با رضا کیانیان

 با نزدیک شدن نمایشگاه کتاب ، گفتم یه کتاب خوب معرفی کنم:



کتابی که هیچ وقت از خوندنش خسته نشدم !

خاطرات شیرین و خواندنی این هنرمند با مردم ؛
صراحت، نثر بسیار روان و گویا ، از ویژگی های مثبت این کتابه:

« من، هایده و علی از هتل عباسی [اصفهان] بیرون می‌آمدیم و به آن سمت خیابان می‌رفتیم. خانمی جوان با هَندی کم فیلم می‌‌گرفت.
متوجه من شد و دوربین را روی من برگرداند، تا به پیاده‌روی مقابل هتل رسیدیم و از کنار او رد شدیم.
وقتی داشتیم از او دور می‌شدیم، به سمت ما دوید و مرا صدا زد.
 کلی از من و هایده معذرت خواهی کرد که وقت ما را می‌گیرد و با لهجه‌ی شیرین شیرازی ادامه داد که خواهش کوچکی دارد. من فکر کردم امضاء می‌خواهد.
 گفتم: خواهش می‌کنم دفترچه‌تان را بدهید تا برای‌تان امضا کنم.
گفت: امضا نمی‌خواهم.
لطفاً همین جا کمی برای من بازی کنید تا فیلم بگیرم!!!

این کتاب نازنین! توسط نشر مشکی به چاپ رسیده.
تا جست و جوی این لحظه ، تو سایت نمایشگاه، میدونم که این انتشارات هم حضور داره.
البته اون سالی که خریدم، بسیار دور افتاده بود و به سختی پیداش کردم.

 بعد از سریال آپارتمان که تازه معروف شده بودم، از میدان انقلاب سوار تاکسی شدم. می‏ آمدم به سمت خیابان بهار. طبق معمول یکی دو تا خانم مرا شناختند و سلام و علیک کردند و طبق معمول می‏پرسیدند آخر سریال چه می‏شود.
در این مدت راننده مرا شناخت. نگاه‏های او از آینه جالب بود. هر بار که نگاه می‏کرد گویی چیزی را کشف می‏کرد و خنده ‏ی نرمی زیر پوست‏اش می‏دوید.
میدان فردوسی خانم‏ها پیاده شدند. من بودم و او.
گفت: تشریف بیارین جلو بنشینید.
رفتم جلو. چیزی می‏خواست بگوید که هی نمی‏گفت. بالاخره گفت: خانمی که نقش همسر شما را بازی می‏کنه، به چشم خواهری خیلی خوشگله.
گفتم: بله. ایشان همسر دارند و دو دختر.
سکوت کرد. مسافری سوار نمی‏کرد. گاهی نگاه‏ام می‏کرد که چیزی بگوید و نمی‏گفت.
گفتم: لطف کنید سر بهار نگه دارید.
مثل این که فهمید دیگر فرصتی برای گفتن چیزی که از مدتی پیش می‏خواست بپرسد، نمانده. هم‏زمان با گرفتن ترمز پرسید: آقای کیانیان! راستی وضع فساد در سینما چه‏ طوره؟!