آسمان زرد کم عمق و حوض نقاشی

نظرات اینجانب در مورد این دو فیلم ...

در ادامه بخوانید!

آسمان زرد کم عمق - بهرام توکلی : 

حقیقتش نتونستم با فیلم ارتباط برقرار کنم! 

اینکه کارگردان برای خودش سبک داشته باشه خیلی خوبه.

البته تدوین غیرخطی ، قاب های خوشگل ، تصاویر چشم نواز هم داشت.

صحنه اول دقیقا تکرار اولبن صحنه کنعان بود!

بازی علیدوستی و حمید آذرنگ خوب بود . آذرنگ از تئاتری هایست که فیلم هم بازی می کند و در جشنواره های  تئاتر ، کاندید نمایش نامه نویسی و بازیگری بوده.

این فیلمی است درباره شخصیتی با دلمشغولی ها و دغدغه های مبهم و درک ناشدنی که عامدانه خود را از ما دور نگه می دارد و حریم ذهنی اش را از دسترس مخاطب خارج می کند و اجازه نمی دهد تا بفهمیم در سرش چه می گذرد و به چه می اندیشد. این ابهام و فاصله گیری و پنهانکاری جزء ذاتی چنین فیلمی است که اساسا قرار نیست برطرف شود و کسی بتواند آن را با برخوردی قطعیت گرا کالبدشکافی کند. کل جذبه و شکوه فیلم در همین پرهیز فیلمساز از رجوع به لحنی مجاب کننده در درگیر کردن مخاطب در داستان است.¹

فیلم "آسمان زرد کم عمق" اثری به شدت خاص، متفاوت و شخصی است که هرچند رویکرد جسورانه تری نسبت به "پرسه در مه" در پیش می گیرد اما ادامه و تکمیل همان سبک و نگاه به حساب می آید.²

نام قبلی فیلم "احتمال معکوس" بوده و نام کنونی فیلم از بخشی از شعری گرفته شده که غزل (علیدوستی) قبل از وقوع تصادفِ تصادفی یا عمدی مدام در ذهنش تکرار می شد.

حوض نقاشی - مازیار میری :

طولانی ترین صفی که تا به حال جلو گیشه سینما ملت دیدم!

نگاه جدید به بحث بی کاری ، در کنار درامی تاثیر گذار از کم توانان

بازی فوق العاده شهاب حسینی ... در میان فیلم هایی که دیدم ، بازی حسینی به عنوان "رضا" و عطاران به عنوان "بهزاد" بهترین بود. 

جواهریان در مسیر بازی در "تیپ زنانی با کم توانی" قرار گرفته ؛ همانطور که در طلا و مس و اینجا بدون من دیدیم. البته بازی خوبی (نه به خوبی حسینی) ارائه داده ولی این مشابهت دوست داشتنی نیست. ریسک پذیر نبودن کارگردان برای انتخاب خانمی دیگر برای این نقش رو میشه نقطه ضعف به حساب آورد.

فیلم جزئیات دوست داشتنی زیادی داشت ؛ مثل لحظه ای که مریم (جواهریان) عکسهای پسرش را در صندوق می گذارد ، در نیمه باز را کمی باز می کند نگاه دوباره ای می اندازد و در را می بندد ؛ آن حرف عاقد که که از بیان صریح آن طفره می روند و  ... . 

جزئیات بازی ها هم خیلی خوب بود نوع راه رفتن (خصوصا رضا) ، دقتِ رفتار ها (توجه کنید به ساندویچ درست کردن رضا ، یا شمردن ورقه های قرص مریم) ، حالت دست و پا ، حالت های چهره ، بغض کردن های رضا و ...

انصافا نقش های پر زحمتی بوده!

گریم و طراحی لباس هم خوب بود.

در جایی خواندم نام فیلم برگرفته از شعر عامیانه و معروف «گنجشگک اشی مشی» است و در داستان فیلم به شعر و مفهوم آن اشاره شده است.

داستان، زندگی دو معلول و مشکلاتشان در جامعه امروز را روایت می کند. فیلم به  نظر می رسد در ابتدا تنها فیلمی درباره همین مسئله است. اما هر چه به پایان نزدیک  می شویم، اشاره های ریز و درشت شخصیت ها به مسایل روز کشور، به خصوص تحریم ها و در پی آن بحران اقتصادی که باعث بیکاری و بحران در این خانواده ها می شود جلب توجه می کند.³

عکس ها و تیزر را اینجا بیابید !

_________________________

^{1 و 2} : خبرآنلاین - نزهت بادی

³ : کافه سینما - ؟