ادای احترام ستارگان، فیلم‌سازان و ورزشکاران به محمد علی

محمد علی کلی که با عنوان «بزرگ‌ترین» ورزشکار و مرد دورانش شناخته می‌شد و سه بار قهرمانی سنگین‌وزن را تجربه کرده بود و یک شمایل فرهنگی و حقوق مدنی هم به شمار می‌رفت، جمعه شب در ۷۴سالگی درگذشت. او که از اواسط دهه‌ی ۱۹۸۰ دچار بیماری پارکینسن شده بود هفته‌ی گذشته به دلیل مشکلات تنفسی راهی بیمارستان شد. در کارنامه‌ی سینمایی محمد علی فیلم بلند بزرگ‌ترین (تام گرایز، ۱۹۷۷) دیده می‌شود که نسخه‌ی دراماتیزه‌ی داستان زندگی‌اش از کتاب بزرگ‌ترین: داستان خودم است. او علاوه بر این در قسمتی از یک سریال تلویزیونی، یک فیلم تلویزیونی و فیلم کوتاهی محصول ۲۰۱۳ ظاهر شده است. او به عنوان یکی از مشهورترین ورزشکاران روی زمین، طرفداران بی‌شماری داشت که پس از انتشار خبر مرگ این افسانه‌ی ورزش بوکس به شیوه‌های مختلف در رسانه‌های جمعی و اجتماعی واکنش نشان دادند و به او ادای احترام کردند. در ادامه ابتدا چند پیام کوتاه از ستارگان، فیلم‌سازان و ورزشکاران مختلف را مرور می‌کنیم و سپس چند جمله و کلامی را می‌خوانیم که از او به یادگار مانده است:

مایکل مور: «ما هرگز شهامت تو در مقابله و ایستادن در برابر اهالی قدرت را فراموش نخواهیم کرد. تو از عنوان و حرفه‌ات گذشتی تا ویتنامی‌ها را نکشی.»

مایک تایسن: «خدا این بار به سراغ قهرمانش آمد. بدرود قهرمان بزرگ.»
لاینل ریچی: «همیشه قهرمان من خواهی بود.»
پاتریشا آرکت: «عشق و همدلی من همراه خانواده‌ی بزرگ‌ترین. همیشه قهرمان.»

نقل‌ قول‌ها: «من فضانورد بوکس‌ام. جو لوییز و جک دمپسی فقط خلبان جت بودند. من در دنیایی از آنِ خودم هستم.»
«من در خانه آدم نازنینی هستم، اما نمی‌خواهم دنیا در این باره چیزی بداند؛ چون تا جایی که فهمیده‌ام این آدم‌ها راه به جایی نمی‌برند.»
«وقتی به اندازه‌ی من بزرگ باشید، می‌فهمید که سخت است ساده و متواضع بودن.»
«این فقط یک حرفه است. علف‌ها سبز می‌شوند، پرندگان پرواز می‌کنند و موج‌ها بر شن‌ها کوبیده می‌شوند. من هم دیگر آدم‌ها را کتک می‌زنم.»
«شما نمی‌توانید چیزی را بزنید که نمی‌بینید؛ من مثل یک پروانه شناورم و مثل یک زنبور نیش می‌زنم!»