وقتی حتی خالی از لطف هم هست....

قبلن ها این عقیده غیر قابل دفاع رو داشتم که هر فیلمی به یه بار دیدنش می ارزه....

خیلی زود بر من روشن شد که اشتباه می کردم."حوالی اتوبان " رو دانلود کردم تا ببینم.همون توی تیتراژ که چشمم به اسم سعید نعمت الله افتاد آه از نهادم درومد.اما خودمو راضی میکردم که حیفه پنجره رو ببندم و برم دنبال کارم.و شما نمی دونید که چه دقایق سختی بر من گذشت.این دیالوگ های گل درشتش رو من نمی دونستم کجای دلم بذارم:"من رو برومو نگاه میکنم تو هم بکن...من تو دلم گذشته رو مرور میکنم تو هم بکن"  آخه کیو دیدین شما با یکی اینطوری حرف بزنه؟(واللا میدونم خیلی ها هم عاشق همین مدل دیالوگها هستند که اصلن قابل درک نیستند برای من.) تازه نورا هاشمی یهو قاطی هم میکردو بدو بیراه میگفت که اصلن منطقی نبود اینطوری قاطی کردن.

بخواهم بی انصافی نکنم باید بگم سر این فیلم بود که فهمیدم نورا هاشمی دختر گلاب آدینه است و این خودش در حد خودش خیلی خوبست!

قبلن هم این رو در ک نمیکردم که" این فیلم ادعا نداره "یعنی چی؟مثلن فراستی میگه طلا و مس فیلم بی ادعاییه یعنی چی میگه.

حالا هی میخاستم درک کنم وسط این همه شولوغ پولوغی این فیلم چی میخاد بگه اصلن؟ چرا انقد گیج میزنه؟ چرا همه چی توی هواس؟ آخرش چی شد اصلن(وای چه آرمانی.آدم از خونه بزنه بیرون بره منشی بشه بعدم یه ازدواج خوب داشته باشه بعدم دوباره رگرده به آغوش گرم خانواده) تا یه چیزی رو نگن آدم نمی فهمه .نمی فهمه گلچهره سجادیه چارماه بازداشت بوده.(برای مواد مخدر؟ منم باور کردم!)

آخه اول طعنه میزنه هی بهش که شغلت و نمی دونم آره تو که خوب و نجیبی و خانومی.بعد انگار جناب فیلمنامه نویس ترسیده باشد ادامه بده بحث را خیلی نرم کشوند به سمت مواد مخددر.

خب بشین سر فرصت یه فیلمنامه درس درمون بنویس آقا این چه وضعشه مگه دنبالت کردن؟

چقد فضاهاش فرق میکرد با هم!

یعنی ازون فیلما بود که گفتم حیف وقتم.ولی دیدن این مدل فیلمهای بلاتکلیف بد هم نمیشه برای آدم.آدم یاد میگیره فیلم خوب ببینه و خوب فیلم ببینه.