سیزده 59

شکورم

امید صفایی زیبای قشنگ، لطف کرد و منو و خانم محمد نزاد رو برد سینمافلسطین (میدونید که چجوری!!!!) و ما اونجا فیلمهای نیکی کریمی و سامان سالور رو دیدیم

فیلم کریمی یه تراژدی تمام با یکم مجهولات حقوقی بود

بازی نقش های فرعی و حتی سیاهی لشگر ها فوق العاده فوق العاده طبیعی و مستند و معرکه بود

کل فیلم، البته با اون عدم توقعی که قبل از ورود به سالن داشتم، خوب بود.

و اما «سیزده59»

در یه بیان ساده:

نجات سرباز رایان + علی محیط + goodbye lenin + اخراجی های2 + پرویز پرستویی – سامان سالور = 1359

بازی های خوب حتی از مهران احمدی

بازی شاهکار پرستویی

شروع خیره کننده با جلوه های ویژه ی جدید(که مطمئنم علی محیط با دیدنش ذوق زده میشه)

صدا گذاری های جالب

ولی متاسفانه خراب کردن فیلمنامه ی goodbye lenin

نزدیک شدن به رو بودن اخراجی ها

بازی افتضاح بازیگر زن

دیالوگ های غم انگیز

گریم های متاسفانه اغراق شده

موسیقی به شدت ابتدایی

صدای گریه خیلی می اومد توسالن

ولی چه فایده

دوستانی که این فیلم رو میبینن حتما به یه پلان توجه کنن

تو سکانس پایانی

پلان یکی مونده به آخر

وقتی پرویز پرستویی داره جلوی نسل سومی ها رد میشه، نگاهی به صابر ابر و دخترش می اندازه، به روبروش نگاه میکنه و به مسیرش ادامه میده

به میمیک صورت پرویز مخصوصا حرکت لب هاش دقت کنید