لینکلن اسپیلبرگ

به نظرم اسپیلبرگ به جایگاهی رسیده که دیگه به فیلم ساختن فکر نمیکنه.

در لینکلن هم او تاریخ نوشت. به نظر من فیلم ها در ماندگاری و تثبیت تاریخ، خیلی از هر وسیله ی دیگه مخصوصا کتاب های تاریخ، موثر تر هستند. نمونه اش هم فیلم های تاریخی خودمون مخصوصا سریال امام علی که عده ای در نقدش حتی گفته ان که شخصیت قطام اصلا به این پر رنگی نبوده (ولی آیا دیگه کسی میتونه اینن رو باور کنه؟!)

اصلی ترین چیزی که در این فیلم (لینکلن) دیدم، مشکلات دموکراسی بود. مشکلات ریشه ای که جداً غیرقابل حل هستند ولی همچنان در مقایسه با دیکتاتوری، به حال بشر، و بالاتر برد تحقق عدالت، مفید ترند.

توصیفی که از مجلس تصویب کننده ی اصلاحیه ی قاون اساسی شد، نشون داد که حتی گاهی پاک ترین اهداف هم بدون تمسک جستن به وسیله های ناپاک غیرقابل تحققند. ولی سوال اینجاست که در این موقعیت باید چه کرد؟ بیخیال اون هدف خیلی خیلی گنده شد یا به اون وسیله ی زشت دست یازید؟

...

من فیلم رو یک بار دیدم و شاید بهتر بود که بعد از دیدن بار دوم، نظر می ذاشتم؛ ولی ازونجایی که فیلم چندان جذابی برام نبود، شاید دیگه نبینمش. در عین حال به نظرم این فیلم، در توصیفش از یه اتفاق خیل گنده، یکی از مهمترین فیلم های ساخته شده است.

درمورد خود فیلم که بخوام بگم، حرف خاصی نمی تونم بزنم.

یه فیلم که اصلا نقصی توش ندیدم، جز موسیقی به شدت تکراری جان ویلیامز

از همون پلان های اول مطمئن بودم که موسیقی از جان ویلیامز، همکار همیشگی اسپیلبرگه.

اونقد موسیقی شبیه موسیقی نجات سرباز رایان بود که به ذهنم اومد اصلا شاید نت های همون موسیقی رو حالا با آلات موسیقی دیگه ای نواخته باشن.

بازی های فوق العاده بی نقص. مخصوصا تو سبک راه رفتن دی لوئیس که تخصصشه.

سکانس محشر سخنرانی تامی لی جونز...

همه چیز معرکه بود

اصلا نمیتونم حرفی بزنم

امیدوارم که فیلمی که دیدم، تحریف واقعیت نباشه

میدونم که امریکایی ها به این رئیس جمهورشون خیلی افتخار میکنن. قبل از این لینکلن، فیلم آبراهام لینکلن، شکارچی خون آشام ها رو هم دیده بودم. جفتشون من رو به شدت راضی کردن.

قبلی به عنوان یه فیلم به شدت سرگرم کننده و این یکی به عنوان یه فیلم بسیار سنگین و عمیق و توصیفی از یکی از مهمترین تلاش های بشر برای یه هدف که شاید آزادی باشه (و شاید نباشه. راستش اونقد می بینم که همه چیز داره به هر وسیله تحریف میشه که می ترسم بگم این تلاش، صرفا با اهداف پاکی انجام شده باشه)

خلاصه که وقتم رو حروم نکردم و معتقدم اسپیلبرگ، دیگه وقتش رو صرفا برای رسیدن به هدف کم ارزشی مث ساختن یه فیلم صرف نمیکنه.

اون به فکر کارهای بزرگتریه

مثلا نوشتن تاریخ.