دکترین: نقد و تحلیل های کانون / به خانم برزگر گفتم...

وقتی خانم برزگر قبل از آغاز پروژه ی بررسی سینمای علمی-تخیلی از من پرسیدن که چرا برای این پروژه از منتقدین سینمایی و خارج از دانشگاه استفاده نمیکنی من پاسخ دادم که:

برای اینکه میخوام سطح برنامه بالا بمونه...

 از مدت ها پیش وقتی بعضی از اعضای گل درشت کانون اصرار داشتن که برای نقد فیلم ها از منتقدین معروف سینمایی استفاده کنیم من اصرار داشتم که ما باید به اعضای خودمون بها بدیم. اعتقاد داشتم (و دارم) که حتی اگه اعضای کانون اوایل کار هم بلنگند ما باید بهشون بها بدیم تا کارمون دانشجویی بمونه. این تعارض بین من و این دوستان به جایی رسید که فکر کنم در اکران فیلم «کارگران مشغول کارند»، به اصرار من، محمدکاظم تقدیر، از اعضای کانون، در کنار امیرپوریا، با مانی حقیقی و آتیلا پسیانی درمورد فیلم بحث کردن که بعد از اتمام جلسه هم منجر به یه چالش بزرگ بین من و اون دوستان شد...

به شخصه به این نتیجه رسیده ام که منتقدین ما به مراتب واقعی تر، بی تکلف تر و روشن تر از منتقدین معروف سینمایی، فیلم ها رو نقد میکنن. (نیما حسنی نسب و امیر پوریا در لطفا مزاحم نشوید رو به خاطر بیارید)

آخرین نقد اعضای کانون، در پروژه ی تحلیل سینمای علمی تخیلی صورت گرفت. سعید پشت مشهدی، اشکان توپشکن و امیر حیدری از تعریف ژانر و تفاوتش با عباراتی مثل مکتب شروع کردن و به ژانر علمی تخیلی رسیدن و من هم در آخر درمورد منطقه 9 و بهشت یه سری توضیح دادم.

کدوم منتقد سینمایی هست که بپذیره در یه مسیر و چارچوب مشخصی اینطور بدون تکلف صحبت کنه؟ و نخواد با استفاده از الفاظ پیچیده و عبارات مغلق و به شدت تخصصی، کلاس کار خودش رو بالا ببره؟

همچنان معتقدم ما باید به جای استفاده از منتقد های الکی معروف، و غرق شدن در جو مسخره و متوهمانه ی سینمایی، در تحلیل هامون از نیروهای خودمون استفاده کنیم مگر زمانی که خود اعضای کانون بگن که در یک مورد بخصوص، وقت یا علم کافی برای نقد رو ندارن...

شکور