کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی
کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی

کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی

یک واقعیت که شاید هیچ کس قدرت تصورش را نداشته باشد

بعد از دیدن گزارش امشب برنامه ماه خدا کاملا شوکه شده بودم , زندگی یک بچه ده ساله بدون پدر و با مادری که شغلش صاف کردن میخ های یک قالی شوییست و زندگی ای فلاکت بار در یک آلونک درب و داغان و با درآمد کمتر از 30 هزار تومان در ماه ! مادر در حالی که سرش پایین بود و میخ ها را صاف میکرد فقط یک دیالوگ گفت : کاش میمردم تا این اوضاع را نداشتم .

این برنامه هر شب ساعت 10 از شبکه تهران پخش میشود .

نظرات 8 + ارسال نظر
شکور چهارشنبه 1 مرداد 1393 ساعت 01:56

این برنامه اونقد برای مردم سنگین بود که همین چند ساعت پیش وقتی داشتم از دانشگاه به سمت خونه می اومدم(از مراسم افطار انجمن اسلامی) برادرم بهم زنگ زد و گفت الان داره یه برنامه از سوهانک تهران پخش میشه که درش خونواده هایی رو نشون میده که درامدشون از صاف کردن میخ های کج و کوله با درآمد روزی «یک هزار تومان» به دست میاد.

خداروشکر میکنم که این برنامه رو ندیدم وگرنه نمیدونم چه بلایی سرم می اومد. مخصوصاً وقتی آدم اونقدی نداشته باشه که بتونه ذره ای در کم کردن این تبعیض ها تاثیر مثبت بذاره.

ترسناک ترین و غم انگیز ترین داستان ها، همین اطرافه. نه در سینما.
شکورم

البت عرض کنم به نظرم این پست ربط چندانی به وبلاگ ما نداره ولی خیلی از اینکه همچین پستی در وبلاگ ما هست، خوشحالم.
شکور

جهان چهارشنبه 1 مرداد 1393 ساعت 01:58


وقتی نمیتونم دردی از اینجور آدم ها دوا کنم ترجیح میدم کبک باشم و سرمو بکنم تو برف تا هیچی نبینم و نشنوم.

سبا ح چهارشنبه 1 مرداد 1393 ساعت 19:12

برنامه ماه عسل هم تو این مایه هاست دیگه.درد ادمهای دیده نشده.

محمدمهدی رسولی پنج‌شنبه 2 مرداد 1393 ساعت 10:51

سالها پیش یکی از دوستانم از زندگی خانواده ای با همچین شغلی فیلمی با عنوان زندگی و دیگر هیچ ساخت . . .

علی عبدی جمعه 3 مرداد 1393 ساعت 15:20

به این کار می‌گن برهم زدن آسایش روانی جامعه.

اگه کسی پیدا بشه و حامی این خونواده بشه خوبه. چرا که نه!
جهان

علی عبدی جمعه 3 مرداد 1393 ساعت 16:25

به خانم جهان
اگر هدف این بوده که بدتره، چون در این صورت به شدت عمل تبعیض‌آمیزی محسوب می‌شه.

به آقای عبدی جمعه 3 مرداد 1393 ساعت 19:34

در حد یک خطی که گفتید حرفتون رو قبول ندارم
شاید اگه حضورا صحبت کنیم بهتر

جهان بودم

اسدی شنبه 4 مرداد 1393 ساعت 18:23

نمیدونم آیا با نظر آقای عبدی موافقم یا مخالف اما بی تفاوت بودن و اینکه ترجیح بدیم اصن ندونیم رو نمیپذیرم لااقلش اینه که یاد میگیریم آدم های شکرگزاری باشیم یا دچار غفلت از همنوع مون نشیم یا اگه جایی کاری از دستمون برمیومد دریغ نکنیم همین که غافل نباشیم به نظرم حداقل سود این برنامه هاست

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد