فربد و کاراییِ بالفعلَش

از ایده هایی که تو ذهنمه و  "فعالیت"هایی که می خوام بعد از کنکورِ هنرم تو ترمِ بعدتر (مهرِ 93) تو کانون فیلم انجام بدم نمی گم، که شکوری بدو-بدو نیاد و بگه "تو هم کشتی ما رو با این فعال بودنتو و ایده هات"... 

ولی، از یه فعالیتِ خاصی می خوام بگم، که تو دوره ی کنکورم و تو همین ترمی که می یاد می خوام انجام بدم:

تو اکران هایی که تو تالارِ ابوریحان برگزار می شه، قبل از اینکه فیلم اکران بشه، من قطعه هایی رو با پیانو بزنم...درست مثلِ اتفاقی که تو اکرانِ دهلیز افتاد.... 

حتی این ایده هم به سرم زد برایِ هر چه جالب تر شدنِ این کار، که حضار، تو ورقه هایی که توش سوالایِ مربوط به فیلم و نقدش می نویسن که سوالاشون پرسیده بشه موقعِ نقد، "آهنگ هایی که می خوان تو اکرانِ بعدی اجرا بشه" رو هم بنویسن تو همون برگه؛ که من اون هایی رو که در سطحِ نوازنده گیم هست و تشخیص می دم که تنظیمش برایِ پیانو جالب و قشنگ می شه رو کار کنم و تو اکرانِ بعدی بزنم...یه اتفاقِ کاملن پاپیولِر، خاص، جالب و دوست داشتنی:)...

و این- هر چند که اصراری ندارم - به نظرم زیباست که یک حرکتِ "بینِ کانونی" تلقی و محسوب شه: کانونِ فیلم با همکاریِ کانونِ موسیقی...حتی می شه تو پوسترهایِ تبلیغِ فیلم هایِ با-اکران-در-تالار-ابوریحان، به این ماجرایِ "پیانویِ درخواستی" اشاره هم بشه... 

خلاصه که...:
 

از این ایده استقبال کنین!! 

اکران دهلیز - نقد و بررسی