صحبت های شوق برانگیز از طرف یه دانشجوی خواهان عضویت

صحبت های شوق برانگیز(البت برای من) از طرف یه دانشجوی خواهان عضویت

خوب دوستان من باید خیلی خوشحال باشم

بالاخره یه عضو حقوقدانی که داره حقوقی و منطقی بحث میکنه میخواد به جمع ما اضافه بشه

البته ما عضو حقوقی به غیر من داریم ها...میدونم...ولی متاسفانه دوستان حقوقی دیگه قابل نمیدونن و وارد بحث های حقوقی و منطقی کانون نمیشن...

ولی حالا خانم حنانی اومدن

و اولین کسی هستن که دارن پیشنهادات من رو به سبک خودم مورد نقد قرار میدن

به همه ی دوستانی که از بحث های من سرشون درد گرفته و دارن متنفر میشن نوید این رو میدم که با حضور خانم حنانی، این جور بحث ها چندین برابر میشه...

پس آماده باشید:

حنانی: در حال حاضر به چشم من این مدل نگاه کردن به عضویت ایراد داره.
چرا عضویت رو به یه عنصر اینقدر متزلزل تبدیل کردین؟معیار حق رای و سه هفته فعالیت مستمر تو وبلاگ و...؟
میدونین من فکر میکنم همون کار کلیشه ای که همه جا انجام میشه توی کانون هم میتونه برای سر و سامون گرفتن اطلاعات اعضا انجام بشه.یعنی یه فرمی باشه که افراد متقاضی عضویت پرش بکنند(یا از طریق وبلاگ یا مراجعه حضوری) و بعد از اون اعضا رو با این معیارهایی که اعلام کردین تقسیم کنید به اعضای فعال و غیر فعال.میشه یه حالت میانه ای هم گذاشت تحت عنوان "نیمه فعال"!که اخطاری باشه برای کسی که داره کم کار میشه. و یه حالت"بیش فعال" که مثلا جنبه ی تشویقی داشته باشه و ...!شاید این حرفی که من زدم دقیقا همون حرفی باشه که شما دارید میگین اما بنظرم نمیشه از کلمه ی"عضویت"و "عدم عضویت"برای توصیف وضعیت فعالیت افراد استفاده کرد!

شکور: خوب خانم...عرض کنم خدمتتون که من میفهمم چی میگید

ولی داستان اینجاس که شما دارید کانون رو با جاهایی که عضو درش یه مفهوم خاص داره مقایسه میکنید

به زبون خودتون میگم...شما بدون اینکه بدونید دارید قیاس مع الفارغ میکنید...

جاهایی میان عضو و غیر عضو رو از هم تفکیک میکنن با یه فرم که اون فرم بتونه واقعا کاری براشون بکنه

به طور مثال شما وقتی میخواید عضو فرهنگسرای ارسباران بشید، میاد یه فرم پر میکنید و یه حق عضویت میدید

ازین به بعد شما میتونید تو اکران های اون فرهنگسرا شرکت کنید

ولی ما همچین رویه ای نداریم

ما (درحال حاضر) مخاطبین عاممون تمام دانشجوهان پس نمیتونیم ازین کارا بکنیم پس عملا دسته بندی ما میشه، اعضای نهاد تصمیم گیری و سایر دانشجوها...

ما اینطور نداریم که اعضای نهاد تصمیم گیری، سایر اعضا و سایر دانشجوها

نه ما این رو نداریم

چون برای سایر اعضا فایده یا چیز خاصی وجود نداره

البته بگم که ما تجربه ی چهار مجمع عمومی مختلف (یعنی همون اعضای کانون فیلم) رو داشتیم

1- سال هایی که دوستان با پر کردن یه فرم عضو ما میشدن

2- سال هایی که دوستان صرفا با اراده به عضویت، عضو ما میشدن

3- سالهایی که دوستان با حضور در کارها یا کانکس کانون عضو ما بودن

4- و در حال حاضر، دوستانی که با اون سه معیاری که عرض کردم عضو ما هستن

سوال اینه...چرا شکوری پیشنهاد داد که مجمع عمومی (عضو ها) یه معیار خاص داشته باشن؟

عرض کنم خدمتتون خانم که من همیشه به مشکلات کانون نگاه میکنم و بعدش دنبال راه حل میگردم

عملا سه شیوه ی ابتدایی عضویت که در بالا توضیح دادم نه تنها هیچ فایده ای برای اعضا و کانون نداشته، بلکه برای کانون دردسر ساز هم بودن

حالا دردسره چی بوده؟

داستان اینجاست که ما در شرف انتخابات دبیری هستیم

مطابق با آیین نامه ی وزیر (و منطق) این مجمع عمومی هست که باید شورای مرکزی و به صورت غیر مستقیم، دبیر و البته اساسنامه رو به رای برسونن

من در سال اول به چشم خودم میدیدم که دوستانی که صرفا فرم پر کردن یا بعدا، کسایی که همینطوری اومدن، دوستانشون رو از دانشکده های دیگه جمع میکنن و میان به یکی از کاندیداها که از دانشکده ی خودشون باشه رای میدن!! همین

هیچ ملاکی رو در نظر نمیگرفتن که هیچ، به خاطر اینکه در روند کارای کانون نبودن، اصلا نمیدونستن که موضوع چیه و کی بهتره و این حرفا

خوب برای انتخابات ما این خطرناک بود

ما قوی ترین کانون دانشگاهیم...من برای رفع این مشکل ازونجایی که منتفعین کانون به هر حال دانشجوهای این دانشگاه هستن و عضویت (البته در حال حاضر) منفعت خاصی از این نظر براشون نداره، برای اینکه حداقل انتخاباتمون، انتخابات فهیم و سالمی باشه، پیشنهاد دادم که کسایی فقط حق رای دادن داشته باشه که بدونن کانون چیه و کی به کیه و این حرفا

جایی که میشه فهمید کانون چیه هم وبلاگه (جلسات که تموم شده رفته) و هر کس وبلاگ رو بخونه (که تاریخچه ی مکتوب ما هست هرچند صرفا یه ساله که راه افتاده) میتونه بفهمه الان کی فعال تره و کی بیشتر به چه چیزی اهمیت میده و کی میتونه بهتر دبیری کنه و این مسائل

در حال حاضر تغییر معیار عضویت به معیارهایی که باعث میشه عضو کسی باشه که بدونه کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی یعنی چی، ما رو میتونه به یه انتخابات سالم و درست حسابی برای انتخاب دبیر و همچنین تصویب اساسنامه ی کلی، نزدیک کنه...

البته میدونم شما چی میگید

شما میتونید بگید، خوب میومدیم میگفتیم هر کس فلان فرم رو پر کنه عضوه ولی درصورتی حق رای به دبیر و این مسائل رو داره که فلان معیار براش احراز بشه

خوب من باید بهتون عرض کنم که موضوع فرقی نمیکنه واقعا

عضویت یا عدم عضویت فعلا که واقعا برای دانشجوهای این دانشگاه تفاوتی ایجاد نمیکنه جز داشتن حق انتخاب دبیر کانون فیلم

چیزی که واقعا تو کانون ایجاد تفاوت واقعی میکنه، عضو نهاد تصمیم گیری شدنه...

در آخر باید شوقم رو از دقت شما تو گفتن این جمله ابراز کنم: « شاید این حرفی که من زدم دقیقا همون حرفی باشه که شما دارید میگین اما بنظرم نمیشه از کلمه ی"عضویت"و "عدم عضویت"برای توصیف وضعیت فعالیت افراد استفاده کرد!»

بله نمیشه از کلمه ی «عضویت» برای توصیف وضعیت فعالیت فرد استفاده کرد

و من هم همچین کاری نکردم و نمیدونم چرا همچین جلمه ای میگید

من اعضای کانون رو کسایی قرار دادم که نسبت به کانون یه مختصر اطلاعاتی داشته باشن و پیگیر کاراش باشن حداقل

نه اینکه صرفا بیان یه فرم پر کنن و برن که برن

فکر کنم بدونم میخواستید چه انتقادی وارد کنید...باید بگم که : بله واقعا این یه نوآوریه...این نوآوری ایه که در واقعیت امر تغییری ایجاد نمیکنه برای همین به نظرم نباس درگیر این مسئله بشیم...البت حالا که شما دارید همچین ایرادی میگیرید، میتونیم بعدا بحث کنیم سر خوشگل تر کردن نام واقعیت ها....ولی تغییر نام، تغییر واقعیت نیست...فقط تغییر نامه

حنانی: مورد دومی که دوست دارم بگم اینه که عضویت افراد با پر کردن فرم یه جنبه رسمی تر و قابل اطمینان تری داره.یعنی شما هیچ وقت به اطلاعات اعضا احتیاج پیدا نمیکنین؟شماره تلفن؟یه مورد اضطراری که به همکاری یه نفر خاص احتیاج داشته باشید/(مثلا به یه تخصص ویژه احتیاج دارین که یکی از اعضا توی فرم بعنوان زمینه ای که توش میتونه باهاتون همکار ی کنه بهش اشاره کرده باشه)شاید هم چون خدا رو شکر کانون (همون طور که توی این پست هم اشاره کردین) همیشه شلوغه و دست برای کمک کردن زیاد هست ضرورت این قضیه هیچ وقت براتون احساس نشده و من هم دارم وضعیت مجازی ای رو تصور می کنم!

شکور:

حرف بسیار زیبایی میزنید

خیلی خیلی زیبا و درست و اساسی

ولی باید بگم که ما در تجربه ای که داشتیم، واقعا استفاده ای از فرم ها نشده

این فرم ها در اداراتی که یکی رو دارن برای بررسی کردنشون، کارایی داره، ولی تاحالا تو کانون فیلم واقعا اتفاقی نیفتاده

ما تاجایی که یادمه، حتی تو یه سال به تمام دوستانی که ایمیل داده بودن پیام دادیم، ولی اتفاق خاصی نیفتاد

ما هر سال نزدیک به سیصد عضو معمولی برامون میاد که همگی بعد از یه مدت به شدت کوتاه غیبشون میزنه

رک بگم، تجربه ای که ما داریم به ما این رو رسونده که اصلا اصلا این فرمها به درد نمیخوره...

ما برای عضوگیری یه سری اقدام میکنیم، میگیم که چی کار میکنیم تو این کانون، نشون میدیم که به چه تخصص هایی احتیاج داریم....ولی چیزی که باعث میشه کسی بیاد سمت ما، پر کردن اون فرم نیست...علاقه اش به فیلم و کانونه

کانون فیلم باید دنبال این علاقه ها باشه

برای همین باید خودش رو معرفی کنه

ما تو معارفه ی امسال تمام انرژی خودمون رو گذاشتیم برای معرفی

و در حال حاضر جوابمون روگرفتیم...واقعا عضوگیری امسال به شدت چشمگیر بود

نه استفاده از فرمی در کار بود نه گرفتن اطلاعاتی...البت مث همیشه اسامی نوشته شد ولی به کار نیومد

بلکه این علاقه ها بود که باعث حضور افراد شد

...

ما نمیتونیم مثلا وقتی کارمون یه جا لنگ موند به کسی که اصلا به کانون سر نزده بلکه تو یه فرم گفته که مثلا میتونه فیلمبرداری کنه تماس بگیریم و بگیم که کارمون لنگ مونده بیا فیلمبرداری کن...

حداقل تا حالا که نتونستیم

کسایی که به کانون علاقه دارن، میان بهمون میگن...تو کانون هستن...کارا رو میان... برای اینکه ازکانون پرت نشن، خودشون رو نشون میدن...و به این صورت، درخواستی رخ نمیده مگه تو روند کار نه ابتدا به ساکن...

شاید واقعا ما در اشتباهیم و باید به بچه ها بگیم که مهارت هاشون رو بنویسن (که البته این کارو کرده ایم همیشه) و بعدا بهشون زنگ بزنیم (که خیلی کم این کارو کردیم) و اینطوری یه عده بیان و عضو بشن

ولی تاحالا به نظرمون این کار، کار فایده بخشی نبوده، چون چیزی که قراره باعث بشه یکی برا کانون کاری انجام بده، علاقه به کانونه نه تماس ما...

شاید دوباره این مسیر رو امتحان کردیم

البت شماها باید امتحان کنید چون ماها که داریم بازنشست میشیم و خداحافظ

شکور رو به احتزار