زندگی آدمی بین دو پرانتز قرار دارد. وقتی به دنیا آمدید اولین کنش شما چه بود؟ اولین عمل نوزاد هنگامی که به دنیا می آید چیست؟ گریه یا خنده پاسخی غلط است. بیشتر فکر کنید!
تا زمانی که هوایی از ریه های نوزاد خارج نشود , گریه یا خنده ممکن نخواهد بود. فشار درون ریه های نوزاد در رحم, کمتر از فشار اتمسفر است به همین دلیل به محض تولد, هوا وارد ریه های نوزاد می شود (نخستین دم) , سپس گریه یا هرگونه واکنش دیگر میسر می شود. پرسش دوم , آخرین کنش چیست؟ منظور آخرین عمل قبل از مرگ است, پاسخ سخت نیست: (بازدم).
حقیقت این است که شکوفایی زندگی آدمی در جریان مداومی از دم و بازدم است که چون آلوده یا قطع شود, به دقایقی نرسیده, زندگی , بیمار یا نابود خواهد شد.
تنفس پایه تولید صوت در سیستم گفتار هم هست . در واقع صدای درست محصول تنفس درست است. بهترین فلوت دنیا را هم که به من بدهید, چون دمیدن صحیح را بلد نیستم , جز صدای بوق , صدای دیگری تولید نخواهم کرد. تا زمانی که نواختن صحیح را بلد نباشید , صدای درستی از فلوت خارج نخواهید کرد, بر همین قیاس تا زمانی که تنفس صحیح نباشد , صدا درست نخواهد بود, پس انتظار نداشته باشید پرورش صدا و بیان بدون توجه به تنفس امکانپذیر باشد.
نکته مهم: نقطه آغاز تولید صدای درست , تنفس درست است
تنفس پایه , پی , زیربنا,فونداسیون...و همه چیز صدا و گفتار شماست.
از مرز صدا و بیان فراتر روید و تنفس خود را برای زندگی بهتر بهبود بخشید , چرا که تنفس با تمام ابعاد زندگی در ارتباط است. باور نمی کنید؟ چند دقیقه تندتند نفس بکشید تا ببینید چه آشوب و تلواسه ای در جسم و روح و روانتان برپا خواهد شد!
در پست های بعد در مورد تنفس و دیافراگم بیشتر توضیح خواهم داد
لطفا نظر بدید و هر سوالی دارید بپرسید
خوبه واقعا :) من راضی ام. فقط وقفه نندازید تو گذاشتن پستا. ممنون :)