با "جامه دران" جامه دریدیم ...

پست از طرف آقای شالیکار:

خدمت دوستان عرض کنم که بنده عموما وقتی فیلم میبینم از منظر 2 معیار بازی و داستان که برام قابل فهم و تشخیصه راجع به اش نظر میدم اما این فیلم 3 اپیزودی (که یک داستان رو از دید 3 شخصیت بررسی میکنه) به وضعی بود که من حتی می تونم راجع به گریمش هم نظر بدم. 

 
اتفاقا از همین گریمش شروع کنیم که در 2 مورد افتضاح بود یکی نشون دادن میان سالی و دومی حالت مستی مصطفی زمانی. 

مورد دیگه که میتونم اشاره کنم که نمیدونم اصطلاح سینمایی اش چیه و با مثال خدمتتون عارض میشم اینه که مثلا 2 اپیزود فیلم که به حدود 45 سال قبل برمیگرده ، اشاره میشه که تو منطقه شمالی کشوره ولی خونه های کاهگلی گنبدی شکل به سبک جنوب کشور می بینیم. یا مثلا تو خونه ی یه رعیت تو همون 40 سال پیش فرش ماشینی میبینی و بگذریم از اینکه رعیت و ارباب شمالی ، همه فارسی سلیس امروزی قرقره میکردند و امثالهم.

واقعیت نمیتونم بگم داستان نداشت؛ چرا!!! ولی گره های ساده ای داشت و به شدت قابل حدس. البته همین مقدار هم مدیون نویسنده رمان جامه درانه.
و اما حداقل انتظارم از این فیلم که بازی های خوب بود هم، برآورده نشد.از پگاه آهنگرانی تا مصطفی زمانی و مهاب کرامتی؛ و خدا بیامرزاد پدر باران کوثری عزیز را که بازی او تنها نقطه کم نقص یا بی نقص فیلم بود. و از اونجایی که عوامل حضور داشتند و باز از اونجایی که کارگردان با اختلاف فاحشی از من بزرگتر بود و زشت بود که چیزی بهش بگم، بعد فیلم رفتم پیش باران کوثری وگفتم :"اگر این فیلم تو ورزشگاه اکران میشد احتمالا آخر بازی تماشاگرا خطاب به جناب قطبی( کارگردان فیلم) میگفتند با این همه ستاره والا خجالت داره و فقط خطاب به تو میگفتن کوثری با غیرت...کوثری با غیرت..."
و در نهایت عارضم خدمتتون که اگر دوست دارید از دانشجو ها فحش بخورید، بی شک میتونه گزینه مناسبی باشه