نظریه‌پردازان سینما، به کرات از جایگاه زمان در هنر سینما سخن گفته‌اند. حتی سینماگران نامداری چون آندره‌ی تارکوفسکی، اساساً سینما را پیکرسازی در زمان دانسته و آلن رنه نیز سینمای خود را بر پرسش پذیری خاطره استوار ساخته و از این طریق به فرم‌های بسیار بدیع روایتی دست یافته‌اند.
می‌توان گفت که زمان در انواع هنرها همچون ادبیات، موسیقی و حتی هنر ایستایی چون نقاشی جایگاهی در خور دارد. اما به لحاظ ماهیت هنر سینما که از حیث ماهیت، سوبژکیتوتر از هنرهای دیگر است، قدر و منزلت و رتبه آن، متفاوت و رفیع‌تر از دیگر انواع هنرها است.
ادامه مطلب ...