ماجرای حمله طرفداران«هری‌پاتر» به نویسنده

جی. کی. رولینگ خالق اصلی مجموعه رمان‌های فانتزی «هری پاتر» در واکنش به حملاتی که نسبت به انتخاب یک بازیگر سیاهپوست (نوما دومزونی) برای بازی در نقش هرمیون گرنجر در نمایش «هری پاتر و کودک نفرین‌شده» صورت گرفته، منتقدان خود را «یک مشت نژادپرست» و «ابله» خوانده است. رمان‌نویس ۵۰ ساله در تازه‌ترین گفت‌وگوی خود با روزنامه انگلیسی «آبزرور» به کسانی که از انتخاب نوما دومزونی بازیگر سیاهپوست برای بازی در نمایش «هری پاتر و کودک نفرین‌شده» انتقاد کرده‌اند، شدیدا تاخته است.
 

دی کاپریو کاندیدای حضور در نقش مولانا!

دیوید فرانزونی فیلمنامه نویس برنده اسکار در حال نوشتن فیلمنامه‌ای از زندگینامه مولانا است و در عین حال با انتقاد روبه رو شده چون می‌گوید دوست دارد دی کاپریو این نقش را بازی کند.این فیلمنامه نویس که فیلمنامه ‌«گلادیاتور» را نوشته چندی پیش به استانبول سفر کرد تا با محققان و کارشناسان زندگی مولانا ملاقات کند و بتواند با تکمیل فیلمنامه ساخت آن را سال آینده کلید بزند.

 

«دونده زمین»، «فروشنده»، مسئله پول خارجی و «هفت»!

جدل‌های «هفت» متاسفانه از موضوعات اصلی و زیربنایی‌ش فاصله گرفته و به جدل‌های دوقطبی‌ نسبتا بی‌حاصل فراستی- تبریزی یا افخمی-روشنفکران تبدیل شده که البته در جای خود می‌تواند بحث مهمی باشد و قابل پیگیری، اما در میان این های‌وهوی رسانه‌ای موضوعی اساسی که می‌توانست نخ تسبیح تمام حاشیه‌های چند هفته اخیر سینمای ایران باشد گم شد، موضوعی که می‌توانستیم با آن جنجال‌های مربوط به «دونده زمین» تبریزی را با «فروشنده» اصغر فرهادی و حاشیه‌های سرمایه‌گذار قطری‌ش یکجا و از یک منظر تحلیل کنیم و به نتایجی قابل بحث برسیم؛ «سرمایه‌گذار خارجی در سینمای ایران».

 

استیو مک‌کری (Steve McCurry) عکاس خبری

استیو مک‌کری در سال 1950 در فیلادلفیا متولد شد و در دانشگاه پنسیلوانیا به تحصیل در رشته سینما پرداخت. مک کری عکاسی خبری را به صورت حرفه‌ای از جنگ شوروی در افغانستان آغاز کرد.
وی با چاپ عکس یک دختر افغان در مجله National Geography به شهرت جهانی رسید؛ تصویری که عنوان "فراموش نشدنی ترین عکس" را به خود اختصاص داد و چهره دختر را تبدیل به مشهورترین عکس روی جلد در تمام انتشارات ماه جون 1985 کرد.
این عکس همچنین در بروشورها، پوسترها و تقویم‌های کمک‌های بین‌المللی مورد استفاده های مکرر قرار گرفت. هویت "دختر افغان" برای 15 سال پنهان بود تا اینکه مک‌کری نام او یعنی "شربت گول" را به همه معرفی کرد. این عکس تبدیل به جنجالی‌ترین تصویر شد و در اندازه های بزرگ و تعداد انبوه به چاپ رسید و نیز توانست مدال طلای مسابقه رابرت کاپا را به خاطر بهترین گزارش تصویری از آن خود کند.
 

نگاهی به «خرچنگ» ساخته‌ی یورگوس لانتیموس

در آینده‌ی دیستوپیایی نزدیکی،‌ افراد مجرد و تنها طبق قوانین شهر به هتل مرموزی فرستاده می‌شوند و در آن‌جا موظف‌اند ظرف ۴۵ روز شریکی برای زندگی رمانتیک خود پیدا کنند. در هتل، ضیافت‌های رقصی برپا می‌شود و تبلیغاتی در باب مزایای داشتن شریک زندگی مدام توی گوش آدم‌ها خوانده می‌شود. سرنوشت هولناکی در انتظار کسانی است که نتوانند یا نخواهند از پس این تعهد بربیایند: آن‌ها را با فرایندی تبدیل به حیوانی به انتخاب خودشان می‌کنند و بعد در جنگل به حال خود رهای‌شان می‌کنند. افراد ساکن در هتل می‌توانند با شکار هر یک از فراری‌هایی که به «تک‌رو» موسوم‌اند یک روز بر مهلت تعیین‌شده بیفزایند...
 

ادای احترام ستارگان، فیلم‌سازان و ورزشکاران به محمد علی

محمد علی کلی که با عنوان «بزرگ‌ترین» ورزشکار و مرد دورانش شناخته می‌شد و سه بار قهرمانی سنگین‌وزن را تجربه کرده بود و یک شمایل فرهنگی و حقوق مدنی هم به شمار می‌رفت، جمعه شب در ۷۴سالگی درگذشت. او که از اواسط دهه‌ی ۱۹۸۰ دچار بیماری پارکینسن شده بود هفته‌ی گذشته به دلیل مشکلات تنفسی راهی بیمارستان شد. در کارنامه‌ی سینمایی محمد علی فیلم بلند بزرگ‌ترین (تام گرایز، ۱۹۷۷) دیده می‌شود که نسخه‌ی دراماتیزه‌ی داستان زندگی‌اش از کتاب بزرگ‌ترین: داستان خودم است. او علاوه بر این در قسمتی از یک سریال تلویزیونی، یک فیلم تلویزیونی و فیلم کوتاهی محصول ۲۰۱۳ ظاهر شده است. او به عنوان یکی از مشهورترین ورزشکاران روی زمین، طرفداران بی‌شماری داشت که پس از انتشار خبر مرگ این افسانه‌ی ورزش بوکس به شیوه‌های مختلف در رسانه‌های جمعی و اجتماعی واکنش نشان دادند و به او ادای احترام کردند. در ادامه ابتدا چند پیام کوتاه از ستارگان، فیلم‌سازان و ورزشکاران مختلف را مرور می‌کنیم و سپس چند جمله و کلامی را می‌خوانیم که از او به یادگار مانده است:

دختر بروس لی فیلم محبوب پدرش را می سازد / بازگشت بروس لی به سینما با « سلحشور »

جاستین لین فیلم ساز تایوانی تبار مقیم هالیوود، با تولید یک فیلم تازه سینمایی یاد و خاطره بروس لی را زنده می کند. این فیلم با نام «سلحشور» وارد مرحله تولید می شود.
، شانون لی دختر بروس لی که یک شرکت فیلم سازی دارد، در کنار جاستین لین این درام رزمی و اکشن را تهیه می کند.
به گفته لین، فیلم «سلحشور» یکی از پروژه های مهمی بود که بسیار مورد توجه بروس لی قرار داشت. این بازیگر رزمی کار علاقه خاصی به این پروژه داشت.
اما مرگ نابهنگام بروس لی در دهه هفتاد میلادی، امکان تولید این فیلم را غیرممکن کرد. شانون لی که از علاقه زیاد پدرش به این فیلم اطلاع داشت، تصمیم به تولید آن گرفت.
 

NASA Before Powerpoint in 1961

جشنواره بین المللی فیلم پرواز

گاه شمار جشنواره

اعلام فراخوان : 13 خرداد ماه 95
مهلت ارسال آثار:    1 مهر ماه 95
اعلام نتایج داوری آثار: نیمه دوم آبان ماه 95
زمان برگزاری جشنواره: 16 تا 18 آذر ماه 95

سایت اصلی جشنواره

ویرایش شده توسط نویسنده : 20:15

 

دومین جشنواره فیلم کوتاه و مستند «پرواز»

به گزارش حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی، این جشنواره که از آذرماه سال جاری فعالیت خود را آغاز خواهد کرد با هدف آشنایی مردم و مخاطبان با معلولیت های جسمی و بیماران معلول برگزار خواهد شد.
همچنین فراخوان این جشنواره روز پنجشنبه 13 خردادماه در اولین نشست خبری که با حضور مراسم حضور تعدادی از مقامات و سفرا کارگزاران سازمان ملل متحد و جمعی از هنرمندان برگزار خواهد شد اعلام میشود.
این مراسم روز پنجشنبه از ساعت 15 الی 18 در مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران برگزار خواهد شد.
دومین دوره جشنواره پرواز 16 تا 18 آذرماه طی مدت سه روز برج میلاد تهران به دبیری فاطمه امیری و مدیریت اجرایی آرش سجادی حسینی برگزار می شود

طولانی ترین فیلم سینمایی

اَندرس وِبِرگِ سوئدی در حال تولید طولانی‌ترین فیلم تاریخ سینماست؛ فیلمی که با شکستنِ رکوردِ «عصرِ جدید، برای همیشه» که فیلمی ۲۴۰ ساعته بود و در سال ۲۰۱۱ ساخته شد در کتاب رکوردهای گینس نام خود و سازنده‌اش را ثبت خواهد کرد. طولِ زمانِ این فیلمِ سوئدی که قرار است در سال ۲۰۲۰ میلادی به نمایش درآید ۷۲۰ ساعت یعنی ۳۰ روز است! به گزارش گاردین این فیلمساز سوئدی که در طول ۲۰ سال فعالیت فیلمسازی‌اش سابقۀ ساخت ۳۰۰ فیلم کوتاه را داشته است این فیلم را آخرین فیلم خود معرفی کرده است. نام این فیلم «آمبیانس» است و فضایی سوررئال و انتزاعی‌ـ‌ذهنی دارد که به دنیای خواب و خیال مانندِ شخصیِِ فیلمساز مربوط می‌شود. کارگردان این فیلم گفته که دو ترِیلِرِ دیگر را هم از این فیلم منتشر خواهد کرد: یکی به مدت ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه در سال ۲۰۱۶ و یکی به مدت ۷۲ ساعت در سال ۲۰۱۸، تا مخاطبانش را برای ماراتونِ ۷۲۰ ساعتی‌ای که بدون محاسبۀ زمان‌های خواب ۳۰ روز مخاطبان را در سالن سینما نگه خواهد داشت آماده کند.
 

Ten Movie Scenes Before-And-After Special Effects

 

همه گودزیلاهای سینما

 1954-  2014
 

سوژه عکاسی : موقرمز ها

 

عادات عجیب پنج کارگردان مشهور

استنلی کوبریک
استنلی کوبریک، از کارگردان‌هایی است که هم منتقدان سینما دوستش دارند و هم کسانی که تفریحی فیلم می‌بینند. فیلم‌هایش عمیق هستند و پیچیده، اما این باعث نمی‌شود بینندگان با فیلم‌هایش ارتباط برقرار نکنند. برخلاف بسیاری از کارگردان‌ها که فیلم‌هایشان را در یکی، دو ژانر می‌سازند، کوبریک در ژانرهای مختلفی فیلم ساخته و موفق هم بوده است. فیلم‌های او به سنگ محک بدل شدند و فیلم‌سازهای بعد از کوبریک از روی دست او تقلید کردند یا سعی کردند راه او را ادامه دهند. او فیلم جنگی ساخته است: «راه‌های افتخار» و «غلاف تمام فلزی». یک فیلم علمی خیالی بسیار مهم ساخته؛ «٢٠٠١: یک ادیسه فضایی». فیلم کمدی سیاه آینده‌نگر ساخته؛ «پرتقال کوکی». «درخشش»؛ به نظر بسیاری یکی از بهترین فیلم‌های ژانر وحشت است و «دکتر استرنج‌لاو» از مهم‌ترین کمدی‌های تاریخ سینما  است. او دو فیلم تاریخی ماندگار کارگردانی کرده یعنی «اسپارتاکوس» و «بری لیندن» که دومی را مارتین اسکورسیزی، بزرگ‌ترین فیلم تاریخ سینما توصیف کرد. فیلم آخرش «چشمان باز بسته» هم یکی از بهترین تصویرهای بحران زناشویی است. کوبریک چطور به این موفقیت و این قله رفیع در سینما رسید؟ با کمال‌گرایی. گفته می‌شود کار با هیچ کارگردانی به دشواری کار با کوبریک نبوده و از طرفی هم کمال‌گراترین و وسواسی‌ترین کارگردان تاریخ سینما بوده. معروف است که کوبریک مرد خانواده بوده و بسیار مهربان، اما کسانی که با او همکاری کرده‌اند، می‌گویند او سر صحنه، بسیار بداخلاق بوده و اصلا ملاحظه کسی را نمی‌کرده است. او هرگز از بازیگران تعریف نمی‌کرده (یا حداقل اغلب بازیگرانی که با او کار کردند، این‌طور می‌گویند) و مثلا کرک داگلاس که دو فیلم با کوبریک کار کرده، گفته کوبریک اصلا اهل سازشکاری نبوده و غروری غیرقابل‌کنترل داشته و همیشه نگاه خودش را مهم‌ترین نگاه در قبال فیلم می‌دانسته و کمتر به‌نظر کسی اهمیت می‌داده است. کوبریک جدا از اینکه در تمامی مراحل ساخت فیلمش از نوشتن گرفته تا تدوین، موسیقی و جلوه‌های ویژه دخالت می‌کرده، بیش از هر چیزی به‌دلیل برداشت‌های متعددش برای یک نما، معروف یا به‌عبارتی بدنام بوده. مثلا او در «درخشش»، شلی دووال را مجبور کرده یک نما را ١٢٧ بار بازی کند یا از اسکاتمن کروترز، بازیگر پیر همین فیلم خواسته یک صحنه را ١٤٨ بار تکرار کند. استرس سر صحنه فیلم‌برداری «درخشش» آن‌قدر زیاد بوده که شلی دووال بعدا گفت در جریان ساخت فیلم موهایش شروع به ریختن کردند. درباره دخالت کوبریک در مراحل تولید فیلمش هم قصه زیاد است، او عادت داشته وارد اتاق تدوین و طراحی صدا شود یا حتی وارد سالن‌های سینما می‌شده تا مطمئن شود فیلمش را با نورپردازی درست پخش می‌کنند. حتی وقتی قرار بوده فیلم‌هایش را در کشورهای غیرانگلیسی‌زبان نشان دهند او شرط می‌گذاشته که بر انتخاب دوبلور و ترجمه فیلمنامه هم کنترل کامل داشته باشد. جالب است که از زمان مرگ او دیگر هیچ‌کدام از فیلم‌هایش دوبله نشدند.

Witness for the Prosecution

فیلمساز  در پایان فیلم از ما میخواهد که پایان فیلم را برای دوستانمان افشا نکنیم تا انها نیز از فیلم لذت ببرند. قصد افشا ندارم ولی مهمتر از پایان قصه، شخصیت پردازی آقای وکیل است. میزانسن های دفتر وکیل و آن بالابر تک نفره، فوق العاده است.

عکاسی - ایستگاه های مترو مسکو

 

عکاسی از سقوف کلیساهای رم

 

Clint Eastwood

در سال 1998 بخاطر فعالیت های هنری اش از کشور فرانسه نشان سزار دریافت کرد

در زمانی که در ارتش خدمت می کرد بعنوان مربی شنا مشغول به کار بود
گفته می شود در زمان کارگردانی به جای کلمه های " اکشن " یا " کات " می گوید " اوکی " !
همسرش " دینا ایستوود " قبلا یک خبرنگاردر ایالت کالیفرنیا بود

بازیگر مورد علاقه اش " جیمز کاگنی " است

Ten Futuristic Movies That Got it Right

اینفوگرافی کامل در ادامه مطلب
 

تارانتینو با ما شوخی میکند؟

نه اینکه بخواهم مته به خشخاش بگذارم . اما اگر از شدت و نحوه فوران خون از بدن سینیور باب بگذرم. از عدم تطابق زاویه اسلحه و جای فوران خون نمیتونم بگذرم.

تیتراژ های تولیداتمان ، Saul Bass و دست

در احوالات  Saul Bass غور میکردم دیدم  تیتراژ و عنوان بندی در تولیدات کوتاه کانون کمی مغفول است. یعنی تنها به نوشتن با فونت های عادی (گاها ریز و بد رنگ) روی پس زمینه ای تیره و یا نمایی ثابت از فیلم بسنده میکنیم. به تیتراژ فیلم "جبر" فکر میکنم که از گرافیک کامپیوتری استفاده نکنم و تماما تیتراژ را فیلمبرداری کنم. به ایده ی یک دست فکر میکنم یا چیزی شبیه آن . کف دست ها ی مختلف اسامی عوامل  را بنویسم و بعد از دست ها فیلم بگیرم. یا نمیدانم شما بگویید. تنها مطمئنم که از فونت کامپیوتری برای تیتراژ استفاده نخواهم کرد.

The Saul Bass Poster Archive

سال باس (1996 – 1920) از نخستین طراحانی است که همزمان در سه حوزه تیتراژ، نشان تجاری و پوستر سینما فعال بود. تاثیر باس در گرافیک سینمای جهان انکارناپذیر است. او طراح پوستر یا عنوان‌بندی فیلم‌های مطرحی مثل «روانی» و «سرگیجه» ساخته آلفرد هیچکاک، «اسپارتاکوس» ساخته استنلی کوبریک، «خارش هفت ساله» ساخته بیلی وایلدر، «کارمن جونز»، «بانی لیک گمشده»، «مرد بازو طلایی» و «تشریح یک قتل» ساخته اتو پره‌مینجر، «دنیای دیوانه دیوانه دیوانه دیوانه» ساخته استنلی کریمر و «رفقای خوب»، «کازینو» و «تنگه وحشت» ساخته مارتین اسکورسیزی است.
 

Pauline Kael

پالین کیل از مشهورترین و بانفوذترین منتقدین تاریخ سینماست. او متولد نوزدهم ژوئن سال ۱۹۱۹ کالیفرنیا . کودکی و نوجوانی اش را با پدرش در مزرعه ای گذراند که او هم عاشق سینما بود. فارغ التحصیل کالیفرنیا که در برکلی فلسفه خواند، ساختن چند فیلم کوتاه و نوشتن نمایشنامه و به راه انداختن کانون فیلم، از عمده فعالیت های ابتدایی او بودند. اولین نقد بلندش در سال ۱۹۵۳ برای فیلم لایم لایت و برای «سانفرانسیسکو مگزین» بود. اما شروع فعالیت های نقد نویسی او به ابتدای دهه ۶۰ بر می گردد. در سال ۱۹۶۵ کتاب در سینما از دستش دادم را نوشت که خیلی مورد توجه قرار گرفت. با نقل مکانش به نشریه ی بسیار مشهور و معتبر «نیویورکر» در سال ۱۹۶۸ برگ زرینی از دوران طلایی نقدنویسی را در مغرب زمین ورق زد. دورانی که با مخالفت او با برخی فیلم های روشنفکرانه ی اروپایی که مورد توجه منتقدان نیویورکی بود، آغاز شد. دفاع جانانه اش از فیلم مملو از خشونت بانی و کلاید از او چهره ای سرکش و عصیان گر در بین منتقدین ساخت. از جمله عناصر مهم در نثر نقدنویسی او به نوشته هایی که مملو از کلمات کوچه بازاری و پرخاش گرانه بود برمی گردد. او بجز «نیویورکر» در «فیلم کوارتلی»، «مادموازل» ، «نیوریپابلیک» و «مک کالز» هم مطلب می نوشت.

آیا فهم من از مطالب پالین کیل درست است؟  را به قلم شکور بخوانید

Stanley Kubrick

مجموعه 28  عکس کمتر دیده شده   از استاد مسلم سینما استنلی کوبریک.

بیست و یک سوالی که هر عکاسی از شنیدن آن متنفر است

تشنه علم بودن و تلاش برای یادگیری بسیار با ارزش است، اما شاید متوجه شده باشید که گاهی هدف از سوال یادگیری نیست. گاهی اوقات سوالی که از شما پرسیده می شود برای کسب علم نبوده، بلکه برای تخریب و یا تحقیر شما پرسیده می شود و هیچ دلیل دیگری هم ندارد. هر کسی در هر حرفه ای می تواند لیستی از سوال های احمقانه ای که از او در آن حرفه پرسیده می شود، تهیه کند. و به شما قول می دهم این سوال ها آنقدر هم خاص نیستند. سوالاتی که خیلی خیلی آزار دهنده هستند.