کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید بهشتی

گزارش فعالیت کوتاه/ بازدید سینمایی کانونی

پروژه بازدید از شهرک سینمایی با موفقیت به پایان رسید به همراه کلی اتفاقات بامزه و در عین حال مفید (!) . جای بقیه ی اعضا که نبودند واقعا خالی بود. ساعت 10 به شهرک رسیدیم و در زمان دو ساعته به گردش در دکورهای پروژه های سینمایی پرداختیم. دور هم بودن اعضای یک کانون به این شکل خاطره ی خوبی حداقل برای من بود. شرح وقایع و عکس ها را به صورت مفصل در پست بعدی خواهم گذاشت.

از یک ماه قبل بابت این کار می ترسیدم که نکند بد برگزار شود اما به لطف دوستان به خوبی تمام شد، صرف نظر از اینکه آقای شکوری قرار بود به همه شام بدهند!

از تک تک کسانی که مرا در این بازدید کمک کردند ممنونم.

فعالین:

خانم ها :

فاطمه توفیقی

زهرا حسینی

کیمیا برخورداری

مریم حیدری

آقایان:

عباس شکوری

امیرحیدری

مجتبی طغیانی

محمد مهدی رسولی

کاظم فاضلی

مسعود زرگر

و خودم

نیلوفر شهسواریان پنج‌شنبه 27 فروردین 1394 ساعت 22:22

نظرات 16 + ارسال نظر

زرگر پنج‌شنبه 27 فروردین 1394 ساعت 22:26

خسته نباشید، بسیار عالی بود

مریم حیدری پنج‌شنبه 27 فروردین 1394 ساعت 22:27

خیلی خیلی خسته نباشی نیلوفر جان ..عالی بود ..جدا هم که خیلی خوب بود که همگی دورهم بودیم ...خاطره ی خیلی خوبی شد .

معین یوسفی فر پنج‌شنبه 27 فروردین 1394 ساعت 22:39

بسیار بسیار بسسسسیارررر فعالیت و بازدید خوبی بود تشکر فراوان از دست اندرکاران به خصوص خانم شهسواریان

کاظم فاضلی پنج‌شنبه 27 فروردین 1394 ساعت 22:58

خسته نباشید ، واقعا خوب بود همه چی
من که کاری نکردم جز لذت بردن :دی

یادمه آخه یکی از جعبه ها رو آوردین به اتوبوس با خودتون!
شهسواریان

شهسواریان پنج‌شنبه 27 فروردین 1394 ساعت 23:00

خواهش می کنم کاری نکردم
اگه کسی از قلم افتاده بگین لطفا.

جهان پنج‌شنبه 27 فروردین 1394 ساعت 23:26

رعنا!
خیلی خسته نباشی نیلوفر جانم... عالی بود

توفیقی پنج‌شنبه 27 فروردین 1394 ساعت 23:41

از وقتی برنامه احتمالی مشخص شد، اون روزو خالی کردم تا حتما حضور داشته باشم.
دیشب هم برای همه خانواده مشخص کردم فردا نیستم و داریم میریم بازدید.
خلاصه که همه چی مهیا بود برای رفتن...
نمیدونم چرا صبح اینجوری شد و ساعت 8 ، گیج و منگ از خواب پریدم و دور و برمو نگاه میکردم میگفتم جا موندم، جاموندم...
امکان نداشت نیم ساعته برسم دانشگاه، امکان نداشت؛ اما دوست نداشتم فکر نرفتن به خودم راه بدم...
در عرض 5 دقیقه حاضر شدم
من که سابقه ی جاموندن در "عین حضور" رو داشتم، ترسیدم حتی اگه سر وقتم برسم، بازم منو جا بذارن!
{پست "جامانده" شرح واقعه رو بیان میکنه، اون بالا جست و جو کنین، میاد!}
به لطف جناب برادر ، 20 دقیقه ای رسیدم
و خوشبختانه برنامه، خیلی منسجم تر از اونی بود که کسی رو جابذاره!
ممنونیم از مدیر اجرایی این بازدید و پیشنهاد خوبش که خاطره خوبی رو برامون رقم زد! مطمئنا تو خاطره من و همه کانونی ها باقی میمونه.