به نام و برای پدر . . .

تو سالهایی که من تازه داشتم به سختی ساعت امتحانات سوم دبیرستان رو تموم می کردم و کنارش تو یه پرده فروشی مشغول به کار بودم،شخصی با تلاش فراوان در رشته ی حقوق وارد دانشگاه شهیدبهشتی شد که بسیار علاقمند فیلم بود...

و از اونجایی که آرزو داشت فیلم"نجات سرباز رایان" رو روی پرده ببینه کلی دوندگی کرد و یه کانون کوچولو برای این کار راه انداخت که فقط یه فیلم ببینه

دریغ که این فیلم رو نتونست روی پرده ببینه اما کانون رو با دوندگی  های فراوان که تا همین ساعت نوشتن این مطلب ادامه داره ساخته و نگهداشته و به چشم یه پدر به این کانون با تمام بالا و پایین ها و جزئیاتش نگاه می کنه...

ادامه این مطالب رو توی مستند کانون خواهید دید...

اما غرض

تبریک تولد این مرد بزرگ و خستگی ناپذیر بود

...

تولدت مبارک

عباس . . .*

* پی نوشت :

آخرین دیالوگ فیلم آژانس شیشه ای...

(عکس پشت صحنه ی تردید ابدی عباس شکوری و محمد شفیعی)