من باب نشریه - داد و بیداد

سلام؛

قرار بود بنده با ویرایش یک سری از مطالب در تهیه نشریه کانون دستی داشته باشم

و اما بعد؛

 بگذارید روراست باشم؛ ویرایش برای نطالبی که در دستم بود واژه بی‌معنی‌ای بود، باید از اول نوشته می‌شدند، همه‌شان و بدون استثنا. بقیه مطالب را هم از موسوی گرفتم، همینجوری بود. نه مقدمه‌ای و نه موخره‌ای و نه ساختاری و نه رفرنسی و واژگان کلیدی‌ای و نه خطّی روشن در محتوای متن و نه دلیل و تِز و نکته‌ای که نویسنده را به نوشتن واداشته باشد، باورم نمی‌شد ما - دانشجویان لیسانس دانشگاه شهید بهشتی - نتوانیم از عهده نوشتن یک نوشتار - چه برسد به مقاله - که برای چاپ شدن مناسب باشد برنیاییم....

پیشنهاد من اینه که قبل از اینکه به فکر درآوردن نشریه باشیم؛ یه کم برای نوشتن تمرین کنیم. امیرخان حیدری تجربه گزارش و تز نوشتن داره، شکوری هم که لازم به ذکر نیس، بقیه هم دستی در نوشتن دارند. بیایید و فکری کنیم که با این وضع اگه نشریه دربیاد فقط خودمونو مضحکه کردیم؛ نه به خاطر سطح مطالب، که به خاطر نوشتنِ غلط.

زیاده عرضی نیس؛ سعیدِ توذوقش‌خورده