جستاری کوتاه درباره‌ی دریایی که می‌اندیشد.

خودتان بهتر می‌دانید، این روزها همه‌چیز سیاسی است حتّی سیاسی ننوشتن هم سیاسی است و گفتمانِ مسلطِ سابق بنا دارد خودش را در تمام ابعاد بازتثبیت کرده و ایده‌‌هایِ بوگندویش را به‌ِمان حقنه کند. از همین‌رو، بنا دارم کمی دربارهٔ فیلم تجربیِ دریایی که می‌اندیشد (به هلندی: De zee die denk) اثر خرت دو خرف بحث کنم.

نقد به مسئولین سمتی که هنوز معاون خود را مشخص نکرده اند

چرا مسئولین سمت، معاونین خودشون رو انتخاب نکرده اند. حداقل یه پست فراخوان معاون بزارین. 

انتقاد جدی به مسئول اساسنامه که به جای او من دارم تذکر میدم. خود مسئول اساسنامه هم جز این مسئولین است با وجود این که دو بار حضوری به جناب خانی گفتم که پست فراخوان رو بزارید، نمیدونم چرا هنوز اقدامی نکردن. 

اثر هنری در عصر تکثیر مکانیکی

در ادامه مطلب خلاصه ای از فصل اول کتاب اکران اندیشه نوشته پیام یزادانجو رو میارم در پست های بعد فصول دیگه بررسی میشه . فصل اول به والتر بنیامیامین اختصاص داره:

 

والتر بنیامینفیلسوف، مترجم، نویسنده و زیبایی‌شناس مارکسیست آلمانی-یهودی و از اعضای مکتب فرانکفورت بود. وی یکی از منتقدین فرهنگی، دانشمندان ادبی، و ژورنالیست‌های اجتماعی نیمه اول قرن بیستم آلمان بود و با اندیشه‌های خود حتی تا به امروز نیز در عرصه‌های مختلف علوم انسانی واجد تاثیر بوده است. وی از منقدان امپریالیسم در غرب بود و به مبارزه با سرمایه‌داری پرداخت. بنیامین به نقد ابزارها و نمودهای سرمایهداری می‌پرداخت و آن‌ها موجب بروز تحولاتی خاص و غالباً منفی در پروسهٔ تحولات اجتماع می‌دانست.

 

گفتگو با مازیار اسلامی: نظریه ی فیلم و اسلاوی ژیژک /نقد یا نظریه؟

محسن آزرم : نقدهای سینمایی اسلاوُی ژیژک موافق و مخالف کم ندارد؛ موافقانی که بر این باورند نگاهِ تازه‌ی او به فیلم‌ها، جانِ تازه‌ای به نقدِ فیلم بخشیده است و مخالفانی که می‌گویند نوشته‌های سینمایی ژیژک ربطی به نقدِ فیلم ندارند. دعوا و جدل، انگار، درباره‌ی نظریه است؛ این‌که نظریه‌های علومِ انسانی را چه‌قدر می‌شود واردِ نقدِ فیلم کرد گفت‌وگو با مازیار اسلامی که دنیای ژیژک و زمینه‌های نقدنویسی‌اش را خوب می‌شناسد، فرصتِ خوبی‌‌ست برای آشنایی بیش‌تر با فیلسوف/ روان‌کاو/ منتقدی که ظاهراً در ایران هم موافق و مخالف کم ندارد.

نقد !!!!!!

سلام  به همه .اوقاتتون خوش . 

وبلاگ رو که چرخ زدم متوجه شدم مسئول سیستم نداریم ..یاللعجب دبیر رسیدگی کنید ! سیستم ویروس داره باس بهش رسیدگی بشه . دقیقا یه ماه و هفت روز از ترم تابستون گذشته ها .باس مسئول تعیین شه به داد سیستم برسه خب . مسئول اساسنامه تذکر بدید لطفا پیگیری کنید.

نقد راهی برای پیشرفت

در ظاهر افراد به نقد تمایل دارند ولی وقتی تیغ تند نقد با آن ها برخورد کرده  به شدت  عصبی میشوند و از کوره در رفته اند و جبهه گرفته و به پرخاشگری میپردازند 

گزیده ای از متن کتاب لذت نقد مسعود فراستی 

نقد دیالوگ است. نقد، برخورد چهره به چهره با اثر است. نقد، بخشی از فرایند دیدن است. نقد، نگاه کردن را به دیدن ارتقا می دهد و به دریافت کردن. نقد، انتقال اشتیاق و دانش خود به دیگران است. نقد، لبه ی تیز و حساس تجربه ی احساسی ما را تیز تر می کند و مشاهده و شناخت ما را غنی می سازد.
نقد، بر خلاف فیلم که ذاتش با خیال، با احساسات و عواطف عجین است و با لذت ناخودآگاه؛ با عقل، منطق و استدلال عجین است و با لذت هم خودآگاه و هم ناخودآگاه. نقد از تنش، کشمکش و گفت و گوی مدام این دو عنصر دلی و عقلی، شکل می گیرد. نقد، تیغ دل و عقل است . . .
اثر هنری، با یاری نقد، قابل خواندن و درک شدن می شود. هر نقد و تحلیلی از اثر هنری، هر تئوری هنر، می بایستی به ما یاری کند تا هر اثر را آنچنان که هست ببینیم و بفهمیم. نقد به ما یاری می دهد تا ببینیم که در اثر هنری چه چیزهایی هست. چه چیزهایی هست که نباید باشد. چه چیزهایی نیست که می تواند باشد . . .
منتقد – و نقد- چوب لای چرخ نیست؛ چرخ اضافی است و کمکی. یک چرخ دنده است. ممکن است حتی چوب لای چرخ شود، اما نه برای ایست دائمی، که برای حرکت بعدی . . .
نقد به ما می آموزد که چطور می توان سرگرم شد و از هنر لذت برد، چراکه در سینما، هنر عمدتاً از پس سرگرمی می آید . . .
نقد هم پنجره است و هم آینه. پنجره ای به روی فیلم و آینه ی دید منتقد نسبت به خود، نسبت به فیلم، و به فیلمساز . . .
با هنر – و با نقد- باید لذت برد، و به این دنیا، ارزش زندگی کردن، و تحمل کردن بخشید

منبع :http://www.farasati.blogsky.com/

اگر پول‌اش را از آنها بگیرد و سرشان کلاه بگذارد و فیلم خودش را بسازد، دم‌اش گرم

جناب فراستی، دوباره حسابی شلوغ کرده‌اید (با خنده). ماجرای اعتراض طیف روشنفکری به شما درباره اظهارنظری که در مورد فیلم جدید کمال تبریزی داشتید، چیست؟

 

من که قصدی نداشتم. حس‌ام را راجع به فیلم گفتم. فیلم «دونده زمین» مرا به‌شدت عصبانی کرد. بعد ماندم که می‌شود خارج از ایران چنین مزخرفی ساخت. مثل آن فیلم دری‌وری مخملباف که اسمش «رئیس‎‌جمهور» است! احمقانه است. هم زبان‌اش و هم همه جنبه‌های فیلم کاریکاتوری است. در آنجا خیلی تعجب نمی‌کنیم، ولی در ایران آدم باید خیلی نمی‌دانم چه باشد که چنین آشغالی بسازد، با پول خارجی‌ها و برای تبلیغ آنها. همه اینها یک طرف، آنچه که به‌شدت عصبانی‌کننده است، این است که فیلم واقعاً به‌زعم فیلمساز نمادین است. به‌شدت در سینما ضد نماد هستم و فکر می‌کنم احمقانه است، ولی معلوم است که نمادین کار کرده است. آدمی وانت دارد و در آن همه خنزر پنزرها هست، بعد غذا می‌آورد و پخش می‌کند، معلوم است نماد چیست، لاک‌پشت، قفل مدرسه، همه چیز و اینکه آدم‌ها نشسته‌اند و ثابت یا خواب هستند یا معتاد و دارند برفک تلویزیون نگاه می‌کنند. این خیلی توهین‌آمیز است. از آنجایی که هویت روستا را از آن گرفته است، خود روستا را هم نمادین می‌کند. یعنی فقط یک روستا نیست، بلکه ایران است و این خیلی توهین‌آمیز است. توهین به مردم است. اگر توهین یا نقد یا دولتی را رد می‌کرد، می‌گفتیم دعواست. بنشینیم بحث کنیم و ببینیم چقدر در آورده است. ادعای‌اش این است که علیه دولت قبل است؟ اما اصلاً این‌طور نیست. به نظر من اساساً علیه مردم است. اینها یک طرف. طرف دیگر اینکه یک ژاپنی می‌آید و به این مردم خنده یاد می‌دهد و در واقع به‌نوعی منجی اینها می‌شود تا اینها وارد زندگی شوند. این دیگر خیلی زور دارد و خیلی توهین‌آمیز است. انگار پول گرفتی که مملکت‌ات را این‌گونه جلوه بدهی و او منجی شود. این مصداق آن دیاثت فرهنگی است که عرض کردم.

  

Pauline Kael

پالین کیل از مشهورترین و بانفوذترین منتقدین تاریخ سینماست. او متولد نوزدهم ژوئن سال ۱۹۱۹ کالیفرنیا . کودکی و نوجوانی اش را با پدرش در مزرعه ای گذراند که او هم عاشق سینما بود. فارغ التحصیل کالیفرنیا که در برکلی فلسفه خواند، ساختن چند فیلم کوتاه و نوشتن نمایشنامه و به راه انداختن کانون فیلم، از عمده فعالیت های ابتدایی او بودند. اولین نقد بلندش در سال ۱۹۵۳ برای فیلم لایم لایت و برای «سانفرانسیسکو مگزین» بود. اما شروع فعالیت های نقد نویسی او به ابتدای دهه ۶۰ بر می گردد. در سال ۱۹۶۵ کتاب در سینما از دستش دادم را نوشت که خیلی مورد توجه قرار گرفت. با نقل مکانش به نشریه ی بسیار مشهور و معتبر «نیویورکر» در سال ۱۹۶۸ برگ زرینی از دوران طلایی نقدنویسی را در مغرب زمین ورق زد. دورانی که با مخالفت او با برخی فیلم های روشنفکرانه ی اروپایی که مورد توجه منتقدان نیویورکی بود، آغاز شد. دفاع جانانه اش از فیلم مملو از خشونت بانی و کلاید از او چهره ای سرکش و عصیان گر در بین منتقدین ساخت. از جمله عناصر مهم در نثر نقدنویسی او به نوشته هایی که مملو از کلمات کوچه بازاری و پرخاش گرانه بود برمی گردد. او بجز «نیویورکر» در «فیلم کوارتلی»، «مادموازل» ، «نیوریپابلیک» و «مک کالز» هم مطلب می نوشت.

آیا فهم من از مطالب پالین کیل درست است؟  را به قلم شکور بخوانید

نقد نقد نقد

سلام . به عنوان عضوی از نهاد تصمیم گیری تعدادی نقد به مسئولین سمت ها دارم:

1) مسئول آرشیو ،حق رای ، سیستم و اساسنامه معاون ندارن و ترم در حال اتمامه . لطفا تکلیف این سمت ها رو برای ترم بعد روشن کنید که خودتون مسئول میمونید یا فردی برای مسئولیت در نظر بگیرید.

به مسئول آرشیو و سیستم  ( آقای یوسفی فر) نقد شدید وارده چون با وجود تذکرات و نقد های قبلی حتی پاسخ گو هم نبودند.

مسئول حق رای (خانم سیفی)  خوشبختانه نتایج رای گیری و حق رای دارها رو با وجود اینکه به کانون سر نمی زنن ( یا من ندیدمشون) زود اعلام میکنن اما برای انتخاب معاونت کوتاهی کردید تا به حال.

مسئول اساسنامه  (آقای زرگر) هم مثل اینکه پیگیر بودند اما فردی پیدا نشده برای این سمت . اما بهرحال تکلیف این سمت برای تابستون باید مشخص بشه.

2) نقد بعدی به دبیره (آقای طغیانی) . طبق این پست که آخرین پست برای پیگیری نمایندگی پردیس عباسپوره چون هیچ کامنتی براش نوشته نشده و هیچ پستی هم مربوط به این موضوع در وبلاگ گذاشته نشده بنظر میاد که اصلا پیگیری انجام نشده و این دفعه اولی نیست که این درخواست تو وبلاگ مطرح شده.لطفا پاسخ گو درخواست این دوستان باشید و کانونی ها رو هم در جریان بذارید.

3) نقد به تعدادی از درب بازکن ها. دوستان درب بازکنی هستن که فکر میکنم از بعد عید اکثر اوقات بدون اطلاع قبلی اصلا در تایمشون در کانون حضور نداشتن. البته تعدادی از این موارد رو دیدم و تعدادی رو هم با حدس و گمان ، فکر میکنم نیومدند برای همین در این مورد اسمی نمیبرم اما خواهش میکنم مسئول پذیر باشید و اگر من درست میگم و واقعا این دسته از دوستان کم کاری کردن  اگر وقت یا حوصله انجام اون رو ندارید لطفا یا مسئولیتی رو قبول نکنید یا اگر قبول میکنید درست انجام بدید.

موفق باشید.

نظر مسعود فراستی راجع به برخی از فیلمهای امسال

ابد و یک روز پرغوغاترین فیلم امسال است و فریب کارترین شان. در پس ظاهر پرطمطراق و غلط انداز رئالیستی – ناتورالیستی اش، باطن سیاه و مسموم فیلمفارسی لانه دارد.

 دوربین روی دست پرتکان و ریتم تند فیلم برای دیدن نیست؛ توهم آن است و برای کورشدن. فیلم خاک به چشم مان می پاشد تا درست نبینیم و با وراجی ها و متلک های بی امانش مانع شنیدن می شود.

اعتیاد، فلاکت و تباهی، آدم فروشی و خانه فروشی گویا سرنوشت محتوم این خانه – سگدونی – است.

جمله پسر بزرگ و رئیس خانه (معادی) شعار و پیام اصلی فیلم است: «هرکس از این خانه نرود سگ است. هرکس برود و برگردد از سگ کمتر است». آیا «خانه» استعاره وطن نیست و اهالی اش، مردم وطن؟ شرم بر این نگاه. 

نقدی به آقای حیدری من باب معارفه

سلام
روز معارفه کارشناسی ارشد مطلع شدیم که کانون های هنری  میز داشتن و کانون موسیقی هم حضور داشته. به خانم حیدری اطلاع دادم و موضوع رو پیگیر شدم ازشون که بر اساس صحبت های دبیر مشخص شد که آقای حیدری از این موضوع مطلع بودن ولی خانم حیدری رو با خبر نکردن.

خانم حیدری بر اساس رای گیری انجام شده مدیر پروژه معارفه شدن و تمام اختیارات این پروژه با الزام به مشورت به ایشون واگذار شد؛ به نظر میاد وقتی آقای حیدری از معارفه ارشد مطلع شدن منطقا باید به مدیر معارفه اطلاع میدادن .  وقتی ایشون این کار رو نکردن، اینطور به نظر میاد که در مورد حضور یا عدم حضور کانون در معارفه ی ارشد، تصمیم گیری کردن.

ضمن توضیحاتی که داده شد در مورد کم کاری آقای حیدری بقیه دوستان توجه داشته باشن که تصمیمات رو بر عهده مدیر اجرایی بگذارن.

البته انتظار میرفت دبیر هم اقدامی، تذکری و کاری در این زمینه میکردن.

ممنون

نقد به مدیر اولین جلسه ی سال

صورتجلسه نیست و  مهلت قانونی گذشته.

اعضایی مثل من که دستشون از جلسه کوتاهه، تنها مسیر اطلاع پیدا کردنشون از چنین اتفاقات مهمی، صورتجلسه اس.

به ویژه وقتی در چنین شرایط مهمی هستیم، رعایت مهلت قانونی انتشار این صورت جلسات، اهمیت بیشتری داره.

شکور

دو موضوع: 1- تذکر به مسئولین ازجمله خودم 2- پیشنهاد دوباره برای معاونت اساسنامه

مجدداً متذکر میشم که مسئولینی که معاون خودشون رو تعیین نکردن، اقدام کنن.

و مجدداً عرض میکنم که آیا کسی علاوه بر خانم اسدی، نیست که خودش رو در حدی به امور کانون و البته منطق و سایر معیار های لازم مسلط بدونه که خودش رو برای سمت معاونت اساسنامه پیشنهاد بده؟

شکور - مسئول اساسنامه

دکترین: تنها باقیمانده ی دومین اساسنامه ی کانون / اصل بر رای گیری است مگر خلاف آن تعیین شده باشد

در دومین اساسنامه ی کانون (تقریباً سال 89)، با توجه به تجربیاتی که از دوران پیش از آن و دوره ی نبود نهاد تصمیم گیری داشتیم، اصل را در انجام هر کاری (هرکاری...!!!) بر رای گیری گذاشته بودیم. این امر باعث اختلال در کارها و کندی عملکرد اعضا میشد بنابراین  

آیا ماهی و گربه یک شاهکار است ؟!

متن زیر قسمتی از نوشته محمد وحدانی به نام فصلی در تحقق امر محال میباشد . این مقاله قبلا در نشریه 24 و همچنین فیلمخانه منتشر شده بود .قضاوت با خودتان که فیلم را دیده اید .

چند خبرو یک نقد

سلام

1- در مورد همکاری کانون فیلم با امور فرهنگی در مورد همایش اعتیاد با آقای قزلسفلو صحبت کردم گفتن که مشخصا می خوان مجید ارشادی براشون این کارو انجام بده.حلا مجید قراره بیاد و تو وبلاگ پروژه رو بگه و بعد تیمش رو هم جمع کنه

2-خانم برخورداری در حال همکاری با انجمن علمی مشاوره هستند برای اکران مستند ژستهای اجتماعی در هفته اینده.

جزییات رو ایشالا خودشون میان میگن.

آیا نقد به مسئول اساسنامه از این شفاف تر می شود

بابا این امیر حیدری کجاست؟

نه عینیتش هست...

نه گوشی رو جواب میده...

نه تو وبلاگ میاد...

نه وظایف مسئولیتش رو انجام میده...

اصلاً کم کم دارم نگران میشم! این چه مرگش شده؟

از امیر حیدری یه ذهنیت مونده که هر روز داره کمرنگ تر میشه!!!

شکورم

نقد به کانون/شانس بیاریم به پنالتی بکشه/وقتی خودت رو آماده نکنی،حداکثر،مساوی میکنی

دبیر اعضای کانون را در این ایام طلایی مدیریت نمی کنه. برای چی باید مدیریت کنه؟ برای اینکه بتونیم یه شروع قوی داشته باشیم.

آیا اولین اکران ما از الان معلوم شده؟ بعید می دونم

آیا تالاری رزرو شده؟ عمراً

آیا فیلمی ارائه شده؟ فکر نمیکنم

ما در صورتی می تونیم یه شروع رویایی داشته باشیم که فرصت ها رو از دست ندیم.

من که نمیبینم کسی به این مسئله توجه داشته باشه.

خودم فرصت کنم، «بر لبه ی فردا» رو آماده می کنم و طرحش رو میدم برای رزرو کردن تالار. ولی آیا این کار رو من باید تو این وضعیت شلوغ زندگی و تدوین دلقک و کوران امتحانام انجام بدم یا بقیه ی اعضا که تو دوران استراحت بعد از پایان امتحاناتشون هستن؟

دبیر قبول نداره ولی من معتقدم که اتفاقاً این ایام، ایامیه که دبیر باید بدجور بچه ها رو مرتب کنه برای نیمه ی دوم بازی.

ما نیمه ی اول رو خوب بازی نکردیم و مربی هم بین دو نیمه بچه ها رو برای نیمه ی دوم آماده نمیکنه.

شانس بیاریم به پنالتی بکشه چون با این همه فعالیتی که می بینم گروه های دیگه دارن انجام میدن، تو این ایام پر حرارت جشنواره ی فجر، کانون «فیلم» کمترین اکران «فیلم» رو بین تشکل ها خواهد داشت!

به نظر من عدم دید سیستماتیک در کانون، به شدت احساس میشه.

شکور

نقد،خبر،تشکر و...

۱-نقد به علی عبدی وارده که نمیبینیمش تقریبا و با توجه به این که مسئول کامپیوتر هست 

باس چند وقت یکبار حداقل برا سیستم هم شده کانون  بیاد،نکته دوم این که علی جان به من  

گفتی ایمیل های جدید رو اضافه کردی اما تعداد ادرس های ایمیل همچنان 365 تاست،جریان چیه؟ 

نکته بعدی این که حاجی معاون داری ؟! 

2- البته که از این موضوع حدود 50 روز میگذره و دیگه اعلام فعالیت خسته نباشید بی فایدس 

اما باس نقد رو به خانم باقری   هم به خاطر مدیریت عجیب و غریب و پروژه خسته نباشید و 

هم عدم اعلام فعالین این پروژه وارد کنم.  

پیغام‌های دریافتی / به دبیر و غیره

*ایمیل این دوستان موجود است. 

برنامه نقد فیلم/از طرف بچه های انجمن دانشکده برق

تا دو روز سنجاق است.

سلام،بچه های انجمن دانشکده برق قصد اجرای برنامه نقد فیلم داخل دانشکدشون

رو دارن،وقتی طرحشون رو نوشتن و از طریق دانشکده خودشون اقدام کردن

باهاشون مخالفت شده به دلیل موازی کاری با کانون فیلم.حالا از ما درخواست کمک

دارن که مشترک این کار انجام شه.به این صورت که یکی از اعضای کانون مدیر اجرایی

بشه و طرحی رو برای امور فرهنگی بنویسه و باقی کارها رو خود بچه های انجمن انجام میدن.

از اعضای کانون هم دعوت کردن به حضور در برنامشون.اگر کسی از اعضا

تمایلی به اینکه نماینده کانون

در این کار بشه و کارهای اولیه رو انجام بده اعلام کنه.

و همچنین اگر کسی مخالفتی داره سریع اعلام کنه.

نقد استاد فراستی بر درخشش

امروز، فیلم مردان بزرگ، مردان خسته

همین چند ساعت پیش فیلم رو دیدم و شاید قسمتی یا تمام صحبت های پایین از روی اشتباه در «اولین تماشا» یا از علاقه ای که به میرکریمی و پرستویی دارم ناشی شده باشه. اما:

باز هم میرکریمی به من ثابت کرد که از اینکه فیلم رو در خدمت توصیف یک رفتار انسانی به خطر نقد شدن بکشونه، نمی ترسه.

بعید بود امروز بدون پرستویی بتونه (و بتونم) بزرگی و خستگی میرکریمی و یونس، رو منتقل کنه (و درک کنم)

«دربند» شهبازی، «بیگانه»ی توکلی، و حالا «امروز» میرکریمی، فیلم هایی نیستن که مردم غرق شده در نامردی درک کنن.

نگاهی بر مقاله علیه تفسیر سوزان سانتاگ

سانتاگ، در « علیه تفسیر»، وظیفه منتقد را قطع رابطه با محتوا می داند تا « بتواند خود اثر را تماشا» کند. به عقیده او: « کار نقد باید این باشد که روشن کند آنچه که هست چگونه است یا حتی این است آنچه که هست، نه اینکه نشان دهد این چه می خواهد بگوید.»

پستی از طرف خانم اسدی

گزارش فعالیت  اخبار کانون /نقد و بررسی انیمیشن Princess Mononoke 
فعالین  کسانی که حضور داشتن :آقای یوسف دوست و خودم مدیر اجرایی.
امروز شنبه ساعت 3.

(مسئول وبلاگ)

اصلاح شده توسط فاطمه اسدی 00:39 , 2/4/93

(ویرایش دسته بندی، 4/7، 17:35

مسئول وبلاگ)