اندره بازن

"آندره بازن" -به فرانسه André Bazin- :‏متولد ۱۸ آوریل ۱۹۱۸ متوفی به ۱۱ نوامبر ۱۹۵۸، سرشناس‌ترین و تأثیرگذارترین نظریه‌پرداز و منتقد فرانسوی فیلم بود که با رشته‌ای از مقالات به ایجاد و تأسیس نظریه‌ای موسوم به نظریه میزانسن همت گماشت.

  

 او در "آنژر" به دنیا آمد. بازن به همراه ژاک دونیول والکروز در سال ۱۹۵۱نشریه­ ی"کایه‌ دوسینما" یا "دفترهای سینمایی" را تأسیس کردند. در این نشریه بسیاری از منتقدین و فیلمسازان آینده ی موج نوی فرانسه مقالاتی نگاشتند. او خود در این نشریه مقالاتی نگاشت که عموماً پس از مرگش به صورت کتاب‌هایی منتشر شدند. آندره بازان را یک نظریه‌ پرداز واقع‌گرا در سینما می‌خوانند. او اعتقاد شدیدی به استفاده از نماهای باز و برداشت‌های بلند داشت. به عبارتی به جای بهره بردن از مونتاژ و تقطیع نماها به میزانسن و استفاده از عمق نما باور داشت. او همچنین اعتقاد داشت که سینماگر باید دیدگاه‌های شخصی و سبک منحصر به خود را دنبال کند از این رو بر روی فرانسوا تروفو و "نظریه ی مرگ مؤلف" تأثیر فراوانی گذاشت.کتاب "سینما چیست؟" در اصل ترجمه سلسله مقالاتی است که در کتابی تحت عنوان انگلیسی"What Is Cinema?" توسط "هیو گری" جمع آوری شده و در سال ۱۹۷۱ منتشر شده است. این کتاب اولین بار در سال ۱۳۷۶ توسط بنیاد سینمای فارابی منتشر شد که هم ­اینک بسیار کمیاب است. چند سال بعد انتشارات هرمس این کتاب را در یک جلد منتشر کرد. در این کتاب که با قلم و نثر زیبای"محمد شهبا" به فارسی برگردانده شده و با یادداشت هایی از ژان رنوار و فرانسوا تروفو همراه است با مفاهیم بنیادی زیبایی شناسی سینما آشنا می شویم.
هستی شناسی تصویر عکاسی، اسطوره سینمای تام، تکامل زبان سینما، امکانات و محدودیت های مونتاژ در دفاع از سینمای مختلط، بررسی سبک روبر برسون، مطالبی در باره چارلی چاپلین، ارتباط سینما و نقاشی و همچنین مقالاتی درباره دزد دوچرخه، دزیره، امبرتود، لایم لایت، کالبریا، اسطوره موسیو وردو، سرنوشت ژان گابن و سینمای وسترن از جمله مطالبی است که در این کتاب با آنها برخورد خواهید کرد. 
مطالعه این کتاب در درک بیشتر سینما و آشنایی بیشتر با مفاهیم آن در نزد علاقه مندان مفید خواهد بود.

نظرات 4 + ارسال نظر
شکورم چهارشنبه 22 مرداد 1393 ساعت 01:18

آورین
شکور

طلاکوب چهارشنبه 22 مرداد 1393 ساعت 11:32

مرسی برای برچسب، دسته بندی، ادامه مطلب و البته خود مطلب!

مریم حیدری چهارشنبه 22 مرداد 1393 ساعت 14:07

این چند روز پست های وبلاگ زیاده شده خیلی خوبه مرسی از دوستان

عماد زردکوهی چهارشنبه 22 مرداد 1393 ساعت 14:12

شاید یکی از ایراداتی که به بازن بزرگ وارده اینه که این بستر واقعیت اجتماعی رو نه به محتوای اثر بلکه به کل سینما تعمیم می ده و عملا یک نوع محدودیت رو هم برای دروبین و هم هنرمند قاءل می شه و دوربین رو در مقام شی برای بازتولید مکانیکی واقعیت اجتماعی و سینماگر رو یک نوع ناظر بر برداشت این واقعیت می دونه که خودش تخصیصه بر دیدگاه هنر برای هنر که تروفو که شاگرد بازن بود خودش پیرو این نگاه بود . علاوه بر این شاید بهتر باشه بگیم که در اثاری که با مضمون و درون مایه ی اجتماعی اند دوربین باید به کمک مشاهده ی بی تعصب و جهت دهی بیاد نه هر فیلمی با هر مضمونی . همچنین وجه تمایز سینمای داستانی با مستند در امر نمایشی بودن سینماست چنان که وقتی کسی مثل آیزنشتاین از الگوی مونتاژ استفاده می کنه سعی در نفی واقعیت اجتماعی نداره بلکه می خواد اون رو به وجه نمایشی برای بیننده ملموس تر کنه . در آخر هم گزینه های پیشنهادی بازن در فیلم هایی مث همشهری کین همیشه از الگوی برداشت بلند و عمق میدان باز استفاده نمی کنن . ولی مسلما تاثیر افرادی نظیر بازن در سینما شگفت انگیزه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد