چند خط در مورد "همه چیز برای فروش" / از طرف آقای عبدی:-)

با توجه به اینکه پیش از دیدن فیلم، مصاحبه آقای ثقفی را من‌باب وام‌دار بودن ایشان از سینمای اروپای شرقی خوانده بودم، آنچه که امروز در سینما دیدم بیشتر از اینکه انتظاراتم را برآورده کند، ناامیدم کرد. به عقیده بنده تلاش کارگردان برای الهام گرفتن از سینمای اروپای شرقی، بیشتر شکل یک تقلید کورکورانه و بدون هیچگونه زحمتی برای نوآوری و خلاقیت بود. به جز ابتدا و انتهای فیلم، فیلنامه به شدت خالی از ایده و داستان بود و به قول آقای چراغعلی، پایان‌بندی فیلم می‌توانست 40 دقیقه زودتر اتفاق بیفتد بدون آنکه بیننده چیزی را از دست بدهد. دیالوگ‌ها بسیار پیش پا افتاده بودند حتی ادبیات بازیگران هم در طول فیلم یکنواخت نبود. بازی‌ها مصنوعی بود و صابر ابر باز هم نقش‌های پیشینش را تکرار کرده بود. شاید یکی از معدود نقاط قوت فیلم، فیلم‌برداری قابل قبول آن باشد که آن هم تماماً هنر فیلم‌بردار بود و کارگردان تا جایی که توانسته بود با نماهای ثابت و طولانی و نمادگرایی‌های بی‌دلیل و بی‌مفهوم، شیرینی‌اش را به کام بیننده تلخ می‌کرد. البته نباید از موسیقی متن خوب فیلم هم گذشت.

عبدی