یک آبروریزی احتمالی

دوشنبه نتونستم به کانون سر بزنم

سه شنبه ای یه سر رفتم کانون

...

اولین چیزی که دیدم اون بود...هنوزم تو کانون بود!

جم نمیخورد

با نوک پا به کارتون یه تقه زدم

ناخن انگشت کوچیکه ی پای چپش رو تکون داد

خیالم راحت شد

زنده بود

ولی شاکی

خیلی شاکی

احساس کردم برای اینکه بگه چقد ازمون ناراحته حتی نگاهمم نکرد

صداش کردم

بازم نگاه نکرد

حتی گردنش روهم تکون نداد

اصلا توجهی نمی کرد

اومدم جلوی صورتش

یه پلک زد

و طوری به روبرونگاه میکرد مث اینکه من اونجا وجود ندارم

احساس کردم خیلی تشنه اس

خیلی گشنه اس

تقه ای زدم روی لاکش

آروم سرش رو برد تو

یکشنبه قبلش خیلی سرحال بود

همش این ور اون ور میرفت

ولی امروز سه شنبه بود!!!از بعد از جلسه تا ساعت 9 سه شنبه، تک و تنها تو کانون گیر افتاده بود...

.

.

خیلی شاکی ام

تو که این بدبخت رو اسیر کردی!

نمیگی تشنه اشه

نمیگی گشتنه اشه؟

این چه رفتاریه؟

ملت

میدونید حبس غیرقانونی چه مجازاتی داره؟

تازه این بدبخت

فکرش رو بکنید

تا بخواد فکر فرار به ذهنش برسه

5 دقیقه طول میکشه

بعدش مجبوره که اطلاعات رو با کندی به پاهاش بفرسته

سعیش رو بکنه تا دست راست رو با پای چپ ست کنه

حالا بلند شد

آروم آروم یه قدم به جلو

حالا نوبت قدم بعدیه

..

اگه جای اون بودی الان چقد شاکی بودی؟

.

.

.

قدم بعدی

آروم پای راست با دست چپ

عضلات به حرکت در میاد

روی انتهای مسیر فوکوس نیست

همه چی فلوئه

گشنگی و تشنگی هم فشار میاره

30 ساعته آفتاب ندیدی

آروم به سمت هدف

به سمت آزادی

یک دو

یک دو

یک دو

داریم میرسیم

.

.

نیم ساعت گذشته

انتهای مسیر داره معلوم میشه

با آرامش

با تمانینه

دارم نزدیک میشم

یکم اشتیاق

یکم امید

و حالا

یه دیوار...

یه دیوار جلوته

گشنه

خسته

.

.

نباید نا امید بشم

باید برگشت

باید برگردم

باید مسیر دیگه ای رو پیدا کرد

دست و پاها آماده برای تغییر مسیر

یه نفس عمیق

حالا

یا علی

دست راست

پای چپ

دست راست

پای چپ

دست چپ ثابت

پای راست محور

چرخش شروع شد

داریم تغییر زاویه میدیم

باید مواظب بود

افتادن روی لاک یعنی بدبختی

فقط کافیه تو گردش اشتباه کنی

اگه برعکس بیفتی، خشک میشی

نابود میشی

با دقت

آروم

حالا سرعت

آماده برای شتاب

حالا حرکت

...

تو مسیریم

یک دو

یک دو

یک دو

زود باش

حتما راهی هست

نیم ساعت دیگه هم گذشت

راه دوم هم داره به انتها میرسه

آره

بازم یه دیوار

.

.

من تو یه کارتون لعنتی ام

یه کارتون لعنتی

کی من رو تو این دخمه ول کرده؟

مگه من چه گناهی کردم؟

لاک داشتن گناهه؟

من خودم نخواستم لاک داشته باشم...حالا به خاطر این تصمیم الهی باید اسیر باشم؟

شماها از من چی میخواید؟

.

.

تو که این بدبخت رو اسیر کردی، دوس داشتی دچار این احساس بودی؟

.

.

 جم نمیخورد

با نوک پا به کارتون یه تقه زدم

ناخن انگشت کوچیکه ی پای چپش رو تکون داد

خیالم راحت شد

زنده بود

ولی شاکی

خیلی شاکی

احساس کردم برای اینکه بگه چقد ازمون ناراحته حتی نگاهمم نکرد

حرفام به گوشش نمی رفت که نمیرفت

لاکپشت بدبخت خسته بود

ولی نگاه نکردنش از روی خستگی نبود

حالش از من به هم میخورد

یعنی به نظرم حالش از همه مون به هم میخورد

دوس داشت یه ذره شکمش پر بود تا رو کل دیوارای کانکس بالا بیاره

ولی نه...شاید فکر میکرد دیوارای کانون حتی ارزش این تحقیر رو هم نداشته باشن

.

.

من شاکی ام

شاکی ام که چهره ی کانون پیش لاکپشت بدبخت خراب شده

فکرش رو بکنید اگه بره و به بقیه ی حیوونای دور و بر بگه

چه آبروریزی ای

.

.

.

راستی، کسی از توله سگ های پشت کانکس خبر نداره؟ نکنه بلایی سرشون اومده؟

شکور.