Black Indian film

 

راستشو بخواین هیچ وقت جمله "هر کس کلمه ای به من یاد بده،منو بنده خودش کرده" رو درک نکردم !

امر آموزش تو دنیای امروز ، به کلی با گذشته فرق کرده.

به نظرم تدریس، علم آموزی نیست، یه شغله که مستقیما به پول وابسته است.

علم هم به وفور یافت میشه و طالب علمی مثل گذشته وجود نداره

به واسطه این شرایط، رابطه  معلم و شاگرد هم تغییر میکنه

مسلما دیدی که  دارم،با توجه به محیط اطراف برام بوجود اومد

تا قبل دیدن این فیلم،درک عمیقی نسبت به مقام معلم نداشتم و میگفتم این چرندیات چیه. پولشو میگیره طرف 

 حقایقی تو دنیا وجود داره که شاید به چشم نبینیم،اما از طریق "هنر فیلم" ، میشه باورش کنیم.   

داستان دختر کور و کر و نابیناییه که از دنیای انسانها فاصله گرفته ، خوی حیوانی پیدا کرده،کسی پیدا میشه که باهاش ارتباط برقرار میکنه،زندگی رو بهش میشناسونه. میشل به جامعه انسانی برمیگرده...

زندگی هلن کلر رو که میخوندم،تقریبا بر همین اساس بود

اما نقطه قوت این فیلم پایانشه که میشل سراغ معلم پیر و آلزایمری اش میره و همه آموزه هاشو به معلم قدیمی برمیگردونه...

داستان عالی بود اما چیزی که اذیتم میکرد،زندگی کاملا اروپایی یه خانواده هندی بود! اسامی،دین،سبک زندگی و ... به طور غیر طبیعی  

 به جز چهره آدما، نشونی از هندی بودن فیلم ندیدم!