دکترین: شورای مرکزی جای تجربه اندوزی نیست!

دوستان. سمت دبیری، مسئول اساسنامه و اعضای شورای مرکزی، جای تجربه اندوزی نیست 

 

داستان از این قراره که در هر سیستمی، سازمانی، تشکلی، شبکه ی مدیریتی، و خلاصه جامعه ای که کارها با همکاری گروه ها انجام میشه، یه سری سمت و مدیریت هست که اونقد حساسن که میذارنش برعهده ی برجسته ترین اعضای اون جامعه...

به طور مثال نگاه کنید به ایران. شانیت و حساسیت جایگاه مسئول کانونهای فرهنگی در معاونت فرهنگی متفاوت با مدیر امور فرهنگی و اون هم با معاونت فرهنگی، اون هم با ریاست دانشگاه، اون هم با وزیر وزارت ارشاد...

ما چه فردی رو میذاریم که مسئول تشکل های دانشجویی بشه؟

چه فردی رو میذاریم مدیر فرهنگی؟

چه صلاحیتی رو برای معاونت امور فرهنگی و فوق برنامه مناسب می دونیم؟

ریاست دانشگاه چی؟ آیا صلاحیت مورد نیاز برای ریاست دانشگاه با معاون فرهنگی یکیه؟

آیا صلاحیتی که برای مسئول کانون ها لازم می بینیم همون صلاحیت وزیر؟

آیا می تونیم بگیم یکی بیاد تو سمت وزارت، تجربه کسب کنه؟

داستان همینه. گاهی سمت اونقد سمت حساسی میشه که باید بهترین ها در اون سمت قرار بگیرن. یعنی جایی برای استفاده کردن از تجربیات نه کسب تجربه! ما می تونیم کسب تجربه رو در سمت کارشناس کانون ها بپذیریم. علتش هم اینه که اشتباهات اون فرد در این سمت، قابل جبرانه

این قضیه در مورد سمت مدیریت فرهنگی هم همینطور. یعنی با اینکه خطاهای مدیر می تونه ضررهای زیادی داشته باشه، ولی برای اینکه تجربه کسب کنه،‌ می تونیم بهترین فرد رو در اون سمت قرار ندیم تا جوونتر، تجربه کسب کنه.

در مورد معاونت کار سخت تر میشه، ولی باز هم میشه فرد مدیر تر رو برای ریاست دانشگاه نگه داشت و جوون تر رو برای کسب تجربه تو سمت معاونت قرار داد

ولی ریاست دانشگاه چی؟

به فرض در ریاست دانشگاه هم این رو بپذیریم، آیا در مورد وزارت هم می تونیم به این قضیه فکر کنیم که یه جوون رو بذاریم که تجربه کسب کنه بهتره تا اینکه اونی که کاملا در این زمینه صلاحیتش احراز شده و تجربه ی شدیدی تو این قضیه داره رو دوباره مسئول این سمت کنیم؟

جریان، جریان تمثیله. کسی نگه قیاس مع الفارغه

در کانون هم ما سمت های مدیریتی داریم که میشه ملت کسب تجربه کنن. ما اصلاً معاونت سمت ها رو برای کسب تجربه گذاشتیم. برای مدیران پروژه ها حق اشتباه قائل میشیم و میگیم که حالا عب نداره،‌تجربه شد برا بعد

سمت هایی که اشتباه درونشون برامون مشکل ایجاد نمی کنن هم میتونن جایی برای کسب تجربه ی خوبی باشن برای سمت گنده تر

در کانون همه ی سمت ها جز مسئول اساسنامه، دبیری و مسئولین انتخاب دبیری رو می تونم جایی بدونم که اگه متصدیش اشتباه کنه، ضرر وارد شده به کانون چندان بزرگ نخواهد بود.

ولی در سه سمتی که گفتم،‌اشتباه چنان جبران ناپذیر و سنگینه که باید مجرب ترین ها توش قرار بگیرن.

این دکترین رو مقدمه ای بدونید برای مفصل تر بحث کردن در این حیطه

شکور