دکترین: محجور ماندن فعالیت های بینادین و مسئولیت دبیر

 

به نظر من مهمترین اتفاقات این ترم، نه اکران دربند، نه اکران های پرجمعیت مثل تنها دو بار و شوالیه، نه اکران آخرین روزهای زمستان، نه مصداق تولیدی کتاب صوتی، نه...، هیچکدوم از اینها نیست

بلکه به نظر من مهمترین اتفاقات امسال این موارده:

1- ادامه ی تاثیر جشنواره ی رویش به اکران دربند در همکاری دو دانشگاه

2- استمرار تبلیغات هر اکران در اکران های قبلی

3- استمرار عضو گیری با روش های طولانی مدت مانند فرم نظرسنجی و جمع آوری آدرس های ایمیل

4- اهمیت یافتن واقعی روز کانون نسبت به سال پیش و ادامه ی ایده ی روز کانون از یک سال و نیم پیش تا به امروز

5- نوآوری در خلق کتاب صوتی و اولین استفاده ی استودیویی از ابوریحان

6- تغییر نگاه کانون به اساسنامه از «خلق» به «عرفی کردن» و «اصلاحات عملیاتی» مواد

7- همزمانی 5-6 پروژه در یک هفته یعنی چند اکران، نمایشگاه کتاب، نمایشگاه رویش، کلاس

8- ادامه ی روند نیرو سازی این بار با کارگاه های تدوین و فتوشاپ

9- ایجاد جوی که منجر به انجام پروژه های متعدد توسط افرادی که تا به این سال مدیر هیچ پروژه ای نبوده اند شد

کلا به نظر من اتفاقاتی که در زمان، استمرار، و نیاز به نگاه طولانی مدت دارند، چندین برابر مصادیق آنی و کوتاه مدت دارای اهمیت هستند.(البت مورد 5، به علت خلاقیت دارای اهمیت است و سایر گزینه ها به علت بحث استمرار و نگاه طولانی مدت)

متاسفانه، اتفاقات و تاثیراتی که بر اساس نگاه بلند مدت در کانون شکل می گیرند،‌ اغلب با بی توجهی دوستان، محجور می مانند و خالقین و تلاشگران آن مصادیق، نسبت به تلاششان مایوس می گردند. پروژه های کوتاه مدت و آنی دارای تبلیغات و مدیران اجرایی مشخص هستند به همین علت به شکل نسبتا ماندگاری در حافظه ها ثبت می گردند ولی فعالیت های بینادین و اساسی و طولانی مدت همیشه از نگاه ها پنهان می مانند.

البته قبول دارم که درک اهمیت تاثیر اینگونه مصادیق علاوه بر نگاهی عمیق و سیستماتیک،‌ به شدت نیاز به قرار گرفتن اعضا در جریان جزئیات دارد. ولی علی رغم این مسائل از نگاه من، دوستان از این اتفاقات مهم که همگی منجر به قدرت بینه های کانون می گردند، غافلند و این افعال صرفا از معدودی از اعضا سر می زند.

امیدوارم که دوستان با توجه و گفتگو درمورد این مسائل، و با افزایش نگاه سیستماتیک خود نسبت به کانون، خود نیز در جرگه ی تلاشگران اینگونه فعالیت های بینادین و ریشه ای قرار گیرند.

همانطور که در دکترین «دبیر ایده آل» ذکر کرده ام، از آنجا که مطرح کردن و شفاف سازی این گونه فعالیت ها،‌ مسئول مشخصی ندارد،‌ مسئولیت اینگونه شفاف سازی ها برعهده ی دبیر می باشد. (فکر کنم در اون دکترین نوشته ام)

شکور