یخ زده

نمیدونم یهو چی شد هوس کردم انیمیشن ببینم. سریال انیمه ی وان پیس رو شروع کردم و تا الان 640 قسمتش رو دیده ام و منتظرم تا قسمت های جدید بیاد تا از یوسف دوست بگیرم. لگو رو هم که پریشب دیدم و امشب، یخ زده:

  یک انیمیشن که اگه ایده ی جدیدش تو انتخاب کاراکترها و بحث های مربوط به عشقش رو کنار بذاریم، میشه گفت در راستای سبک و سیاق کلاسیک و قدیمی دیزنی ساخته شده. گره های اصلی فیلمنامه بدک نیستن ولی گره های فرعی خیلی بی دلیل و همینطوری رخ میده و حل میشه... تصویر فوق العاده است و میزانسن های حرکتی خیلی با تم داستان و سبک انیمیشن می خونه. آوازها اونقد زیاده که حتی کار به یک اثر موزیکال نزدیک شده.

گرفتن جایزه ی اسکار بهترین انیمیشن سال نشون دهنده ی ضعف سایر رقباست چون به نظر من این انیمیشن هرچقد هم که برای کسایی که با دیزنی بزرگ شدن، نوستالژیک و دلپذیره، ولی اصلاً قابل قیاس با شاهکارهایی مثل وال ای، در جستجوی نمو، بالا، شهر اشباح، داستان اسباب بازی ها، کمپانی هیولاها و رالف خرابکار و حتی شرک1 نیست... حتی من از «بازگشت نگهبانان» و فراز و فرودهاش خیلی بیشتر خوشم اومد تا یخ زده...

به هر حال به نظرم تماشای این انیمیشن به شدت برای خانم ها و همچنین دوستانی که با دیزنی بزرگ شدن دلپذیر خواهد بود.