راستی هیچوقت هیچوقت از کرخه تا راین رو ندیده م

غرض از نوشتن این پست اینکه الان از تماشای "بوسیدن روی ماه" برگشته م. 

آقا توی ذوقم خورد. 

نمی دونم یه جوری بود.جدی نگرفتمش.اونطوری نبود که بخای جدی بگیریش و درگیرش بشی.یه خانم مسن بانمک داشت.یه خانم مسن که دوستش بود و بسیار با سلیقه و خونه دار و اینا.که هر سکانسی که حرف میزد تو نزدیک ترین سطح اطرافش ظرفهای شور و آبغوره بود. 

یه دختر کنکوری داشت که همش پای تلفن حرف میزدو می خندید.و انقد بش گفتن برو سر درست من جای اون اعصابم خورد شد.یه صابر ابر داشت.با اون صدای همیشه بغض دارش و نگاهای درموندش.خوب بود. 

اما تمام اتفاقات فیلم در تعجب من گذشت.توجیه نداشتند.نمی خام فیلمو برا اونایی که ندیده ند لو بدم.اما واقعا؟ داری به من میگی باور کنم یه مادر به خاطرشیرین کردن روزای آخر عمر دوست چهل ساله ش پیکر پسر دردونه شو قبول نمی کنه؟ فرم رو پر نمی کنه؟میگه پسر من نیست؟ 

نمی دونم اصطلاح سینمایی این منطقی نبودن چیه؟  

این "مادری" قشنگ کجای فیلم بود که من درکش نکردم؟پیشکش به تمام مادران ایرانی. ؟

ببخشید خب من نفهمیدمش.نمیخام بی انصافی کنم.زحمت کشیده بودند.

اما طراحی صحنه ش خوب بود.از خونه خانوما خوشم اومد.اصلا دلم ضعف میره برا این خونه حیاط دارای بزرگ با اتاقای بزرگ و درای بزرگ چوبی شیشه یی. 

چه ربطی داره.نمی دونم. همون.از لوکیشنش خوشم اومده لابد 

توی اکران این فیلم در دانشگاه امیر کبیر از آقای کار گردان پرسیده شده.این دختر خیلی غربی نبود.ایشون گفتن کمی موافقن ولی میخواستن طی فیلم سیر تحول این دختر رو هم نشون بدن. 

لابد منظورشون همون بغض کردنه و "راستی اگه دیدیش از طرف من روی ماهشو ببوس " و با گریه رفتنه بوده.باشه. 

بعد پرسیده ن که چرا این خانوم مسن تا توی اتوبوس از شیشه به خیابون زل میزنه یا صحنه تصادف میبینه یا دعوا و شولوغ کاری و داد و بیداد؟ قصدتون چی بوده؟بد نشون دادن اوضاع؟ که ایشون گفتن بله دقیقا قصدشون همین بوده!

دلم فیلم از کرخه تا راین روخواست.نه من باب مقایسه.الان آهنگشو میزد چون.