پیش میاد دیگه... ؛)

ناراحت بودم ، حتی عصبانی , وقتی یادم می افتاد که چقدر مسخره اسم کانونمون به عنوان برترین کانون فیلم و عکس برده نشد کُفری تر میشدم.

داغ کرده بودم .داشتیم با کمک بچه ها وسایلارو جمع می کردیم تا وانت امور فرهنگی بیاد که یهو یه آقایی اومد پیشمون ، با بچه ها شروع کردیم به انتقاد از داورای همایش و اینکه اصلا با چه معیاری مارو گذاشتن کنار و تو انتخاب غرفه ی برتر دامغان و مفید قم و بقیه رو انتخاب کردن.

آقاهه که دید ما ناله ایم با ما شروع کرد به غرغر کردن که "آره والا نمی دونم غرفه ی فلان دانشگاه چی داشت که اونم انتخاب کردن." 

بنده هم که از دنیا شاکی بودم و دلم می خواست دونه دونه سیبیلای نداشته ی داورا رو بر باد بدم با عصبانیت مضاعفی گفتم : "چی می گید؟ بابا غرفه ی دامغان و مفید شرف داشت به غرفه ی بد قیافه ی دانشگاه خوارزمی ".

تا اینو گفتم یهو چش تو چش شدیم ، یه نیگاه کرد دو تا نیگا کردم ،دیدم رنگش پرید، چشاش سرخ شد لبخندش محو. یه نیگاه سر تا پایی بهش کردم که نکنه چیزیش شده که ییهو این جوری شده هنوز نگرانیم کامل مرتفع نشده بود که دیدم یه کارتی گردنشه کارته رو خوندم.

اسم : آقای فلان فلان زاده

نام دانشگاه : خوارزمی

 

رنگم پرید، خجل شدم، اما نمی دونم چرا ته دلم خنکایی رو حس میکردم

 جهان