تلویزیون دیدم . . .

به جز مسابقه های ورزشی مثل فوتبال و بسکتبال و والیبال دقیقا نمی دونم چند سال از اینکه پای یه برنامه ک از تلویزیون پخش شده باشه نشسته باشم . . . اما مطمئنا خیلی سال گذشته . . .

اما دیروز ک عجیب هم بی حال و کسل بودم با شنیدن یه صدای آشنا از تلویزیون از اتاقم به طرف تلویزیون جهیدم

 . . .

 

 

تلویزیون داشت فیلم "زیر بامهای شهر" رو پخش می کرد

بسیار بسیار فیلم خاطره انگیزی برای من بود . . .

تصویرهایی که "طهران نازنین (البته نه چندان قدیم) همین بیست بیست و پنج سال پیش رو نشون می داد . . .

همون تهرانی که تهرونی ها خیلی ازش خاطره ب یادگار دارن و من هم همین شکل خاطرات رو از زادگاهم تو کودکی خیلی خاطره دارم . . . تصویرهایی مثل همون چیزایی که تو سریال "باز مدرسه م دیر شد" دیدیم...یه بار تو کانون اتفاقا بین من و خانم طلاکوب و محمدنژاد زمانی که یه قسمت از سریال"باز مدرسه م دیر شد رو توی لپ تاپ گداشتم بحثش شد . . .

تهران خلوت،نسبت به الان خالی از دود و دم و ترافیک سنگین و برج های آنچنانی و ساختمان های قوطی کبریتی و مغازه های لوکس بی معنی . . . و تا دلتون بخواد فضای کوچه باغی،درختای سایه انداخته روی سنگفرش کوچه ها( که نمونه ش رو توی خیابون تجریش به سمت دربند می بینیم امروز) ماشین هایی که از ژیان و فولکس توشون دیده می شه و دیگه از بی ام و 518  و پژو 404 (که ما توی قم بهش بخاطر اینکه بیشتر روحانیون از این مدل داشتند"پژو آخوندی میگفتیم) فراتر نرفتند . . .

مردمی که در عین سادگی آراستگی داشتند . . .

پارگی لباس بخاطر کار سنگین و نون حلال بود . . . 

رژ لب و ماتیک آنچنانی و موی قارچی و خط ریش فلان و بهمانی وجود نداشت . . .

لباس های گل و گشاد مــــــــــــــــــــــــــردها،مانتوهای اِپُل دار زنـــــــــــــــــــــــــها

و سادگی و سادگی و بازهم سادگی

. . .

اما فیلم . . .

فیلم هم دقیقا مثل همون فضا ساده ست

کارگردانی بسیار قشنگ و حساب شده ای داره که من واقعا اون رو لمس کردم که بخش عمده ای از اون بخاطر فیلمنامه ی عالی مشترکی ست ک اصغر هاشمی کارگردان و فریدون جیرانی فیلمنامه نویس آنرا نوشته اند . . .

جالبه ک همایون اسعدیان "طلا و مس و راه بی پایان" تو این فیلم دستیار کارگردان هست

بازی های خوب و روان و ساده ایرج طهماسب،رضا بنفشه خواه،مرحوم اسمعیل داورفر،عاطفه رضوی...بازی دیدنی و درخشان علیرضا خمسه و گوهر خیراندیش و به شدت عالی و بی نقص جمشید اسمعیل خانی مرحوم که من رو کلی ذوق مرگ کرد . . .صدحیف که خیلی زود این مهره عالی سینما از دست رفت . . . 

ریتم خوب تدوین که کاملا زمان فیلم رو توی خودش حل کرده . . . صحنه ی اضافی،آب بستن و زمان مُرده اصلا تو فیلم حس نمی شه . . .

فیلمبرداری خوب اصغر رفیعی جم که خیلی وقته خبری ازشون نیست

و دستیاران فیلمبردارانی که در آن سالها دستیاری بیش نبودند و امروز هرکدام اسمی برای خودشان دست و پا کرده اند

(قابل توجه بچه های کارگاه تصویربرداری)

رضا شیخی(مدیر فیلمبرداری "مرهم" علیرضا داوودنژاد)

امیر کریمی(مدیر فیلمبرداری "در چشم باد" مسعود جعفری جوزانی)

حسن کریمی(برنده ی سیمرغ بهترین فیلمبرداری فیلم فجر برای "به رنگ ارغوان" ابراهیم حاتمی کیا)

در گروه صدابرداری هم همین مصداق وجود دارد که افرادی مانند جهانگیر میرشکاری و حسن زاهدی که امروز اولین گزینه های لیست حرفه  ایها هستند آنروزها یک "بوم من" ساده بودند . . .

و حضور فردی چون"ساموئل خاچیکیان" بعنوان سازنده آنونس فیلم

...

"زیر بامهای شهر" قصه ی برپا شدن و فرو ریختن و عوض شدن چند زندگی به شکل موازی کنار هم است

اسد دادوند که دنبال برپا کردن خانه ای برای زندگی مشترک با همسرش شکوه است . . .

غلامعلی گلدوست و خانواده اش که برای فرار از عقب گرد پانزده ساله به روستا مجبورند با قایم موشک بازی از حقیقت فرار کنند . . .

و خانم تاجبخش که بعد از فوت همسرش و به جا گذاشتن بدهی های کلان الان مجبور است در تنها باقیمانده سرمایه زندگی اش یعنی طبقه ی بالای خانه ی دوطبقه اش در پایین شهر که سقفش طبله کرده و آشپزخانه اش سوسک داره زندگی کند . . .

...

آری

روزگاری سینما فقط دختر و پسر و دوستی و ازدواج و طلاق و امثال اینها نبود...

و روزگاری سینمایی داشتیم که

ستاره های سینمای ما 

با تکه پراندن و دلبری و لَوَندی و قیافه ی چَپَندرقیچی محبوب و معروف نمی شدند . . .

روزگاری بوی صمیمیت رو می شد توی فیلم ها حس کرد . . .