لحظه ای که مجبور می شوی به خودت بگویی: باریک ا.../ آموزش تجربی تدوین

در استفاده از قابلیت های تدوین غیرخطی و جلوه های ویژه ی ایدیوس به ویژه برای تولید کلیپ، تا جایی می شود با استقرا از عهده ی قسمتی از کار برآمد ولی از جایی به بعد باید آنقدر نسبت به ابزارهای ایدیوس تسلط پیدا کنی که برای گرفتن یک نتیجه ی خاص بنشینی و «فکر کنی» و دائم از خود بپرسی: «برای اینکه این تصویر به این شکل تغییر کند یا به این صورت درآید، چه راهکاری وجود دارد.» 

 

در این نقطه، در صورت تسلط بر ابزارها، مغز شما مدام در حال ترکیب فیلتر ها و امکانات ایدیوس و رسیدن به نتیجه است.

اگر تسلط داشته باشید، نتیجه ی کارهایی که باید با استقرا و بعد از صرف ساعتها تلاش و زمان برای رندرینگ به دیدن آن در صفحه ی مانتیتور موفق شوید را در چند دقیقه در مقابل چشمانتان می بینید. (مثل صحنه ای که نئو در ماتریکس1 در حال فرا گرفتن پرواز با هلی کوپتر است) و النهایه از بین مجموعه ی زیادی از روش ها و منتج شدن به نتایجی که ثانیه به ثانیه در ذهنتان دیده می شود، چشمانتان ثابت می شود، برقی می زند و نتیجه ی مطلوب را به چنگ می آورید.

رسیدن به این نقطه، آنقدر لذت بخش است که به خودتان خواهید گفت: «باریک ا...»

در این راستا ابزارهای

Sequence از time line

Belend filters از بخش افکت های تصویری

Combine filters از بخش افکت های تصویری

Chromakey از بخش کی ارز ها

3d picture in picture از بخش کی ارز ها

Layouter از دیفالت پنجره ی information

Cherominance از بخش افکت های تصویری

و Mask از بخش افکت های تصویری

بسیار راهگشا هستند.

در تولید کلیپ انجمن علمی سه بار به چنان نتیجه ی فکری و احساس مطلوبی رسیدم که نه تنها وادارم کرد این پست را بنویسم بلکه حتی بعد از مدت ها به خودم گفتم: «باریک ا... بابا، باریک ا...»

شکور