فجر...گهواره ای برای مادر...راهبه ای ایرانی

دیروز ساعت5 بعد از ظهر همراه با خانم تدریس J فیلم رو در سینما فلسطین دیدیم

اسامی آشنای تیتراژ عبارت بودن از حسین مهکام، مستانه مهاجر، اشکان مهری و امیر آقایی. خود مهکام هم تو سینما بود برای دیدن فیلمی که فیلمنامه اش رو نوشته...

پناه برخدا رضائی کارگردانش بود که به نظرم از گروه فیلمسازای اروپازده ی ایران باشه... کسایی که میزانسن های دوربین دیگه اونقد براشون مهم شده که بقیه ی مسائل رو از یاد برده ان 

این اولین نظر من درمورد فیلمه.... شاید اگه بازم ببینم، نظرم عوض شه...

فیلم به شدت متوسط بود

به شدت

حتی خود مهکام هم از ریتمش شاکی بود...

البته باید اعتراف کنم که تا حالا همچین فیلمبرداری ای که اینقد تصاویر از بالا و همش با تراولینگ گرفته بشن ندیده بودم... شاید حتی نامزد بهترین فیلمبرداری هم بشه

ولی به نظرم استفاده از این فنون، هرچند متناسب با فرم به نظر می رسید، همیشه نشون دهنده ی کارگردانی خوب نیست! شاید صرف تقلید باشه... وقتی کارگردان از این اتهام مبری می شه که در سایر اصول کارگردانی هم بدرخشه

موسیقی پیمان یزدانیان به دل می نشست... صدای آکاردئون و سازی مثل بالابان هر از چندگاهی می آمد و می رفت و به تم فیلم کمک می کرد

به نظر می رسه هیچ کس جز الهام حمیدی نباید نقش اول این فیلم رو بازی میکرد... تا امروز که همش نقش همسر پیامبر و قدیس و ... بازی کرده بود... این بار هم نقش یک راهبه رو... البته راهبه ی ایرانی... ولی بازیش چنان هم خاص نبود... مخصوصا وقتی مثلا میخواست در کسوت یک متخصص، با لهجه نماز بخونه، کلی ایراد داشت... تازه ایراد هایی که خانم ما که متخصص عربیه گرفت که دیگه هیچی... تو قحطی امسال شاید نامزد بازیگری هم بشه

بازی های فرعی بعضی جاها خیلی بد بودن

صداگذار یا مهاجر تو یه تیکه که موسیقی کار کرده، سوتی داده بود...

پلان بازیگر خواستگار، سالن سینما رو از خنده ترکوند و تمام تلاش فیلم نقش بر آب شد...(وای الان فهمیدم اون خود کارگردان بوده! خودش فیلمش رو خراب کرد!)

و همونطور که به خود مهکام هم گفتم، جزئیات فیلمنامه به نظر کم می رسید

و از همه بدتر، انتهای فیلمنامه بود... ای کاش مادر به اذن خدا، برای باز شدن مسیر، با رضایت قلبی خودش، از این دنیا می رفت.

هرچند فیلم خوب نبود، ولی چیزی رو میگفت که من دوست داشتم... دین گریزی مردم الان به علت «دین گریزی زدگی»! 

فیلم خوبی نیست ولی برای نمایش در دانشگاه، ذره ای ایراد نداره