غریبه... از فیلم های فجر

غریبه

خوب...مثلا ما هم میخوایم یه سری فیلم بسازیم درمورد بحران های عراق و این حرفا...

داستان که خیلی شفاف بود و نکات پیچیده ای که باعث هیجان بشه وجود نداشت

ایده به شکل جالبی بومی بود... اینکه یه سرباز امریکایی دوست داره مرقد کسی که اسمش امام حسینه رو ببینه ولی فیلمنامه اونقد رو بود که آدم تا فیلم تموم شه، زجر می کشید

شریفی نیا و کورش تهامی نشون دادن که اصلا برای اونچه خودشو ادعا دارن «هنر بازیگری» ارزشی قائل نیستن... کلا به نظر می رسه ولیدبن عقبه، تمام شد... کورش تهامی که شروع نشده دیگه باس گذاشتش کنار

بنده خدا جمشید هاشم پور، صورتش می لرزید... آثار پیری اونقد تو حرکات صورتش پیدا بود که خیلی دلم گرفت... با این حال به نظرم از همه بهتر بود... هرچند تو اون وضعیت افتضاح، بهترین بودن مزیت خاصی تلقی نمیشه

کمی فیلمبرداری میتونست مورد توجه قرار بگیره مخصوصا حرکت های کرین که خیلی بی نقص بود... خیلی کرین هاش رو خوشم اومد... ولی بازم چه فایده

خلاصه که افتضاح بود... اگر تو تلویزیون هم پخش میشد، موجب آبروریزی بود چه برسه تو سینما اونم تو فجر!!!!

شکور