سینمای اکسپرسیونیسم هنری ترین مکتب در تاریخ سینماست . آلمان در سال های 1919 تا 1924 را به خاطر شکست در جنگ ، به سخت ترین شکل ممکن گذراند و در نتیجه شورش ، کودتاها ، مداخله های نظامی و کاهش ارزش پول به شدت متزلزل شد اما از نظر هنری این دوران غنی ترین دوران سینمای آلمان به شمار میرود .
فیلم " دانشجوی پراگ " اثر " اشتلان ریه " اولین فیلم این مکتب است . این فیلم مربوط به مسئله ی هویت آدمی است . به گونه ای که شعبده بازی ، نمونه ی دانشجویی را به کار میگیرد و او را وادار می کند که به قتلی دست بزند و گناه قتل را به گردن دانشجو می اندازد و او به ناچار خودکشی میکند .
اینگونه ایجاد خلل در ماهیت آدمی ، تجربه ای است که در سینمای آلمان افزایش می یابد ، انسانی که توسط نیروهای نامرئی هدایت میشود و دست به اعمالی می زند که خود را برای انجام آن ها مسئول نمی داند .
اما مشهورترین اثر این مکتب " مطب دکتر کالیگاری " به کارگردانی " رابرت وینه " و نویسندگی " کارل مایر " است که این سناریو از یک بازار آغاز میشود . در آنجا یک شعبده باز به معرفی واسطه ی خود می پردازد و او مرگ دانشجویی را پیش بینی میکند که در همان شب به قتل می رسد ، یکی از دوستان دانشجو ماجرا را پیگیری میکند و به نتیجه میرسد که شعبده باز ، رئیس یک بیمارستان روانی است که به کمک هیپنوتیزم بسیاری از بیماران خود و از آن میان همان واسطه را ، وادار به جنایت های متعددی و پس از فاش شدن راز ، رئیس بیمارستان قدرتش را از دست می دهد و کارش به جنون کشیده می شود .
آنچه که این فیلم را از لحاظ سینمایی متمایز میکند نقل داستان هایی تودرتو و نوآوری در دکور است . در دکور برای تلقین تخیل و توهم دیوانه ، تعهدا از اشکار هندسی ، سایه های بزرگ ، سیاه بودن اشخاص و اشیاء ، سفید بودن و لخت بودن آسمان و دیوارها و کوچه استفاده شده است .
همچنین از دکورهای نقاشی شده استفاده شده است ، نورپردازی و میزانسن در اکسپرسیونیسم بسیار اهمیت داشت و خانه های نوک تیز و کج ، صندلی های بلند ، راه پله های خمیده و نا استوار بسیار در این مکتب دیده می شود .
ویژگی های مکتب اکسپرسیونیسم :
- از دیزالو و فید به جای برش مستقیم استفاده میشد . به این معنا که نماها هرگز قطع نمیشود بلکه در هم ادغام میشوند و یاا به آهستگی در تاریکی محو میشود .
- شخصیت ها با گریمی اغراق آمیز هستند تا انسان های مضطرب ، روان پریش و دیوانه را به خوبی نشان دهند .
- داستان ها مضامینی پیچیده و وهم آلود دارند .
- فیلمبرداری در مکان های سربسته ( استودیو ) انجام می گرفت .
- نورپردازی پرکنتراست است به صورتی که بتوان سایه را بعنوان یک عامل بازی شناساند .
- دکور نامتعادل با اشکال هندسی ، مثلثی و دارای زوایای تیز است .
جالب بود مرسى !
ممنون از این اطلاعات
البته من که هنوز این جور فیلمی ندیدم
نوسفراتو ساخته ی فریتس لانگ نمونه ی بسیار خوبی از این مکتب بود
بسیار عالی
فقط یه نکته ای در رابطه با تصحیح حرف مهدی:
نوسفراتو رو مورنائو ساخته که در کنار فریتس لانگ(کارگردان متروپلیس و دکتر مابوز قمارباز) از بزرگترین فیلمسازان مکتب اکسپرسونیسم به شمار میاد