساخت فیلم به ویژه در کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی، برای کارگردان و بازیگر نقش اولشه. فایده ای که به بقیه ی عوامل می رسه در مقایسه با فایده ای که به کارگردان فیلم می رسه اونقد ناچیزه که حتی میشه گفت فایده ای نداره. البت مگه در استثنائات.

---------------

مشهدی:

کانون باید کاملا تغییر رویکرد بده متاسفانه این اکران های چپ و راست هیچ فایده ای برای خود اعضا نداره و فقط فایده اش برای دانشجوهای دانشگاه است که مفت میان فیلم میبینن فقط انرژی و زحمت از بچه ها میگیره

شکور:

من معتقدم که فایده ی «اصلی» اکران ها برای دانشجوهای شهید بهشتی غیر از اعضای کانون فیلمه. ولی یادمون نره که اساساً ما هدف کانون رو فقط ارتقای اعضای کانون نذاشتیم بلکه ارتقای هنری دانشجوهایی غیر از اعضای کانون هم گذاشته ایم. و یکی از روش هاش هم معرفی و نمایش فیلم های خوبه.

ولی من هم پینشهاد میکنم بچه ها به فکر طرح هایی باشن که بیشتر برای خودشون لذت بخشه تا برای دانشجوهای غیر عضو کانون. همچنین در بحث ارتقا بیشتر به ارتقای هنری خودشون توجه کنن تا ارتقای هنری دانشجوهای غیرعضو ما.

-------------

مشهدی:

اگر کانون میخواد پیشرفت کنه که الان نمیکنه (طبق این تجربه و حضور هفت ساله ام دارم میگم) باید قویا به بخش تولید توجه کنه

شکور:

والا این موضوع خیلی جای حرف داره. پیشرفت کانون از چه طریقی ممکنه؟

اول باس گفت پیشرفت یعنی چی؟ پیشرفت در کانون فیلم یعنی چی؟ بعدش بگیم که راهکار برای این پیشرفت چیه. به نظر من این موضوع به این سادگی ها نیست که بگیم پیشرفت کانون با تولید بیشتر محقق میشه تا با روش های دیگه.

در حال حاضر (زمان انتشار پست دکترین مشهدی) هم معتقدم کانون در دوران طلایی خودش نیست.[1] باس به آرامش و رویه های ثابت برسه بعدش به دنبال پیشرفت از طریق روش های جدید باشه (هرچند تولید هم روش جدیدی نیست)

---------------

مشهدی:

 رفتار بخیلانه اون دو سه نفر کنار گذاشته بشه از امورفرهنگی

شکور:

این رو نمی فهمم.

کی در امورفرهنگی بخل ورزیده رو نمی دونم ولی اگه خوش بینانه نگاه کنیم به دانشگاه، اگه واقعاً دانشگاه بودجه نداشته باشه، نمیتونیم بگیم آقا ما خیلی قدریم، برا سی تا فیلم به ما بودجه بده!

به نظر من رفتار معاونت فرهنگی در ندادن بودجه به تولید فیلم، چندان هم با «ماهیت دانشگاه ها در ایران» و «مشکلات مالی دانشگاه» در تعارض نیست؛ هرچند افراطیه و به جای اینکه مثلاً سالی به ما دو ملیون پول بدن باس چهارملیون بدن.

درضمن باید توجه داشته باشیم که اونها هم در قبال دادن پول به کانون، توقعاتی دارن که اگر براورده نشه، دور از عقل نیست که در دادن پول سخت گیر تر عمل کنن. اتفاقی که متاسفانه اخیراً دامن گیر کانون شده و باید در کانون مورد بحث قرار بگیره.[2]

-------------------------

مشهدی:

 بصورت یک عرف درخواست بودجه برای بیش از ده فیلم رو درسال بکنه اگر محقق نشد به فکر تامین منابع مالی از راه های دیگه باشه که میتونه بدست بیاره

شکور:

به نظر من این وظیفه ی کانون نیست بلکه هر کس میخواد فیلم بسازه، باید بره دنبال بودجه. اگه نتونست از دانشگاه بگیره، خودش بره از یه منبع دیگه تامین بکنه.

---------------

مشهدی:

شک نکنید نمینویسم اعضا در ساخت مشارکت کنند که اینقدر اشتیاقشون زیاده که بعضا دعوا هم میشه سر گرفتن یک سمت و اینکه از طریق لینک زدن با بچه های علاقه مند دانشگاه ها انجمن های سینمایی و ... اعضای سینمایی علاقه مند به ساخت جذب کنه میتونه پیشرفت کنه

شکور:

درسته

-----------------

مشهدی:

یادتون باشه کانون باید بازیگر فیلمبردار تدوینگر و.... بده بیرون نه پوسترزن !

شکور:

غلطه.

کانون فیلم و عکس ملزم نیست که بازیگر و فیلمبردار و ... بده بیرون.

هر کس هرچی خواست .

شاید کسی فقط میخواد مدیریت یاد بگیره در کانون. بیایم الزامش کنیم که باس فیلمبردار یا تدوینگر یا کارگردان بشه؟ یا هر بحث هنری دیگه؟

یا حتی یکی فقط برای خوشگذرانی اومده تو کانون.

ما اعضایی داشته ایم که از بهترین ها بودن ولی خودشون به صراحت میگفتن که حتی به فیلم علاقه هم ندارن.

کانون فیلم جاییه که هر کس دوست داشت چیزی یاد بگیره یا لذت ببره می تونه بیاد توش ولی باید قواعد کار رو رعایت بکنه.

می تونه درانتها کوله باری هنری با خودش ببره یا می تونه این کار رونکنه

همچنین معتقد نیستم که «کانون فیلم ملزمه که همچین افرادی بیرون بده»

هیچ الزامی در کار نیست

فقط چارچوب کاری در کانون باید چارچوبی باشه که «اگه کسی میخواست تلاش کنه و خودش رو بالا بکشه، شرایط داخل کانون براش محیا تر باشه تا بیرون از کانون»

کانون فیلم و عکس باس جایی باشه که اگه کسی «خواست» و «پتانسیل» هم داشت کانون بتونه فرد رو در زمینه ی ارتقای سطح هنری خودش ارتقا بده. بنابراین این ارتقا بستگی به خواست و پتانسیل عضو داره. اگه خود عضو نمیخواست، ما دستش رو نمیگیریم به زور بکشیم بالا. مخصوصاً اینکه شاید جایی که به نظر ما، «بالا»ست، تو فکر اون عضو «بالا» نباشه.

-------------------

مشهدی:

به عنوان کسی که نزدیک به هفت ساله کانونه و با اینکه نه الان و نه هیچ وقت دانشجوی شهید بهشتی نبوده ولی هنوز کانون رو ول نمیکنه چون بهش علاقه داره این متن رو نوشتم

شکور:

به عنوان کسی که این کانون رو راه انداخته عرض میکنم که قلب این دکترین دچار مشکله. البت حرفای خوبی هم داره ولی حرف های جدیدی نیست. بیشتر پیشنهاد میکنم در زمینه ی «چرایی و چگونگی حمایت از تولید فیلم در کانون به دکترین ............   کانون از تولید چه فیلم هایی حمایت میکند دقت کنید.»

و خیلی هم خوب که – تا جایی که می دونم - مشهدی اولین دکترینش رو نوشته ولی ای کاش قبل از نوشتن در مورد قواعد اساسنامه ای کانون در رابطه با تولید فیلم، با امیر حیدری صحبت می کرد تا در این دکترین باز هم دچار اشتباه نشه و همچنین دروغی که به اعضای سال 91 کانون نسبت میده رو هم با تحقیق بیشتری ادعا می کرد. ادعای دروغ گفتن فلان گروه یا شخص که بدون دلیل نمیشه که! مشهدی می تونه بره پروسه ی تولید همه ی فیلم های کانون رو در بیاره و اثبات کنه که اون حرف اون دوران حداکثر «اشتباه» بوده.[3] درصورتی که مطمئنم این کار رو نکرده.

------------------

مشهدی:

و امیدوارم اصل حرفم رو حرف ام رو درک کنید و از حاشیه بپرهیزید.

شکور:

والا فکر میکنم اصل حرف مشهدی، حاشیه بوده. اینکه در ابتدای متن عبارت «ساخت 10 فیلم کوتاه در عرض تنها یکسال» رو به صورت بولد میذاره و در ادامه میگه که «این بزرگترین و تنها دروغیه که از زبان کانون فیلم فکر کنم تو کلیپ سال 91 بود که گفته شد.» و پی در پی در نقاط مختلفی از متنش، بدون دلیل و مفهوم درست به این قضیه ارجاع میده، نه تنها همه چیز رو به حاشیه می کشونه بلکه با تاکیدش به اینکه این «دروغ»! اولین بار در کلیپ سال 91 گفته شده! این طور به ذهن من می رسونه که مشهدی تصور کرده که این جمله از زبون شکوریه! چون در کلیپ سال 91 هست و به این شکل میخواد این قضیه رو به سمت من بکشونه و احتمالاً نمیدونه که من فقط صحبت های اون دوره رو توی کلیپ آوردم. صحبت هایی که قبل از اون کلیپ هم گفته شده و بهش افتخار شده.

شکور.

---

[1] در این تاریخ، یعنی پایان یافتن اکران های فجر 93، به نظر من، ما در یکی از دوره های طلایی کانون قرار گرفتیم و در پستی به نام «کانون در اوج» هم به توصیف مبهمی از علت های این ایده پرداختم

[2] کلیپی که از معاونت به کانون سفارش داده شد و اینطور که شنیده شده، ذره ای توقع مدیریت وقت امور فرهنگی رو برآورده نکرد

[3]  دروغ با سوء نیت همراهه.

-------------------