دکترین: درمورد حضور کم رنگ شده ی دبیر

خوب

اتفاق خاصی افتاده که من به عنوان یکی از اعضای نهاد تصمیم گیری کانون، ترجیح دادم در این سکوت، یه ری اکشنی نشون بدم

...

قبل از اینکه به موضوع اصلی بپردازم، باید بگم که فرامرزی نزدیک به 70-80 درصد از آنچه ازش توقع داشتم رو تو این دوران دبیری اش تا امروز برآورده کرده

البت به نظر شخص من، در این اواخر، تنبل شده بود، ولی بازهم نسبت به اتفاقاتی که با دبیری سایر اعضای کانون میتونست بیفته، بسیار مطلوب بود...

البت در مقابل نظر من، افرادی با نظرات عمیق تر و یا سطحی تر، مخالف من فکر میکنند

ولی من که به شدت تو کانون بودم و دردسرهای دبیری رو دیدم و کلا همه ی کاراش زیر ذره بینم بوده، نظرم اینه که گفتم...

قطعا ضعف های بزرگی هم در کارهای فرامرزی تا به امروز بوده که به نظرم مهمترینشون، عدم اولویت بندی صحیح بین کارهاس...

ولی بزرگترین مزیت دوران دبیری فرامرزی تا به امروز رو تو مدیریت سکوت و خونسردی اش می دونم...

در کانونی که حالا فقط یه کله گنده نداره بلک مدعیان منطق و هنر خیلی متعدد تر از پیش شدن، مدیریتی که به چالش و دعوا ختم نشه، خیلی خیلی سخته، ولی این سختی، سختی ای نیست که به راحتی قابل درک باشه...به نظر من برای فهمیدن صحت و دقت و فایده مند بودن مدیریت فرامرزی، باید عمیق تر به وضعیت کانون نگاه کرد

اهمیتی که فرامرزی به آرامش و قانون داد، باعث شد که کانون با وجود افکار بسیار متعارض و قوی، به کار خودش ادامه بده

مخصوصا اینکه بستری که در کانون به وجود اومد هر روز داره به ثبات بیشتر نزدیک میشه...

ثباتی که باعث میشه اعضا با پروژه های شخصی، راحت تر به لذت های هنریشون برسن...

به نظر من فرامرزی مابین من و تقوی بود...منطق و قانونگرایی مث من و آرامش و خونسری مث تقوی (البت اینها ادعاس و قطعا اعضایی از کانون فیلم حتی به این جملات خواهند خندید)...

قطعا اگه من می پذیرفتم که دبیر کانون بشم، به خاطر اینکه به شکل خشک و مطلقی دنبال «درستی و صحت» هستم و کلا تو کارم اهل انعطاف  زیادی نیستم، با توجه به تعارضات فکری قوی و تخلفاتی که از اساسنامه و همچنین روح دموکراتیک کانون دیدم، اعضای کانون شاهد جلساتی دادگاه گونه که منجر به دلخوری های ریشه ای (هرچند غیرمنطقی) میشد، می بودن

همیشه خودم رو بهترین عضو کانون و بهترین گزینه برای دبیری این کانون میدونستم ، جز امسال...(البت درمورد دبیری امسال رو استثنا کردم)

امسال این فرامرزی بود که برای این کانون مناسب بود و به نظرم هر کس که فکر میکنه اینطور نبوده، از مقایسه ی کانون امسال و سال های قبل، همچنین مقایسه ی تعارضات قوی خطوط فکری اعضا، غافل بوده...

.

.

.

و اصل موضوع اینکه:

اخیرا مث اینکه تو جلسه ای که من نبودم، دبیر اعلام کرده که به خاطر یه سری مشکلات شخصی نمیتونه مث سابق حضور فیزیکی داشته باشه...

خوب این خبر برای من که خیلی هولناک بود...کانون به یه ثبات رسیده...ثباتی که به نظر من شرط اول گسترش درست و حسابی کانونه...

این ثبات مدیون قانونگزاری، عمل به اون و البت خط فکری دبیره (آرامش، منطق، قانون)

ولی از طرفی من هم اگه جاش بودم، تصمیمی که گرفته رو عاقلانه تر میدونستم (گرچه خوب اونقد نسبت به کانون تعصب دارم که احتمالا اون تصمیم عاقلانه رو من نمیگرفتم)

به هر حال حضور فیزیکی دبیر در ایام اخیر تا پایان سال، کم رنگ خواهد بود

من همچنان به دکترین دبیر ایده آل خودم معتقدم

تو اون دکترین هم عرض کرده بودم که به نظر خودم، پیش شرط دبیری کانون، حضور فیزیکی و داشتن وقت مناسب برای کارهای کانونه...

و الان با این اوضاع به نظرم دبیر داره پیش شرط رو از دست میده...

ما یه بار به همچین قضیه ای مبتلا شدیم...بعد از تموم شدن دبیری خانم وفایی، که حدود یه ترم به پایان سال مونده بود، دو گزینه در مقابلمون قرار داشت...

1- انتخاب یه دبیر دیگه (که باید بر اساس آیین نامه و با رعایت قانون انتخاباتی کانون انجام بشه)

2- انتخاب یه سرپرست موقتی به عنوان رابط کانون با امور فرهنگی

.

به هر حال ما در اون وهله، انتخاب سرپرست رو برای کانون مفید تر می دونستیم...و برای «هرچه زودتر رسیدن به یه ثبات نسبی»، نیازی به انتخاب دبیر ندیدیم...

و حالا به وضعیت مشابه رسیدیم

البت، وضعیت مشابهه، نه کاملا منطبق

اگه همچنان فرامرزی دبیر بمونه، حضور فیزیکیش اونقد کم میشه که میشه یکی مث تقوی در دوران سرپرستیش

ولی ما میتونیم برای ادامه ی سال، (و حتی دبیری مدت باقیمانده و سال بعد به طور مستمر) یه دبیر دیگه انتخاب کنیم...

بازهم دو راه در مقابلمونه

1- ابقای دبیر در سمت خودش با محدودیت های جدیدش

2- برگزاری انتخابات برای انتخاب یه دبیر دیگه...

.

.

من با انتخابات دبیری سال آینده در امسال بسیار موافقم ولی نیاز به قانونگذاری داریم...

به نظر من اگه دوستان تمایل دارن و احساس میکنن که کانون الان از چنان وضعیتی برخوردار هست که بتونیم، یه سری ماده جدید برای انتخابات پیش از تابستان مصوب کنیم، و همچنین یه انتخابات رو برگزار کنیم، بهترین گزینه که باعث قوام کانون در سال آینده هم خواهد شد، برگزاری انتخابات زود هنگام برای انتخاب دبیر سال  آینده ی کانون و همچنین مدت باقیمانده ی امساله...

ولی اگه بچه ها در حال حاضر این راهکار رو نمیپذیرن، باز هم میشه به راه حلی که تو سال گذشته تقوی مصداقش بود، تمسک جویید و فرامرزی همچنان دبیر باقی بمونه البت با حضور فیزیکی کمتر...قطعا راهکارهایی برای بهتر کردن اوضاع مث انتخاب نایب دبیر وجود داره... ولی به نظر من هیچی، جای یه دبیر حاضر و آماده به خدمت رو نمیگیره...

ولی یه نکته ای رو هم باید در نظر گرفت که آیا الان همچین مصداقی رو در کانون داریم یا نداریم...

یا بهتر بگم

من، عباس شکوری، آیا در حال حاضر، با نگاه به همون نظراتی که تو دکترین دبیر ایده آل دادم، آیا وضعیت حاصل از انتخاب یه دبیر جدید رو با توجه به پتانسیل انسانی کانون، بهتر از وضعیت موجود با دبیری سرپرست گونه ی فرامرزی می دونم یا نه؟

پاسخ به این سوال خیلی سخته

از طرفی من مث دوران انتخابات، وقت عمیق نگاه کردن به مسئله به اندازه ی دوران انتخابات رو ندارم(هرچند همچنان معتقدم که از همه ی اعضا باز هم دارم عمیق تر و سیستماتیک تر به قضیه نگاه میکنم) برای همین هنوز به پاسخ مطمئنی به این سوال نرسیدم...

دوستانی که فکر میکنن عمیق به مسئله نگاه میکنن و به پاسخ مطمئنی رسیده اند، به نظر من با توجه به مطلق «صلاح کانون» باید اقدام کنن ولی به نظر من مهمترین «صلاح» کانون در «قانونمداری» هست پس هرچه صلاح میدونن رو باید در لوای قانون های کانون، عملیاتی کنن...

شکور پیر...