یه انتقاد گنده از کوچکترین عضو کانون

آقایون و خانومای کانونی. من به عنوان یه عضو به خیلی از بروبچز کانون منتقدم:
اونایی که نمیان تو وبلاگ؛ که خوب الان این پست رو هم نمی بینن؛ و باید حضوری توی جلسه بهشون انتقاد کرد.
اما بعضی از اعضا همون طور که بارها این استدلال رو اوردن که ما میایم وبلاگ ولی پست ها پست هایی نیست که  نیاز به نظر داشته باشه یا بشه توش نظر گذاشت؛ می خوام بگم دوستان به دو صفحه اخیر وبلاگ نگاه کنید ، شده مثله وبلاگ  بچه های ورودی 90 دانشگاه که 5 نفر خودشون پست میذارن و خودشون نظر می دن و این جالب نیست چون وبلاگ قراره در کنار اذهان اعضا یکی از منابع تاریخی کانون باشه و جدا از اون وبلاگ ما می تونه در جذب اعضا بسیار کمک کنه و وبلاگ فقط در حالت پویایی می تونه این جذب رو انجام بده.
تو رای گیری برا مدیر مالی نگاه کنید کلآ 10 نفر رای دادن!!!اصلا وبلاگ هیچی یعنی ایفقدر برا کانونیت کانون ارزش قائل نیستید  که وقتی میاید می بینید رای گیریه به یه گزینه رای بدید؟؟؟ (البته این شامل اونایی که می گن به اینترنت دسترسی ندارن هم می شه چون حداقلش تو دانشگاه که دسترسی دارن نمی تونن لا اقل برا 3 دیقه ازوقتشون بزنن واسه رای دادن به این موضوع مهم؟؟؟)
یا به رای گیری برای خلق مسئول اساسنامه. خوب اگر مخالفید اعلام کنید با دلیل ولی اگه موافقید خوب، بیاید بگید. اصلا تو رای گیری ها حتی اگه نظرتون ممتنعه بیاید بگید. هر چند به نظر خودم منطقی نیست،ممتنع بودن تو این موارد.ولی باز از نظر ندادن بهتره.

یا در مورد پوسترینگ ها که چرا جز عده ی معدود و مشترکی همکاری نمیشه...

و این که: کجاست آن پنجاه نفر اعضای کانون فیلم در ابتدای سال؟ کجاست آن همه همکاری در اکران یه حبه قند؟ کجاست آن 42 نظر به پست رستگاری شائوشنگ( پست خداحافظی شکوری)؟ این مورد آخر منو به این فکر میندازه که حدس بعضی دوستان درست بود در مورد جوگیر بودن بچه ها تو نظر دادن به اون پست.

جواد شالیکار کوچولو