یک اقتباس سینمایی دردناک و البته یک سوال(این را بسیار جدی بگبربد)

دیروز داعش باز در عراق سر یک خبرنگار افسرده و انسان دوست ژاپنی را که از ابتدای درگیری ها در سوریه برای به تصویر کشیدن زندگی کودکان سوری به آن کشور رفته بود را برید!

اما نکته جالب اما دردناک تحلیلگران این است : بریتانیایی که سر گروگان های خود را میبرد بسیار تحت تاثیر فیلم هفت ساخته دیوید فینچر است . از لباس نارنجی و لوکیشن گرفته تا زاویه فیلمبرداری حرفه ای این کار .

حالا این سوال مطرح است : با اوضاع خشونتی که در جامعه جهانی موج میزند آیا زبیا نشان دادن خشونت مثل کشتن سر بریدن , تجاوز و ... در فیلم های کسانی امثال تارانتینو , کیم کی دوک و ... دیوانگی نیست ؟ آیا این کارها به خشونت و جذب شدن افراد به خشونت کمک نمی کند ؟ مگر خشونت افراطی توجیه و یا همذات پنداری دارد ؟

کارگردان هایی هستند که متاسفانه بر زیبا و هنری نشان دادن خشونت و از همه مهم تر همذات پنداری با آدم مجرم بسیار تاکید دارند .