نقد به عملکرد آقای یوسف دوست در کانون

بعد از اتفاقاتی که در اکران دوشنبه خانم شهسواریان افتاد گفتم در مورد رفتارهای خودسرانه آقای یوسف دوست این یادداشت رو بنویسم.

شرح ماوقع: برای کمک به اکران رفتم تالار که متوجه شدم تالار باید ساعت 2:45 تحویل داده بشه(این در حالیه که تالار تا ساعت 3 تحویل ما بوده و مدیر اجرایی هم از این تغییر بی خبر ). سریع اومدم پیش خانم برزگری و در مورد این تغییرات ازشون پرسیدم که ایشونم گفتن که این موضوع رو صبح به آقای یوسف دوست اطلاع دادن و ایشون هم با این تغییر بدون اطلاع به مدیر اجرایی موافقت کردن و قرار شده مدیر اجرایی رو مطلع کنن ،که این اتفاق نیفتاده. مدیر اجرایی و تمام عوامل دیگه از این موضوع تا لحظه آخر بی خبر بودن و به دلیل بی تجربگی و نداشتن پیش زمینه برای مواجهه با یک همچین مشکلی، هماهنگی های پیش از اکران مثل چک کردن صدا یا تصویر به خوبی انجام نشد و صدا تا آخر اکران مشکل داشت. 
واقعا چرا باید همچین اتفاقی بیفته که کسی مسئولیتی که نباید و انجام هم نده رو قبول کنه (نه برای بار اول بلکه برای چندمین بار)

این تنها موردی نبود که من شخصا از آقای یوسف دوست دیدم.

موارد دیگه ای که مد نظر من هستن از قرار زیره:

• برای پوستر زنی اینجا بدون من از چند تا از بچه ها خواسته بودم که محدوده سلفا و شهدا و آی تی رو بزنن که بعد که برگشتن دیدم که تعدادی پوستر هنوز مونده وقتی علت نزدن پوسترا رو جویا شدم گفتن که آقای یوسف دوست به ما گفتن اونجا رو نزنین.(آیا این درسته که توی کاری که مسئولیتی ندارن اظهار نظر آن هم اظهار نظر نادرست بکنن. وقتی من به عنوان مدیر اجرایی مسئولیتی رو به کسی میدم آقای یوسف دوست چه حقی دارن که تو کار من دخالت کنن ).
• برای بحث مالی تعمیر کیس کانون یک سلسله نا هماهنگی ها ایجاد شد  که هنوز ادامه داره و مشکل هم حل نشد. 
• به عنوان یک کانونی انتقاد شدید دارم به اکران تولیدات کانون. ضعف های بسیاری داشت که بخش اعظمی از ایرادات به مدیریت ایشون برمیگرده. تبلیغات بسیار بسیار ضعیف بود که به نظر من توجیهی که برای کمک نکردن بچه ها آوردن رو تا حد زیادی قبول ندارم. برنامه هایی که برای روز های اکران عنوان کرده بودن تا حد خوبی انجام نشده بود .
• موضوع دیگه موضوع دی وی دی رام کامپیوتر کانونه که از دو روز قبل از اکران آقای قربانی(شنبه 18 آبان)خراب شده و باید تعویض بشه اما ایشون عصر چهارشنبه به من اطلاع میدن و توی جلسه ی شنبه هم کاملا حق به جانب با عنوان یک کار فورس ماژور از من طلبکار میشن. آیا این درست است که مدیر اجرایی یا یک مسئول سمت کاری که میتونه در آرامش انجام بشه رو اونقدر عقب بندازن که به حالت فورس ماژور دربیاد.

به نظر من مشکل از اونجایی شروع میشه که مسئولیت اشتباه ها به گردن گرفته نمیشه و با توجیه های با مورد یا بی مورد و پشت گوش انداختن های متعدد باعث فراموشی موضوع و عدم مواخذه موثر میشه .
منظور این که بعد از این تعداد اشتباه و تذکر که تعدادی از اون ها رو من اسم بردم درس عبرت نمیشه براشون و به کارایی که نباید، ادامه میدن....