ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
دوتا پیشنهاد دیدن فیلم دارم به طرفدارای جلوه های ویژه
اولی پیشنهادیه برای کسایی که وقتی که روزه داره از پا درتون میاره بتونید تا افطار با انرژی ادامه بدید.
هرچند فضا و داستان فیلم به شدت شبیه به فضا و حتی خورده داستان ها و شاید حتی کاراکتر های فیلم کتاب الی هست، ولی در مقایسه با اون فیلم، فیلمی پر از اکشن های جدید، جلوه های ویژه بسیار پیچیده تر و همچنین موسیقی انرژیکه که اون رو کلاً تبدیل کرده به بمب انرژی:
مکس دیوانه(جاده ی خشم)
حتی شاید در مقایسه ی کتاب الی و مکس دیوانه(جاده ی خشم) به این نتیجه برسیم که یکی در تحبیب دین و یکی در نقد به شرایط حال حاضر اون در جامعه است
فیلم دوم، سومین فیلم از نل بلومکمپ هست که ما اکران دوتا فیلم قبلیش رو در یه برنامه تحت عنوان «سینمای علمی تخیلی» انجام دادیم یعنی فیلم های منطقه ی 9 و بهشت
سومین فیلم این کارگردان (چاپی) تو همون مسیر افت بلومکمپ ادامه داده
اولین فیلم نل بلومکمپ که با تهیه کنندگی پیتر جکسون ساخته شد، اونقد فیلم بزرگی بود که بعضی از منتقدین گفته بودن این فیلم شاید پنجمین اثر برتر در ژانرش باشه... ولی در ادامه بلومکمپ فیلم بهشت رو با بازی مت دیمون و جودی فاستر ساخت که مسلماً کارگردان رو از یه کارگردان ویژه ی خاص به یه کارگردان معمولی ولی خوب تبدیل کرد. و حالا سومین فیلم، چاپی، با یه ایده ی جالب مثل دو تا فیلم قبلی، و با لوکیشن ژوهانس بورگ اون هم مثل دوتا فیلم قبلی، غرق در طبیعی ترین جلوه های ویژه برای شخصیت های روباتیک، حتی شاید از بهشت هم فاصله گرفته.
ولی دیدن این فیلم هم برای طرفدارهای جلوه های ویژه خالی از لطف نیست.
اما برخلاف دوتا فیلم قبلی چاپی مشکلات فیلمنامه ای خنده داری تو بحث شخصیت پردازی و سیر تغییر و تحولاتشون داره که حداقل برای من این رو مسجل میکنه که فیلمنامه فقط برای دو منظور به صورت کاملاً دم دستی نوشته شده:
1- بستری برای جلوه های ویژه
2- شاخ و برگ دادن صرف به یه ایده
شکور
اره، کاملا موافقم،
قبول دارم که سینما سلیقست
و سلیقه من با شما متفاوت
اما به قول بیلگه جیلان وقتی صحنه های اکشن تو یه فیلم زیاد میشه داستان فیلم رفته رفته گم و منحرف میشه .
مد مکس رو امروز دیدم .
خوب بود
دوسش داشتم
نکته جالب مد مکس براى من این بود که مخصوصا تو صحنه هاى مبارزه همیشه سوژه تو مرکز قابه نه روى خطوط طلایى.