match point - ورژن ایرانی - (درباره ی زندگی خصوصی)

با توقع به شدت پایین رفتم تو سالن اصلی سینما آزادی

حتی به این فکرم افتادم که چیپس هم بخرم

شاید علت اینکه اینقد از فیلم خوشم اومده، همین توقع پایین بود

.

.

.

فیلم، من رو بدجور گرفت

طوری که با اینکه هیچ خلاقیت بصری ای نداشت، نمیتونستم لحظه ای چشم از پرده بردارم

.

.

.

نه بازی خاصی(یه ذره آقایی خوب بود ولی بقیه ساده و معمولی)

نه تصویر خاصی

حتی تقلید شدید و دیگه افراطی انتهایی فیلم هم به شدت آزار دهنده بود

.

.

ولی یه شروع باحال

موسیقی عظیمی نژاد هم بد نبود

تلفیق روایت ایرانی داستان match point با مسائل سیاسی، خیلی هم خوب نبود

نظرات خیلی گنده و خطرناک و بعضا (به نظر من) نه چندان فکر شده ای که در تفاوت احکام و اخلاق گفته میشد هم، پرداخت عمیقی نداشتن...شاید کسایی که دنبال موشکافی تعارض فقه سنتی و فقه مدرن هستن، جملات گفته شده براشون جذاب باشه، ولی دل و فکر من رو که خیلی تحت تاثیر قرار نداد

ولی خوب

حرفی که این دو فیلم میزدن اونقد مبتلا به هست...اونقد مشکل جامعه اس...اونقد محسوسه که واقعا نیازی به کارگردانی خاص و این حرفا نداره

من رو گرفت...

همونطور که از «ورود آقایان ممنوع» خوشم اومد، از این هم خوشم اومد

ورود آقایان، عطاران رو داشت، ولی این فیلم، عطاران رو هم نداشت

این فیلم هیچی نداشت

چون گفتن حقایق تلخ به کسایی که میدونن این حقایق، تلخن، ولی نمیتونن اون رو داد بزنن، اونقد میتونه جذبت کنه که نیازی به کارگردانی و بازیگری عجیبی نداشته باشه تا بگی: این فیلم، خوب بود

.

.

در آخر باید بگم، من اصلا اصلا اصلا همه ی ادعاهای این فیلم رو تایید نمیکنم

ولی تایید میکنم که این فیلم پره از ادعاهای گنده...

و عده ای از این ادعاها رو هم قبول دارم

شکور