مصاحبه با روبر برسون

گفت‌وگو با کارگردان فیلم ذیب، نامزد اسکار و بفتا برای بهترین فیلم خارجی‌زبان

 
 کارگردان جوان اردنی، ناجی ابو نوار، با اولین فیلم بلندش ذیب (گرگ)، یک شبه راه صدساله را پیموده؛ اتفاقی که ممکن است در طول عمر بسیاری از کارگردان‌های خوب جوان روی ندهد. ذیب، داستان دو برادر عرب بدوی و ماجراهایشان با یک انگلیسی مرموز در دوران ساختن راه‌آهن در حکومت عثمانی اردن است. ساختار ذیب همانند پیوند زدن فیلم‌های کلاسیک وسترن جان فورد با فیلم‌های حماسه‌ای دیوید لین و آکیرا کوروساوا است. ذیب در بخش افق‌های تازۀ ونیز جایزۀ بهترین کارگردان را دریافت کرد، و پس از آن در جشنوارۀ فیلم ابوظبی جوایز فیپرچی بهترین فیلم داستانی و بهترین فیلم جهان عرب را از آن خود کرد. ولی مهم‌ترین دست‌آورد ذیب رسیدن به لیست‌ نهایی نامزدهای اسکار و بفتا برای بهترین فیلم خارجی‌زبان امسال است. در جشنوارۀ ابوظبی فرصتی شد تا با این کارگردان جوان اردنی، که انگلیسی را بهتر از زبان مادری‌اش صحبت می‌کند، گپی بزنیم. ناجی ابو نوار جوان بسیار مؤدب و خوش‌مشربی است که به نظر می‌آید این توفیق زودهنگام به سرش نرفته است.
 

قانون «پلان‌های مشابه ممنوع»

 «مارگارت سیکسل» پیش از این هم به عنوان تدوینگر در فیلم‌هایی مثل بیب: خوکی در شهر (Babe: Pig in the City - 1998) و پاهای شاد (Happy Feet - 2006) با همسرش «جورج میلر» همکاری کرده بود. اما مکس دیوانه: جاده‌ی خشم اولین فیلم اکشن او بود. هفته‌ای شش روز و روزی ده ساعت کار برای خلق یک فیلم دو ساعته مهیج با ضرباهنگی سریع از حدوداً 470 ساعت تصویر ضبط شده قطعاً کار آسانی نیست. «سیکسل» در مصاحبه‌ای با مجله‌ی «لس آنجلس تایمز» درباره تجربه‌ی کار روی این فیلم صحبت کرده است. متن این مصاحبه را در زیر بخوانید.