ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 |
وقتی به همبستگی و رفاقت و در عین حال, قانونمداری کانونمون نگاه میکنم, می بینم که ما تو اوج عملیاتی کردن هدف ایجاد تشکلات دانشجوئی هستیم. ولی مطمئنم که خیلی کمن کسایی که درک کرده باشن...واقعا حیف که کسی ما رو نمی فهمه
از راست: مهرشاد پرهزکار - محمد فرامرزی - محمد گلخندان - مصطفی عطار پور - پرنیان فلاح - پریماه مرادپور - سودابه باقری - تهمینه سلیمیان - امیرعباس حیدری - اشکان توپشکن - پریسا جهانی پور - یاسمین طلاکوب - فاطمه توفیقی - ندا علیپور - سیما ترابی - الهه پیروزبخت
(پس از اکران و نقد بررسی دربند
اولین اکران فیلم در کشور پس از جشنواره ی فجر)
اصلاح: پس از اکران تنها دوبار زندگی می کنیم
شکور
با نظرتون کاملا موافقم آقای شکوری.به همین دلیله که من به شدت از بودن تو کانون اونم در کنار بچه های به این ماهی لذت میبرم.
درضمن آقای شکوری این عکس برای اکران دربند نیست چون تا جایی که من یادمه تو اکران دربند آقای توپ شکن و آقای عطارپور نبودن.
ولی فکر نکنما این عکس متعلق به اکران دربند باشه
مال هفته قبلشه..
پشت کامپیوتر: محسن قدکساز
من با اینکه بعد اکران دربند اومدم توی کانون واقعا از این همبستگی و رفاقت و قانونی بودن دارم لذت می برم.
به شدت حضور در کانون برام لذت بخشه.
ی چیز دیگه هم الان یادم افتاد.تو اکران دربند دکور اتاق به شکلی بود که الان هست.این دکور قدیمیه است.
وقتی به همبستگی و رفاقت و در عین حال, قانونمداری کانونمون نگاه میکنم, می بینم که ما تو اوج عملیاتی کردن هدف ایجاد تشکلات دانشجوئی هستیم. ولی مطمئنم که خیلی کمن کسایی که درک کرده باشن...واقعا حیف که کسی ما رو نمی فهمه