به مناسبت اکران خصوصی درایور / مصطفی عطارپور / عاشق واقعی سینما

مصطفی عطار یکی از عاشق های واقعی سینما تو کانونه... درضمن تاریخ ناطق سینما هم هست. از بچه های نسل اول کانون هم محسوب میشه. (به این پست نگاهی بکنید)

در گذشته من همیشه عطار رو به تنبلی و حرف زدن صرف متهم می کردم. ولی به نظر من از سال پیش چنان تغییر رفتار و عملکردی داشته که باید الگوی کسایی باشه که همش صرفا به کانون، نقد غیرهنری بودن میکنن. 

 

مصطفی اونقد عاشق سینماس که بعد از عمری، برای دیوار کانون با اصرار و سماجت طرح کارگردانان رو چید و با قلدری تونست حرفش رو به کرسی بنشونه تا ما الان یه دکور خیلی خوشگل و کاملا نمادین از سینما داشته باشیم...

برخلاف عده ای که یه گوشه نشسته اند و با پز هنری بودن، همش از این حرف میزنن که کانون فقط شده کار گروهی و بحث هنری توش نیست، عطار در کنار نقد کردن، می دونه که این خود بچه های هنری هستن که باید آستین بالا بزنن تا جو کانون رو هنری نگه دارن.

عطار دم به دم هر وقت که فرصت پیدا میکنه، اکران عمومی می کنه. اکران خصوصی انجام میده. بحث سینمایی میکنه. روی سن در مورد فیلم ها صحبت میکنه. الان هم فکر طرح کلاس تاریخ سینما تو سرشه. حتی وقتی میخواستیم اسم فامیل بازی کنیم، به جای اسم فامیل میگفت که اسم فیلم و کارگردان کار کنیم. تو کارهای گروهی هم تا جایی که وقت داشته باشه کمک میکنه. برعکس مشهدی با قبول شدن تو ارشد سینما، از قبل هم پررنگ تر شده. خلاصه عطار یکی از کساییه که در حال حاضر واقعا صرف حرف نیست و برای بعد هنری کانون، با آرامش، بدون سر و صدا و بدون ادعا، کار میکنه، کار میکنه و کار میکنه.

با اینکه قطعا با عطار هم در مسائلی از کانون اختلاف نظر دارم ولی بسیار لازم می بینم که بگم از حضور همچین عضو خوبی در کانون بسیار خوشحالم و ای کاش امثال عطار تو کانون زیاد تر بشن.

امیدوارم مدعیان هنر در کانون دست از اینهمه صحبت کردن بردارن و با تکرار عملکرد عطار، هنری بودن واقعی خودشون رو اثبات کنن و باعث پر رنگ تر شدن جو هنری کانون بشن...

شکور