پیشنهاد سرگشاده: پروژه«سینمای خصوصی»/قابل توجه دبیر،اعضا به ویژه عطار ومشهدی

پیشنهاد دارم:

1- یه لیست بلند بالا از فیلم هایی که می توانیم سریعاً آماده ی نمایش کنیم که می توانند از فیلم هایی باشند که در گذشته خودمان آنها را اکران عمومی کرده ایم، تهیه گردد.

2- بلافاصله پس از تعطیلات با جناب دکتر میراحمدی یا دکتر جهانگیری صحبت رودررو شود و بدون ارائه ی فیلم ها به خانم برزگر، با تایید این مدیران به علت هایی مانند «مجوز پیشینی برای اکران» یا «ایرانی بودن فیلم»، فیلم ها اجازه ی اکران خصوصی یابند.  

 

3- همچنین با هماهنگی فرهنگی و حراست، یک نیرو از حراست برای ساعت 5تا7 روز سه شنبه به کار گرفته شود.

4- در قسمت مرکزی دانشگاه، یک تابلوی آهنی مخصوص کانون با هماهنگی فرهنگی و آهنگری دانشگاه آماده گردد و روی آن لیست سه اکران خصوصی سه هفته ی آینده ی کانون درج شود. این تابلو مخصوص ارائه ی لیست اکران های خصوصی (و کارهای دیگر کانون) باشد. نیازی به بزرگ بودن این تابلو نیست بلکه صرفاً در مرکز دانشگاه باشد و استمرار اخبار آن یک سرقفلی برای تابلو به وجود آورد

5- در کانون نیز یک مسئول خاص برای این پروژه، برای استمرار اکران های «سینمای خصوصی انتخاب گردد. یعنی از لحاظ اساسنامه ای، یک سمت به سمت های کانون اضافه گردد

6- یک پوشش مناسب برای پنجره های کلاس کنار کانون برای تاریک کردن کلاس تهیه شود.

پروژه ی «سینمای خصوصی» با هدف اکران های منظم و مستمر هر هفته، سریعاً آغاز گردد. این اکران ها کاملاً متفاوت با اکران های عمومی خواهند بود. فیلم های نوستالژیکی مانند مادر، ناخدا خورشید، خوب بد زشت، یک مشت دلار، ترمیناتور، تا فیلم های عمیقی مانند شکار و نفرت و یا حتی فیلم های کوتاهی مانند فیلم های کوتاه شهرام مکری تا فیلم های کوتاه نولان که مخاطبین کمتری نسبت به اکران های عمومی دارند، در قالب این پروژه به اکران در آیند و در مورد فیلم ها صحبت شود. این پروژه حتی می تواند به عنوان یک پروژه در قالب طرح تاریخ سینما انجام گیرد. مهمترین ویژگی ای که باید در این پروژه رعایت گردد، نظم و استمرار آن است

در این مسیر، فقط لازم است 30 مخاطب جذب این پروژه شوند که به نظر کار دشواری نیست

همچنین با استمرار این پروژه جذب این میزان مخاطب سهل تر خواهد بود...

در ادامه می توان با رونق گرفتن و یا محدودیت مکانی برای این پروژه، حق عضویت دریافت نمود.

متاسفانه حضور من در کانون، حداقل درحال حاضر لق و تق گشته وگرنه بسیار علاقه مند به اجرای این پروژه بودم

عباس شکوری