کانون فیلم...خونه ی امید جدید من

سلام

روزگاری که من خیلی الکی اومدم تو دنیای فیلمسازی با انجمن سینمای جوان شروع شد...

این انجمن ها یه جورایی پاتوق بچه هایی بود که دوره می دیدن یا اینکه دوره دیده بودن و می اومدن برا ساخت فیلم جلسه می گذاشتن...تعداد زیادی جلسه پیش تولید فیلم و نمایش فیلم و نقد و بررسی و صحبت برگزار می کردیم...من خیلی وقتم رو اونجا صرف می کردم...

شبیه کانون فیلم بود منتها با سیستم اداری و داشتن رییس اداری و البته اگه بدونید انجمن سینمای جوان الان برا خودش یه سازمان هست...

 وقتی دوره فیلمسازی ما هم تموم شد کم و بیش سر می زدیم به اینجا...آدمای جدید می دیدیم...معلم ها،اساتید و ...

درسته که انجمن خروجی خاصی در زمینه فیلم نداشت اما همون بخش دوستانه ش ک پاتوق فرهنگی بود برای ما جای امیدواری داشت.

خب من مدتی در تلویزیون مشغول کار شدم و کمتر وقت می کردم که اونجا برم... و وقتی هم که رفتم فهمیدم که ....

دیگه مثل قدیم نیست که حالت پاتوق گونه داشته باشه

قدیمیا جاهای مختلف مشغول ب کار شدن

و جدیدی ها هم خیلی انگیزه و مشتاق به ادامه راه سخت فیلمسازی ندارن

اصلا فعالیتی دیگه اونجا انجام نمی شه

روزگاری انجمن سینمای قم در تولید رتبه اول رو داشت

اما الان

مث یه اداره ی خیلی ساده صبح درش رو باز می کنن و ساعت 6 عصر هم بسته می شه...

این برای من و همدوره ای های من که روزگاری خونه نمی رفتیم که اونجا باهم باشیم خیلی سخت بود

ولی خب چ می شه کرد

...

اما این برای من کمی سخت تر بود...

چون من شوق ساختن فیلم داشته ام و دارم

همیشه ساخت فیلم رو ب همه چیز ترجیح می دم

من تو تلویزیون کار می کنم پول خوبی هم می گیرم

اما از نظر روحی ارضا نمی شم

...

...

...

این پست رو نوشتم که بازم از شما و کانون بخاطر صرف بودن و فقط بودن تشکر کنم

من خونه ی امیدم رو از دست داده بودم اما کانون نگذاشت که ناامید بشم

اینجا فیلم ساخته می شه 

فعالیت های جنبی مثل کتاب صوتی،اکران فیلم،کلاس تخصصی،کارگاه برگزار می شه

اینا حال من رو خوب می کنه

چون اینها چیزهایی هستن که ماندگار هستن و از آدم یادگار می مونه...

خیلی اتفاق خوبیه ک عباس شکوری و سعید پشت مشهدی دارن فیلم می سازن...خیلی خوشحالم

برا همینه که سعی کنم زیاد اینجا بیام و در حد توانم کمک کنم...

اینجا جاییه که همه ی احساسات خوب رو ب آدم تزریق می شه

من حتی کارهایی که پول توش داشته رو بخاطر برنامه های کانون رها کردم (این که می گم عزت هست نه منت...چون دوس دارم شدت علاقه م رو ب کانون بگم)

امیدوارم سالهای سال این خونه ی امید برپا باشه 

منم همیشه حاضرم با همه وجودم پای این کانون بمونم...

پایدار باد کانون فیلم...َ